Tak orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w wyroku z 5 listopada 2019 r. (I SA/Gl 646/19).
Podatnik jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą na terenie Niemiec. Jest również wspólnikiem polskiej spółki komandytowej produkującej i sprzedającej artykuły ogrodowe oraz tekstylia. Spółki zawarły ze sobą umowy, zgodnie z którymi podatnik świadczy usługi, a spółka komandytowa ponosi koszty wypłaty wynagrodzenia na jego rzecz z tytułu tych usług. Na mocy jednej z takich umów, spółka komandytowa powierzyła podatnikowi czynności sprzedażowe w celu zabezpieczenia i dalszego rozwoju osiągniętej pozycji rynkowej i penetracji rynku. Czynności te obejmują m.in. udział w targach, wystawach i innych wydarzeniach mających na celu prezentację produktów zamawiającego i nawiązanie przyszłych kontaktów handlowych, jak również utrzymywanie istniejących kontaktów, wizyty u obecnych i potencjalnych klientów, prowadzenie negocjacji z obecnymi i potencjalnymi klientami w celu zawarcia umów, organizowanie imprez dla obecnych i przyszłych klientów w celu zaprezentowania oferty produktowej oraz nawiązywanie kontaktów z potencjalnymi klientami. Z tytułu świadczenia tych usług podatnikowi przysługuje miesięczne wynagrodzenie skalkulowane jako iloczyn stawki 20 proc. i marży pokrycia.