Fiskus inaczej niż podatnicy rozumie zasadę kontynuacji na kolejne lata mocy prawnej oświadczenia o wyborze podatku liniowego. Przedsiębiorcy nie muszą co roku składać tego oświadczenia. Ułatwienie to wprowadza art. 9a ust. 2b ustawy o PIT. Przepis stanowi, że wybór podatku liniowego dotyczy również lat następnych, chyba że w kolejnych latach podatnik w terminie ustawowym zawiadomi w formie pisemnej właściwego naczelnika urzędu skarbowego o rezygnacji z podatku liniowego. Obowiązuje więc system odwoływania oświadczenia, a nie powielenia go co roku. Rezygnacja jest też możliwa poprzez:
1) wniosek o zastosowanie opodatkowania w formie karty podatkowej albo
2) oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.
Czytaj także: PIT liniowy - czy można dziedziczyć
Problemy ze stosowaniem reguł
W praktyce przedsiębiorcy mają niekiedy problem z zastosowaniem reguł kontynuacji na kolejne lata wyboru podatku liniowego. Dotyczy to sytuacji wskazanej w art. 9a ust. 3 ustawy o PIT. Przepis wprowadza sankcję utraty prawa do opodatkowania podatkiem liniowym w pierwszym roku jego stosowania przez przedsiębiorcą. Sankcję uruchamia uzyskanie przychodów z firmy ze świadczenia usług na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy, odpowiadających czynnościom, które podatnik wykonywał lub wykonuje w roku podatkowym w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy. W konsekwencji podatnik jest obowiązany do wpłacenia zaliczek od dochodu osiągniętego od początku roku, obliczonych przy zastosowaniu skali podatkowej oraz odsetek za zwłokę od zaległości z tytułu tych zaliczek. W art. 9a ust. 3 ustawy o PIT ustawodawca użył zwrotu „podatnik traci w roku podatkowym prawo do opodatkowania w sposób określony w art. 30c". Podatnicy wyciągają ze słowa „traci" dwa wnioski:
