Spółka zaliczy do kosztów prowizję od kredytu refinansowego

Wydatki ponoszone w celu utrzymania stabilności i źródła przychodów tak, aby mogły finansować i dawać przychody w przyszłości to także koszty ponoszone w celu utrzymania źródła przychodów, skutecznej realizacji przedsięwzięć, uczynienia źródła przychodów mocnym i trwałym, odpornym na działanie czynników obniżających jego sprawność.

Publikacja: 03.10.2016 02:00

Spółka zaliczy do kosztów prowizję od kredytu refinansowego

Foto: 123RF

Tak orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w wyroku z 28 lipca 2016 r. (I SA/Po 2311/15).

Na podstawie umowy koncesyjnej spółka zaprojektowała, zbudowała, sfinansowała i eksploatowała autostradę. Z udostępniania poszczególnych odcinków autostrady spółka osiąga przychody podlegające opodatkowaniu CIT. Jednym ze źródeł finansowania inwestycji był udzielony spółce oprocentowany kredyt, od którego naliczone odsetki podlegają kapitalizacji do kwoty głównej kredytu w okresach rocznych. Z uwagi na zbliżający się termin spłaty kredytu, spółka rozważa refinansowanie swojego obecnego zadłużenia poprzez zaciągnięcie nowego długu. Do wydatków, które ponosi i poniesie w przyszłości w związku z refinansowaniem, spółka zalicza wydatki związane ze spłatą obecnego zadłużenia (w tym prowizję na rzecz banku związaną z przedterminową spłatą kredytu oraz pozostałe koszty i prowizje), wydatki związane z pozyskaniem nowego finansowania oraz wydatki pośrednio związane z refinansowaniem. W związku z tym spółka powzięła wątpliwość czy wydatki związane ze spłatą obecnego zadłużenia będzie mogła zaliczyć do kosztów podatkowych jednorazowo, w dacie ich poniesienia (tj. ujęcia jako koszt dla celów księgowych) oraz w którym momencie pozostałe wydatki będzie mogła rozpoznać jako koszty uzyskania przychodu. Zdaniem spółki wszystkie te wydatki będzie mogła zaliczyć do kosztów podatkowych w dacie ich poniesienia.

Organ podatkowy w wydanej interpretacji indywidulanej (ILPB3/4510-1-207/15-4/KS) uznał, że spółka nie będzie mogła zaliczyć do kosztów podatkowych wydatków związanych ze spłatą obecnego zadłużenia, gdyż nie można ich racjonalnie powiązać z przychodami, jakie spółka zamierza osiągnąć w przyszłości bądź z zachowaniem lub zabezpieczeniem przychodów.

Sąd uchylił interpretację i powołując się na wyrok NSA z 11 lipca 2013 r. (II FSK 2298/11) uznał, że prowizja, jako stały element umowy, jest niewątpliwie kosztem pośrednim i nie można odbierać podatnikowi w tym przypadku możliwości refinansowania.

—Joanna Lis, współpracowniczka zespołu zarządzania wiedzą podatkową firmy Deloitte

Komentarz eksperta

Piotr Wysocki, konsultant w poznańskim biurze Deloitte Doradztwo Podatkowe sp. z o.o.

Prowadzenie działalności gospodarczej często wymaga uzyskania wsparcia z zewnętrznych źródeł finansowania, takich jak przykładowo kredyty czy pożyczki, m.in. w celu zapewnienia płynności finansowej. Zaciągnięcie kredytu bądź pożyczki wiąże się natomiast z koniecznością poniesienia różnych wydatków w postaci np. prowizji za udzielenie finansowania, odsetek czy kosztów ubezpieczenia finansowania. Istotą sprawy będącej przedmiotem komentowanego wyroku jest właśnie możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowizji od kredytu zaciągniętego w celu spłaty m.in. wcześniejszego zobowiązania kredytowego. Zgodnie z art. 15 ust. 1 zdanie pierwsze ustawy o CIT kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Co prawda, wydatki związane z zaciągnięciem kredytu refinansowego nie służą osiągnięciu przychodów, mogą mieć natomiast na celu zachowanie lub utrzymanie źródła przychodów, jeśli podatnik przeznaczy środki z tego kredytu na spłatę innych zobowiązań kredytowych zaciągniętych na potrzeby działalności gospodarczej. Tym samym, wszelkie wydatki związane z uzyskaniem kredytu refinansowego i jego obsługą, w tym prowizja bankowa, ubezpieczenie oraz płacone odsetki, co do zasady, mogą być zaliczone przez podatnika do kosztów uzyskania przychodów. Należy mieć bowiem na uwadze, że okoliczności i warunki gospodarcze w momencie spłaty zobowiązań kredytowych mogą okazać się inne niż te, w których podejmowane były decyzje związane z zaciągnięciem pierwotnego kredytu. W konsekwencji, w związku z istotną zmianą okoliczności i warunków otoczenia zewnętrznego z perspektywy oceny negatywnych skutków tych zmian na przychód podatkowy, konieczna może się okazać ich rewizja i podjęcie przez podatnika działań zmierzających do zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Tym samym, skoro spółka nie będzie w stanie spłacić wcześniejszego kredytu w jednej transzy, to zasadna jest decyzja o jego refinansowaniu. Co istotne, gdyby spółka nie spłaciła w terminie wcześniejszego kredytu, to groziłyby jej konsekwencje związane z ewentualnym postępowaniem egzekucyjnym mogące skutkować utratą płynności finansowej, a w konsekwencji utratą źródła przychodów.

Tak orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w wyroku z 28 lipca 2016 r. (I SA/Po 2311/15).

Na podstawie umowy koncesyjnej spółka zaprojektowała, zbudowała, sfinansowała i eksploatowała autostradę. Z udostępniania poszczególnych odcinków autostrady spółka osiąga przychody podlegające opodatkowaniu CIT. Jednym ze źródeł finansowania inwestycji był udzielony spółce oprocentowany kredyt, od którego naliczone odsetki podlegają kapitalizacji do kwoty głównej kredytu w okresach rocznych. Z uwagi na zbliżający się termin spłaty kredytu, spółka rozważa refinansowanie swojego obecnego zadłużenia poprzez zaciągnięcie nowego długu. Do wydatków, które ponosi i poniesie w przyszłości w związku z refinansowaniem, spółka zalicza wydatki związane ze spłatą obecnego zadłużenia (w tym prowizję na rzecz banku związaną z przedterminową spłatą kredytu oraz pozostałe koszty i prowizje), wydatki związane z pozyskaniem nowego finansowania oraz wydatki pośrednio związane z refinansowaniem. W związku z tym spółka powzięła wątpliwość czy wydatki związane ze spłatą obecnego zadłużenia będzie mogła zaliczyć do kosztów podatkowych jednorazowo, w dacie ich poniesienia (tj. ujęcia jako koszt dla celów księgowych) oraz w którym momencie pozostałe wydatki będzie mogła rozpoznać jako koszty uzyskania przychodu. Zdaniem spółki wszystkie te wydatki będzie mogła zaliczyć do kosztów podatkowych w dacie ich poniesienia.

2 / 3
artykułów
Czytaj dalej. Subskrybuj
Praca, Emerytury i renty
Babciowe przyjęte przez Sejm. Komu przysługuje?
Sądy i trybunały
Sędzia WSA ujawnia, jaki tak naprawdę dostęp do tajnych danych miał Szmydt
Orzecznictwo
Kolejny ważny wyrok Sądu Najwyższego wydany już po uchwale frankowej
ABC Firmy
Pożar na Marywilskiej. Ci najemcy są w "najlepszej" sytuacji
Prawo pracy
Od piątku zmiana przepisów. Pracujesz na komputerze? Oto, co powinieneś dostać