Sędzia może i powinien tak organizować sobie pracę, aby swoje obowiązki wykonywać właściwie i terminowo.
Specyfika sądowa przypomina samotność długodystansowca. Biegnie mocą własnych sił i woli, przeciwstawiając się osobistej słabości.
W czasach przełomu nie brakuje piewców tradycji, bo trudno inaczej usprawiedliwić nieporadność.
Trudno się dziwić, że sądy są krytykowane, skoro ustawodawca i doktryna razem na to pracowały.
Nie spodziewam się zdecydowanej poprawy dzięki różnym postulowanym zmianom ustrojowym i kadrowym.
Niestety, zbyt często kojarzą się z urzędowaniem i sztywnym podziałem strefy wpływów.
Rolą sędziego jest opisać ryzyko brakujących dowodów i szacowanie spodziewanych kosztów.
Pełnomocnicy mają zazwyczaj do dyspozycji potencjał całej kancelarii i kilka takich spraw. W sądzie proporcje się odwracają.
Przedstawiam kilka uwag o wybranych zasadach legislacji. Poddaję pod rozwagę, czy aby na pewno są pożyteczne i czy nie należałoby od nich czym prędzej odstąpić.
Masz aktywną subskrypcję? Zaloguj się lub wypróbuj za darmo wydanie testowe.
nie masz konta w serwisie? Dołącz do nas
