Światowe Forum Ekonomiczne (WEF) posługuje się obecną nazwą od 1987 r. Wcześniej organizacja stojąca za dorocznymi konferencjami w Davos nosiła nazwę: Europejskie Centrum Zarządzania. Klaus Schwab, profesor administracji biznesowej na Uniwersytecie Genewskim, założył je i zorganizował w 1971 r. pierwszą konferencję w Davos, po to, by zapewnić europejskim liderom biznesu platformę do dyskusji na temat strategii zarządzania inspirowanych modelem amerykańskim. Na konferencji tej było obecnych 450 uczestników z 31 krajów – menedżerów z różnych firm europejskich, członków Komisji Europejskiej oraz wiodących wykładowców z amerykańskich uniwersytetów. Forum w Davos było więc jeszcze dosyć dalekie od „globalności”. Skupiało się głównie na dosyć wąskich problemach Europy Zachodniej. Dosyć szybko zaczęło się to jednak zmieniać, gdyż Schwab zaczął przekształcać Europejskie Forum Zarządzania w organizację stymulującą dyskusję o wyzwaniach i szansach rozwojowych stojących przed całym światem.
Budując mosty między kontynentami
Po wojnie izraelsko-arabskiej z października 1973 r., relacje między krajami arabskimi a Zachodem były dosyć napięte, ze względu na kryzys naftowy wywołany przez OPEC. Forum pomogło jednak w ich złagodzeniu. Zorganizowało w 1976 r. pierwsze Arabsko-Europejskie Sympozjum Współpracy Biznesowej w Montreux w Szwajcarii, na którym przedstawiciele państw Bliskiego Wschodu mogli poznać możliwości owocnego inwestowania swoich przychodów naftowych. Również w 1976 r. Forum uruchomiło program we współpracy z Organizacją Narodów Zjednoczonych ds. Rozwoju Przemysłowego (UNIDO), oferując platformę dla gospodarek wschodzących do prezentowania projektów inwestycyjnych uczestnikom konferencji w Davos. Spośród 26 krajów korzystających z tej inicjatywy były m.in. Boliwia, Iran, Wybrzeże Kości Słoniowej, Nigeria, Filipiny i Tajlandia.
Klaus Schwab z uwagą przyglądał się również reformom, które zaczęto wprowadzać w Chinach pod koniec lat 70. W 1979 r. delegacja z Chińskiej Republiki Ludowej po raz pierwszy uczestniczyła w konferencji w Davos. W tym samym roku Schwab złożył pierwszą wizytę w Chinach na zaproszenie przewodniczącego Chińskiej Akademii Nauk Społecznych. Razem z nim Pekin odwiedziło 20 prezesów europejskich spółek. Był to początek długotrwałej relacji między Forum a Chinami. W ramach jej kultywowania doprowadzono do stworzenia corocznego „Szczytu Biznesowego Chin”, a od 2007 r. – corocznego „Letniego Davos” w Chinach, które regularnie odwiedzali kolejni premierzy ChRL.
Czytaj więcej
Światowe Forum Ekonomiczne w Davos od ponad pół wieku jest miejscem, w którym prowadzone są rozmo...
Na Światowym Forum Ekonomicznym w Davos w 1990 r. odbyła się natomiast sesja na temat „Nowej Europy”, na której po raz pierwszy byli obecni razem politycy z Europy Wschodniej i Zachodniej. Również w 1990 r. w Davos długoletni premier Singapuru Lee Kuan Yew spotkał się z Vo Van Kietem, przyszłym premierem Wietnamu. Ich rozmowy otworzyły drogę ku temu, by dwa lata później Wietnam rozpoczął drogę do akcesji do Stowarzyszenia Narodów Azji Południowo-Wschodniej (ASEAN), co oznaczało szersze otwarcie się tego kraju na inwestorów zagranicznych.
Na konferencji z 1992 r. Nelson Mandela, szef Afrykańskiego Kongresu Narodowego (ANC), który dwa lata wcześniej został zwolniony z więzienia, wystąpił wspólnie – po raz pierwszy poza Republiką Południowej Afryki – z białym prezydentem RPA Frederikiem W. de Klerkiem. Ich uścisk dłoni symbolicznie przypieczętował koniec apartheidu. Mandela zadeklarował podczas tej konferencji, że jego partia rezygnuje z planów nacjonalizacji kopalń, banków i przemysłu.
Globalny zasięg
W 1998 r. w Davos narodziła się koncepcja stworzenia grupy G20, czyli forum łączącego 20 kluczowych gospodarek rozwiniętych i wschodzących. Członków tej grupy dobierano w sposób dosyć arbitralny, dążąc przede wszystkim do równomiernej reprezentacji państw rozwijających się z różnych kontynentów. Stworzona wówczas formuła okazała się jednak pod wieloma względami trafna, a spotkania G20 miały duże znaczenie dla powstrzymania globalnego kryzysu finansowego z lat 2008-2009.
W XXI w. Światowe Forum Ekonomiczne rozszerzyło swój zasięg poprzez spotkania regionalne. W 2012 r. w Bangkoku odbyło się po raz pierwszy spotkanie regionalne dla Azji Wschodniej po raz pierwszy odbyło się w Bangkoku a Światowe Forum Ekonomiczne na temat Afryki miało miejsce w Addis Abebie w Etiopii. Pierwsze Światowe Forum Ekonomiczne na temat Bliskiego Wschodu, Afryki Północnej i Eurazji zebrało się w Stambule, a regionalne spotkanie na temat Indii w mieście Gurgaon. Listopad 2012 r. przyniósł natomiast Szczyt na temat Globalnej Agendy w Dubaju.
Na Światowym Forum Ekonomicznym w Davos w 2025 r. kluczowym wystąpieniem była co prawda przemowa rozpoczynającego drugą kadencję prezydenta USA Donalda Trumpa (który wystąpił zdalnie), ale w poprzednich latach bardzo dużą wagę przykładano na tym Forum do wystąpień chińskiego przywódcy Xi Jinpinga, który wcielał się tam w obrońcę globalnego ładu handlowego. W 2025 r. Xi nie pojawił się tam osobiście, a zastępował go wicepremier Ding Xuexiang. – Musimy wspólnie podtrzymywać i wspierać prawdziwy multilateralizm – przekonywał wiceszef rządu chińskiego. Jak widać, idee z Davos rozprzestrzeniły się na cały świat…
