W styczniu 2016 r. przedstawiciele Polski i 30 innych państw podpisali umowę MCAA (ang. Multilateral Competent Authority Agreement) dotyczącą automatycznej wymiany informacji zawartych w formularzach Country-by-Country Reporting. Obowiązek złożenia raportu CbC dotyczy podatników osiągających przychody lub koszty powyżej 750 mln euro. Podpisanie wskazanego porozumienia będzie najprawdopodobniej skutkować zwiększonym zaangażowaniem organów podatkowych w badanie działalności wszystkich podatników funkcjonujących w dużych międzynarodowych grupach kapitałowych.
Dotyczy dużej grupy podatników
Wśród nowych obowiązków w zakresie cen transferowych, wynikających z wytycznych Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD) w ramach projektu BEPS (z ang. Base Erosion and Profit Shifting), które implementowano do polskiego systemu podatkowego w ramach nowelizacji ustaw o podatkach dochodowych, znalazł się również obowiązek sporządzania raportu na kraje (ang. Country-by-Country Reporting, CbCR). Obowiązek przekazania do urzędu skarbowego CbCR, tj. sprawozdania o wysokości dochodów i zapłaconego podatku oraz miejscach prowadzenia działalności, jednostek zależnych i zagranicznych zakładów należących do grupy kapitałowej, dotyczy wprawdzie wąskiej grupy największych polskich podatników (osiągających przychody lub koszty powyżej 750 mln euro i spełniających dodatkowe kryteria określone w ustawie o CIT), jednak ma istotne znaczenie dla wszystkich podatników działających w ramach dużych międzynarodowych grup kapitałowych.
Porozumienie państw OECD
Regulacje w sprawie CbCR są przedmiotem raportu BEPS, który identyfikuje celowe działania podatników ukierunkowane na pomniejszenie podstawy opodatkowania i przesuwania dochodów między krajami w celu optymalizacji podatkowej. Raport BEPS został opublikowany przez OECD w lipcu 2013 roku. Efektem raportu BEPS jest umowa MCAA dotycząca automatycznej wymiany informacji między państwami, która została podpisana przez 31 państw, w tym Polskę, w styczniu 2016 roku. W związku z tym organy podatkowe na całym świecie dostosowują dotychczas obowiązujące lokalnie przepisy do standardów rekomendowanych przez OECD, które mają na celu usprawnienie współpracy między organami podatkowymi na poziomie międzynarodowym, w tym wymianę informacji, pozwalającą na uzyskanie kompleksowego obrazu sytuacji grupy kapitałowej i podziału dochodu między poszczególne spółki. Organy podatkowe będą bowiem mogły w sposób automatyczny weryfikować skalę działalności grupy w poszczególnych krajach i wysokość zapłaconych podatków na tle innych elementów raportu.
Dane liczbowe zawarte w CbCR mogą być pomocne we wskazaniu roli poszczególnych podmiotów w łańcuchu wartości dodanej w grupie i tym samym identyfikacji podmiotów, które zostaną poddane dalszej weryfikacji na poziomie krajowym poprzez sprawozdanie CIT-TP (w ramach którego podatnik będzie musiał określić m.in. swój profil funkcjonalny) oraz dokumentację cen transferowych. Dokumentacja cen transferowych w przypadku dużych podatników (których przychody lub koszty przekroczą 20 mln euro) będzie obejmowała również dokumentację grupową (Master File), którą należy postrzegać jako odzwierciedlenie, rozwinięcie i uzupełnienie danych udostępnianych w CbCR.
Polskie przepisy
W Polsce przepisy w zakresie CbCR obowiązują od 1 stycznia 2016 roku, nakładając na największych podatników obowiązek złożenia informacji o grupie za rok 2016 w ciągu 12 miesięcy od zakończenia roku sprawozdawczego grupy. Zgodnie z art. 27 ust. 6 ustawy o CIT, obecnie do sporządzania raportu CbC zobowiązane są podmioty krajowe, które: