Często popełnianym błędem przy dokonywaniu potrąceń jest nieuwzględnienie faktu, że w wezwaniu komornik określa wysokość odsetek ustawowych lub umownych na dzień sporządzenia pisma. Natomiast zwykle odsetki zasądzone są do dnia zapłaty włącznie. Zatem ulegają one dalszemu zwiększeniu w toku postępowania egzekucyjnego.
Szerokie pojęcie
Istotne jest też, że wykładnia pojęcia „zajęcie wynagrodzenia za pracę" nie może być zbyt wąska. Błędne jest przekonanie, że dotyczy wyłącznie płacy zasadniczej. Zajęcie obejmuje bowiem każde świadczenie, jakie pracodawca przyznaje etatowcowi. Zatrudniony nie ma prawa odbierać ani rozporządzać żadnymi składnikami wynagrodzenia – ponad część wolną od potrąceń – a szef nie może ich pracownikowi wypłacać. Dotyczy to ?w szczególności:
Wyliczenie podlegających zajęciu składników wynagrodzenia wskazane w kodeksie postępowania cywilnego ma otwarty charakter. Zatem zakazem wypłaty objęte są także wszelkie inne świadczenia należne od firmy. Przykładowo są to świadczenia urlopowe czy dodatkowe wynagrodzenie roczne itp. Zakazu nie można ominąć, nawet wprowadzając do umowy o pracę zapis o wypłacaniu pracownikowi części wynagrodzenia w naturze. Taki zapis nie zmienia bowiem charakteru przekazywanych przedmiotów, które są nadal wynagrodzeniem za pracę.
Nieskuteczny unik
Komornik zajął pensję pracownikowi spółki wytwarzającej sprzęt AGD. Podwładny porozumiał się ?z szefostwem spółki, że wynagrodzenie wypłacane mu będzie w postaci wytwarzanych kuchenek mikrofalowych i innych przedmiotów stanowiących równowartość jego pensji. Udostępnienie tych przedmiotów zatrudnionemu stanowiłoby złamanie zakazu ?zajęcia. Pracodawca powinien je przekazać komornikowi, który przeprowadzi egzekucję ?z ruchomości.
Ważny dzień wypłaty
Zdarza się, że pracodawca zalega pracownikowi z wypłatą należnych mu świadczeń. Jednak fakt, że termin wymagalności należności ze stosunku pracy przypadał na datę wcześniejszą niż zajęcie, nie uchyla zakazu wypłaty tych świadczeń do rąk etatowca.
