Treść dostępna jest dla naszych prenumeratorów!
Kontynuuj czytanie tego artykułu w ramach e-prenumeraty Rzeczpospolitej. Korzystaj z nieograniczonego dostępu i czytaj swoje ulubione treści w serwisie rp.pl i e-wydaniu.
Trójkąt umów na ryzyko pracodawcy
Pracodawca nie może żądać zwrotu wynagrodzenia odpowiadającego kwocie zapłaconych z jego środków należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne w części, która powinna być sfinansowana ze środków pracownika w przypadku ustalenia, że pracownik wykonujący pracę na podstawie umowy cywilnoprawnej zawartej z podmiotem trzecim w istocie wykonywał tę pracę na rzecz pracodawcy, to jest w warunkach określonych w art. 8 ust. 2a ustawy z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy zawierając umowę cywilnoprawną pracownik świadomie dążył do uzyskania wyższego wynagrodzenia kosztem redukcji obciążeń publicznoprawnych należnych w przypadku wykonywania równoczesnego zatrudnienia w ramach stosunku pracy i umowy cywilnoprawnej.
Tak orzekł Sąd Najwyższy wyrokiem z 19 maja 2022 r. (III PSKP 70/21).
W analizowanej sprawie pracodawca pozwał pracownika o zapłatę części pokrytych za niego składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne, którymi został obciążony na podstawie decyzji wymiarowej ZUS przy zastosowaniu art. 8 ust. 2a u.s.u.s.
Pozostało 95% artykułu
