Tak wynika z interpretacji Izby Skarbowej w Łodzi 21 lipca 2015 r. (IPTPP3/ 4512-144/15-2/BJ).
We wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej podatnik wskazał, że zasadniczym przedmiotem jego działalności jest produkcja rolnicza w zakresie trzody chlewnej. W ramach tej działalności podatnik zawarł umowę dotyczącą jej odchowu. Na mocy tej umowy podatnik kupuje partię trzody i po kilkumiesięcznym tuczeniu odsprzedaje na rzecz pośrednika. Końcowa wartość należnego mu wynagrodzenia jest uzależniona od ostatecznej ceny uzyskanej przez pośrednika przy dalszej odsprzedaży tej partii trzody do rzeźni.
Z reguły ostateczna cena sprzedaży jest wyższa od zakładanej w momencie jej sprzedaży przez podatnika. Informację o cenie końcowej, będącej podstawą do wystawienia faktury korygującej, podatnik otrzymuje dopiero w momencie odbioru trzody przez rzeźnie.
Podatnik zwrócił się do organu podatkowego o potwierdzenie jego stanowiska, że w związku z faktem, iż w momencie sprzedaży nie może on przewidzieć okoliczności skutkujących podwyższeniem ceny, fakturę korygującą „in plus" powinien ująć na bieżąco w rozliczeniach dla celów VAT.
Organ uznał stanowisko podatnika za prawidłowe. Wskazał, że okoliczności wpływające na zmianę ceny powstały już po wystawieniu faktury pierwotnej, a w momencie jej wystawienia kwota faktycznie uzyskana w wyniku sprzedaży trzody do rzeźni nie była znana. Podwyższenie ceny było zatem nową okolicznością, niemożliwą do przewidzenia w momencie sprzedaży. Tym samym faktura korygująca „in plus" powinna zostać ujęta w rozliczeniu za okres, w którym powstała przyczyna jej wystawienia.
