Tak orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z 19 września 2014 r. (III SA/Wa 851/14).
Spółka niemiecka kupiła w Polsce nieruchomości, które następnie sprzedała w imieniu i na rzecz funduszu. Przed sprzedażą osiągała przychody z najmu, podlegające opodatkowaniu, więc odprowadzała CIT w Polsce. Przychody w tym zakresie alokowane były na rzecz funduszu. W 2012 r. spółka złożyła wniosek o stwierdzenie nadpłaty, wskazując jednocześnie, że fundusz jest podmiotem wyłączonym z opodatkowania na mocy art. 6 ust. 1 pkt 10a ustawy o CIT. Po przeprowadzeniu postępowania organ podatkowy odmówił spółce zwrotu nadpłaty.
W ocenie skarżącej, przychody z tytułu najmu nie przysługiwały spółce, ale funduszowi. Wobec tego uiszczony przez nią podatek został nadpłacony. Podmiotem podlegającym obowiązkowi podatkowemu był bowiem fundusz, przy czym jako instytucja wspólnego finansowania podlegał zwolnieniu ?z opodatkowania CIT.
Organ podnosił, że fundusz nie może być uznany za instytucję wspólnego finansowania, ponieważ nie jest objęty zakresem podmiotowym ustawy o CIT, wobec czego nie można go zwolnić ?z opodatkowania. Co więcej, fundusz nie spełniał przesłanek z art. 6 ust. 1 pkt 10a ustawy o CIT, tzn. nie uzyskał zezwolenia od niemieckich władz finansowych (zezwolenie uzyskała sama skarżąca) oraz nie podlegał bezpośredniemu nadzorowi niemieckiego organu finansowego.
Sąd uchylił decyzję. Wskazał, że jeżeli fundusz spełnia przesłanki wyłączenia z opodatkowania określone w ustawie ?o CIT, to może zostać uznany za instytucję wspólnego finansowania zwolnioną z CIT bez względu na to, że polska ustawa nie przewiduje możliwości opodatkowania wyodrębnionej masy majątkowej zarządzanej przez jedną sp. z o.o. i funkcjonującej w innym państwie. Sąd podnosił również, że ocena spełnienia przesłanek musi być przeprowadzona ?w oparciu o badanie celowości przepisu. Gdyby bowiem każdorazowo zwolnienie było uzależnione od uzyskania zezwolenia, to art. 6 ust. 1 pkt 10a ustawy o CIT byłby w pewnym zakresie martwy. Wprowadzałby bowiem wymogi, których nie da się spełnić.