Naczelny Sąd Administracyjny 16 maja 2014 r. wydał dwa precedensowe wyroki (sygn. I FSK 877/13 i I FSK 878/13) dotyczące określenia sposobu wyrejestrowania z rejestru podatników VAT-UE i związanych z tym obowiązków organu podatkowego.
Sprawa dotyczyła przedsiębiorcy, który został przez organ podatkowy wykreślony ?z rejestru podatników VAT-UE. Miało to związek ?z tym, że nie złożył on informacji VAT-UE za cztery kolejne okresy rozliczeniowe. Organ podatkowy próbował ?o wykreśleniu z rejestru powiadomić przedsiębiorcę. Informację wysłał jednak na jego nieaktualny adres. Przy czym z akt sprawy wynikało, że organowi znany był zmieniony adres.
Przedsiębiorca w końcu się dowiedział, że fiskus wykreślił go z rejestru podatników VAT. Skontaktował się ze swoim pełnomocnikiem i podjął działania zmierzające do uznania czynności wykreślenia z rejestru za nieskuteczną.
W toku postępowania przedsiębiorca wskazywał, że czynność wykreślenia podatnika z rejestru powinna przyjąć formę decyzji. W ocenie przedsiębiorcy i jego pełnomocnika samo wykreślenie nie może nastąpić wyłącznie w drodze czynności materialnotechnicznych. ?Ponadto nawet gdyby uznać, że w tym przypadku nie ma konieczności wydania decyzji, to tak czy inaczej skutek w postaci wykreślenia następuje dopiero z chwilą skutecznego zawiadomienia o tym podatnika.
Organy podatkowe nie zgodziły się z takim stanowiskiem. Tłumaczyły, że wyrejestrowanie podatnika z rejestru następuje przez samo jego wykreślenie. W ich ocenie taka czynność nie wymaga potwierdzenia w formie decyzji podatkowej. ?Co więcej, dla skuteczności tego działania nie jest także konieczne powiadomienie o tym fakcie podatnika.
