Takie wnioski zawiera interpretacja Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 18 sierpnia 2014 r. (ITPB4/423-54/14/AM).
Spółka prowadzi działalność gospodarczą polegającą m.in. na przygotowywaniu terenu pod budowę i budowie mieszkań na sprzedaż. Kupiła nieruchomość gruntową w celu wybudowania kompleksu wypoczynkowo-hotelowego, z przeznaczeniem do dalszej sprzedaży. Na sfinansowanie zakupu spółka zaciągnęła pożyczkę. W księgach rachunkowych spółki nieruchomość ta została ujęta jako towar. Wątpliwości podatnika dotyczyły momentu, ?w którym na gruncie ustawy o CIT odsetki od pożyczki oraz podatek od nieruchomości związane z nabytym gruntem będą mogły stanowić koszt podatkowy.
Zdaniem spółki odsetki powinny być kosztem uzyskania przychodu z chwilą ich poniesienia, tj. w momencie ich zapłaty, a nie ?z chwilą uzyskania przychodów ze sprzedaży nieruchomości. Także podatek od nieruchomości powinien zostać ujęty dla celów CIT ?w momencie poniesienia.
Organ uznał stanowisko spółki za prawidłowe. W uzasadnieniu zaznaczył, że z przedstawionego stanu faktycznego nie wynika, aby wydatki w postaci odsetek od pożyczki i podatku od nieruchomości można było powiązać bezpośrednio z przychodem ze sprzedaży nieruchomości gruntowej. W efekcie wydatki te wpływają na przychody w sposób ogólny ?i powinny być traktowane dla celów podatkowych jako tzw. koszty pośrednie. Zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o CIT koszty pośrednie powinny być potrącone w dacie poniesienia. O dacie poniesienia kosztu podatkowego decydują przepisy o rachunkowości, zgodnie z którymi za dzień poniesienia kosztu uznaje się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych.
W kwestii odsetek od pożyczki należy się kierować również art. 16 ust. 1 pkt 11 ustawy ?o CIT, zgodnie z którym za koszty uzyskania przychodów nie uważa się naliczonych, lecz niezapłaconych albo umorzonych odsetek od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów). Skutkuje to możliwością zaliczenia odsetek do kosztów uzyskania przychodów dopiero z chwilą ich zapłaty.
