Bartosz Tomanek

Aby można było mówić o „pracowniczym" czynie ciągłym, przerwy pomiędzy poszczególnymi deliktami pracowniczymi nie powinny przekraczać 6 miesięcy. Tak uznał Sąd Najwyższy w wyroku z 9 maja 2017 r. (II PK 80/16).

Wobec grupy pracowników, którzy są obecnie w wieku 55+, ochrona przed zwolnieniem i zmianą warunków zatrudnienia może trwać nawet po osiągnięciu nowego, obniżonego wieku emerytalnego.

Zleceniodawcom zostały trzy dni na uregulowanie zasad potwierdzania liczby godzin wykonywania trwającej obecnie umowy i wprowadzenie w tym zakresie ograniczeń. Brak tych reguł może działać na ich niekorzyść.

Kodeks pracy przewiduje, że ograniczenia w zatrudnieniu na czas określony nie mają zastosowania m.in. do terminowej umowy o pracę zawartej w celu wykonania pracy przez okres kadencji. Odniesienie się do kadencji przysparza jednak problemów.

Niewłaściwa organizacja pracy, która uniemożliwia pracownikowi punktualne wykonywanie obowiązków, nie uzasadnia utraty zaufania do niego i wypowiedzenia mu z tego względu umowy.