[b]MACIERZYŃSKI PODSTAWOWY:[/b]
Jeśli pracownica po zakończeniu urlopu bezpłatnego i zwolnień lekarskich w czasie ciąży będzie chciała wziąć minimum dwa tygodnie urlopu macierzyńskiego przed porodem, musi o tym zawiadomić polskiego pracodawcę (na piśmie). W takim wypadku pozostała część będzie jej przysługiwała po porodzie, np. 18 tygodni, jeśli urodziła jedno dziecko (art. 180 § 1 – 4 k.p.).
Jeżeli nie skorzysta z tego prawa, pracodawca udzieli całego urlopu macierzyńskiego, bez jej wniosku, od dnia porodu. Musi mieć jednak akt urodzenia dziecka.
[b]MACIERZYŃSKI DODATKOWY:[/b]
W 2010 i 2011 r. przysługuje pracownicy w polskiej firmie w wymiarze dwóch tygodni, jeśli urodzi jedno dziecko, lub trzech tygodni, gdy dzieci będzie więcej. Jest udzielany bezpośrednio po urlopie podstawowym, na wniosek matki (lub ojca) złożony na co najmniej siedem dni przed jego rozpoczęciem (art. 182[sup]1[/sup] i art. 182[sup]2[/sup] k.p.).
Za jego okres przysługuje zasiłek macierzyński.
[b]WYCHOWAWCZY:[/b]
Polski szef udzieli go na pisemny wniosek pracownicy (pracownika) złożony minimum na dwa tygodnie przed terminem jego rozpoczęcia. We wniosku trzeba określić datę początkową i końcową tego urlopu oraz okresy wcześniej wykorzystywane na dane dziecko.
Maksymalny wymiar to trzy lata (nie dłużej niż do ukończenia przez dziecko czwartego roku życia). Można go wykorzystać maksymalnie w czterech częściach, a zrezygnować w każdym czasie. Jest niepłatny.
[b]OCHRONA:[/b]
W czasie ciąży i urlopu macierzyńskiego obowiązuje zakaz rozwiązywania umowy o pracę. Wyjątek: może zostać wręczona dyscyplinarka za zgodą związku zawodowego reprezentującego pracownicę (art. 177 § 1 k.p.).
Tak samo jest z okresem urlopu wychowawczego. Zakaz obowiązuje od dnia złożenia wniosku do dnia zakończenia urlopu, ale nie działa w razie ogłoszenia upadłości lub likwidacji pracodawcy i konieczności zwolnień z przyczyn leżących po stronie zakładu pracy (art. 186[sup]1[/sup] k.p. i uchwała SN z 15 lutego 2006 r., III PZP 13/05).[/ramka]
