Ochrona krajobrazu może ograniczyć rozwój gminy

Urząd Marszałkowski Województwa Warmińsko-Mazurskiego zwrócił się do Rady Gminy Ełk o uzgodnienie projektu uchwały Sejmiku Województwa Warmińsko-Mazurskiego w sprawie Obszaru Chronionego Krajobrazu Pojezierza Ełckiego.

Projekt uchwały był ściśle związany z nowym prawem wodnym obowiązującym od 1 stycznia 2018 r. Sejmik chciał zrezygnować z ochrony sztucznych zbiorników wodnych, w tym stawów i oczek wodnych. Proponował złagodzić zasady budowania nad innymi niż rzeki ciekami wodnymi.

Projekt zawierał liczne odstępstwa od zakazów obowiązujących na terenie obszaru chronionego m.in. odnośnie do usuwania drzew śródpolnych lub obcych gatunków drzew.

Rada Gminy Ełk postanowiła odmówić uzgodnienia projektu uchwały. Jej zdaniem ograniczy rozwój gminy. Będzie też sprzeczna z ustaleniami studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego.

Czytaj też:

Prawo wodne może zatopić inwestycje nad rzekami

Prawo wodne: niektóre kąpieliska będą strzeżone tylko przez 30 dni

Prawo wodne: nowa struktura organów administracji odpowiedzialnych za gospodarkę wodami

Województwo postanowiło złożyć zażalenie do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Olsztynie. SKO uznało, że nie ma ono prawa do odwoływania się w tego typu sprawie. Według SKO ani w orzecznictwie, ani w doktrynie nie ma wątpliwości, że organ prowadzący postępowanie lub współdziałający w wydaniu aktu administracyjnego nie może być jednocześnie stroną takiego postępowania. W takim wypadku nie przysługuje mu więc uprawnienie strony w rozumieniu art. 28 kodeksu postępowania administracyjnego.

Z jednej bowiem strony Województwo Warmińsko-Mazurskie, działając poprzez swój organ stanowiący i kontrolny (sejmik województwa), dążąc do wyznaczenia obszaru chronionego, wykonuje swoje ustawowe zadania o charakterze publicznoprawnym. A z drugiej realizuje ono swój interes prawny, kwestionując stanowisko wyrażone przez Radę Gminy Ełk w postępowaniu uzgodnieniowym.

Województwo postanowiło walczyć dalej i odwołało się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie. Według niego procedura wyznaczenia obszaru chronionego krajobrazu nie jest postępowaniem w sprawie indywidualnej, rozstrzyganej w formie decyzji administracyjnej, regulowanej przepisami k.p.a. Jest to procedura legislacyjna, której celem jest sporządzenie i podjęcie uchwały w sprawie wyznaczenia tego obszaru.

W procedurze tej jako strona występuje województwo, które wykorzystuje ustawowo przyznane mu kompetencje o charakterze wojewódzkim w ochronie środowiska.

W świetle bowiem art. 106 § 5 k.p.a. w zw. z art. 23 ust. 3a ustawy o ochronie przyrody zajęcie stanowiska przez właściwą miejscowo radę gminy w sprawie uzgodnienia przedstawionego przez województwo projektu uchwały sejmiku województwa następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.

WSA w Olsztynie przyznało rację województwu warmińsko-mazurskiemu.

Sąd wyjaśnił, że w rozpatrywanym przypadku stanowisko uzgodnieniowe rady gminy zawierało wszystkie elementy niezbędne do tego, aby uznać je za wiążące rozstrzygnięcie. W związku z tym przysługuje zażalenie na zasadach ogólnych wyrażonych w art. 17 k.p.a.

Artykuł 1 ust. 2 ustawy o samorządowych kolegiach odwoławczych przewiduje wprost możliwość orzekania w innych sprawach niż sprawy indywidualne, gdy ustawy odrębne określają zasady orzekania przez samorządowe kolegia odwoławcze w danym zakresie.

sygnatura akt: II SA/Ol 334/18

Ochrona Środowiska WSA Orzecznictwo Sądów i Trybunałów Decyzje Zadania Samorządu Ustrój i Kompetencje Samorządu Z Życia Samorządów

Pozostało 86% artykułu

2 / 3

artykułów

Czytaj dalej. Subskrybuj