Tak wynika z interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 5 lipca 2018 r. (0111-KDIB1-2.4010.204. 2018.1.AW).
Wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej – w zakresie ograniczenia w zaliczaniu do kosztów podatkowych wydatków na usługi niematerialne – złożył podatnik będący członkiem międzynarodowej grupy kapitałowej. Wyjaśnił on, że ponosi na rzecz podmiotów powiązanych koszty nabycia niektórych usług i wartości o charakterze niematerialnym objętych normą wyrażoną w art. 15e ustawy o CIT. Podkreślił przy tym, że usługi są świadczone przez niezależnych kontrahentów i nabywane przez podmioty powiązane wobec wnioskodawcy, którzy następnie refakturują ich koszty na podatnika, w zakresie w jakim jest on beneficjentem tych usług. Do faktur wystawianych na rzecz podatnika nie jest doliczana marża. Oznacza to, że kwota zobowiązania wobec podmiotu powiązanego jest tożsama z wartością usługi wskazaną na fakturze pochodzącej od pierwotnego usługodawcy, tj. podmiotu niezależnego od podatnika, a zakres usługi i czynności podejmowane w jej ramach nie ulegają zmianie w związku z refakturowaniem.
Czytaj także: Faktura VAT: Zapłata gotówkowa wyłącza wydatek z kosztów podatkowych
Intencją podatnika było potwierdzenie, że koszty poniesione w związku z nabyciem usług, które są na jego rzecz refakturowane przez podmiot powiązany, nie podlegają ograniczeniu w zaliczaniu do kosztów uzyskania przychodów. Organ podatkowy nie zaakceptował stanowiska podatnika. Stwierdził że sytuacja prawnopodatkowa wnioskodawcy nie odpowiada tej, do której odnosi się wyjątek wskazany w ustawie traktujący o refakturach. W uzasadnieniu organ wyjaśnił, że przedmiotowe odstępstwo od generalnej zasady limitowania wydatków na usługi niematerialne dotyczy kosztów ponoszonych przez podmioty refakturujące określone obciążenie, a nie otrzymujących refaktury.
Komentarz eksperta
Ewelina Karasiuk, menedżer w dziale doradztwa podatkowego w EY