Regał, biurko czy szafka, a nawet komputer lub telefon, które stanowią naszą własność, są środkami trwałymi, jeśli są kompletne i zdatne do użytku, a ich przewidywany okres używania w działalności gospodarczej wynosi więcej niż rok. Takie środki trwałe powinniśmy ująć w ewidencji środków trwałych.
Wydatki, jakie ponieśliśmy na ich zakup, możemy oczywiście rozliczyć. Nieważne, że wymienione środki trwałe wcześniej służyły do celów prywatnych. Wydatki, jakie ponieśliśmy w związku z ich zakupem, mogą być kosztem podatkowym poprzez odpisy amortyzacyjne.
Decyduje wartość początkowa Jeśli wartość początkowa środków trwałych nie przekracza 3500 zł, możliwa jest jednorazowa amortyzacja, czyli zaliczenie poniesionego wydatku w ciężar kosztów od razu (oczywiście jeśli spełnione są warunki określone w przepisach ustawy o PIT).
To niejedyne rozwiązanie. Podatnik może również nie wpisywać środków trwałych o wartości nieprzekraczającej 3500 zł do ewidencji środków trwałych, lecz potraktować je jako wyposażenie. W takim przypadku można od razu ująć w kosztach podatkowych wydatek na ich nabycie (w miesiącu oddania ich do używania, z tym że wtedy, gdy ich wartość przekracza 1500 zł, muszą być wpisane do ewidencji wyposażenia).
Stary sprzęt w nowej firmie
Podatnik może zaliczyć do środków trwałych nie tylko nowy sprzęt, który dopiero został kupiony, ale również taki, który już wcześniej był wykorzystywany np. do celów osobistych, a który potem okazał się przydatny w firmie, np. komputer. Pewnym problem w tym przypadku może być jednak ustalenie jego wartości początkowej. Na szczęście wątpliwości podatników rozwiewają przepisy ustawy o PIT.
