Zdarza się, że pracownik podejmuje zatrudnienie po tym, gdy wcześniej wykonywał te same obowiązki w ramach prowadzonego biznesu. Kiedy może żądać wliczenia tego okresu do firmowego stażu?
Nadgodziny średniotygodniowe można ustalić dopiero po zakończeniu okresu rozliczeniowego, gdyż dopiero wówczas można określić liczbę faktycznie przeciętnie przepracowanych godzin w tygodniu.
Pracodawca nie może zaakceptować wniosku pracownika o indywidualny rozkład czasu pracy, jeżeli ten rozkład nie mieści się w ramach systemu czasu pracy, którym pracownik jest objęty.
Za czas nieprzepracowany z powodu spóźnianie się do pracy pracownik nie zachowuje prawa do wynagrodzenia. Dodatkowo szef może nałożyć na niego karę porządkową, w tym pieniężną.
Osoba zatrudniona na część etatu wykonuje pracę nadliczbową zarówno po przekroczeniu średnio 40 godzin pracy na tydzień, jak również w razie przekroczeń dobowej normy czasu pracy.
Liczba 15-minutowych przerw, do jakich pracownik ma prawo w danym dniu pracy, zależy od faktycznie przepracowanych tego dnia godzin. Ma to znaczenie m.in. przy stosowaniu systemu równoważnego.
Za pracę w dniu wolnym wynikającym z zasady przeciętnie pięciodniowego tygodnia pracy należy się w pierwszej kolejności dzień wolny od pracy. Błędem jest traktowanie jej z góry jako pracy nadliczbowej.
Gdy zmiana dotycząca składnika wynagrodzenia polega na zwiększeniu warunków do spełnienia, do jej wprowadzenia konieczne jest wypowiedzenie lub porozumienie. Nawet gdy ten składnik ma być wyższy.
Pracownik służby cywilnej nie musi uzyskać pozwolenia dyrektora generalnego urzędu na podjęcie innej działalności zarobkowej niż zatrudnienie na podstawie umowy o pracę.
Pracownik o umiarkowanym lub znacznym stopniu niepełnosprawności, który pracuje w obniżonych normach czasu pracy, może wziąć 14, a nie 16 godzin zwolnienia od pracy z powodu działania siły wyższej.