Agata Kot

Zwolnienie strefowe wynika z ustawy o CIT

Spółka, która prowadzi działalność w specjalnej strefie ekonomicznej, może być członkiem podatkowej grupy kapitałowej. Artykuł 12 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych odsyła bowiem do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i nie jest samoistnym źródłem zwolnienia.

CIT: środek transportu a urządzenie przemysłowe

Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania nie mogą być samoistną podstawą opodatkowania określonego przedmiotu. Podstawą taką może być jedynie ustawa o CIT. Dlatego należy odwoływać się do rozumienia pojęć znajdujących się w tym akcie prawnym.

CIT: Płatności ratalne nie powodują zatorów płatniczych

Konieczność korekty kosztów podatkowych występuje w sytuacji, gdy dochodzi do nieterminowego regulowania zobowiązań. Nie dotyczy natomiast przypadku, gdy strony określiły zgodnie terminy płatności i są one dotrzymywane.

Kiedy straty powstałe w związku z likwidacją nie w pełni umorzonych inwestycji są kosztem podatkowym

Straty powstałe w związku z likwidacją ?nie w pełni umorzonych inwestycji ?w obcych środkach trwałych mogą być kosztami uzyskania przychodów.

Podatek od nieruchomości: Ewidencja gruntów i budynków nie przesądza o opodatkowaniu

Pojęcie „wody płynące” użyte w ustawie o podatkach i opłatach lokalnych nie może być utożsamiane z wyrażeniem „wody powierzchniowe płynące”. To pierwsze jest szersze i obejmuje swym zakresem „powierzchniowe wody morskie”, a także wszelkie zarówno powierzchniowe, jak i śródlądowe wody płynące.

Istnienia klauzuli „beneficial owner” nie można domniemywać

Jeśli dana umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania została podpisana przed wydaniem Komentarza do Modelowej Konwencji OECD i nie została potem renegocjowana, to posłużenie się nim w celu wyjaśnienia znaczenia danej normy traktatu jest niedopuszczalne.

Opodatkowany jest przyrost majątku, a nie pomniejszenie aktywów

Przekazanie przez spółkę dywidendy ?w postaci rzeczowej nie generuje po jej stronie przychodu podatkowego, nawet jeśli wartość bilansowa wydanej rzeczy przekracza wysokość kwoty, którą ma zapłacić udziałowcowi z tytułu wypłaty udziału w zysku. Nie jest to czynność wzajemna, więc zobowiązany do zapłaty podatku jest tylko podmiot, który otrzymał świadczenie.