Edukacji finansowej społeczeństwa (będącej częścią edukacji ekonomicznej) poświęca się coraz więcej uwagi, także na łamach „Rzeczpospolitej”. Jest to zjawisko pozytywne, bowiem dosyć niski poziom wiedzy finansowej polskiego społeczeństwa zasługuje na refleksję. Edukacja finansowa umożliwia wykształcenie wśród społeczeństwa świadomości finansowej, aby obywatele mogli się orientować, jakie szanse i zagrożenia niosą ze sobą zarówno typowe produkty finansowe, jak również coraz to nowe produkty o dużym stopniu skomplikowania. Nie chodzi w tym przypadku o dogłębną wiedzę ekspercką, jaką powinni z kolei mieć ekonomiści i pracownicy instytucji finansowych, lecz chociażby o umiejętność zadania właściwego pytania pracownikowi instytucji finansowej czy zrozumienia uzyskanej odpowiedzi, przekazu reklamowego, treści ulotek itd. Świadomość finansowa może mieć charakter głęboki, wykształcany przez lata, bądź też powierzchowny, kształtowany np. przez przekaz reklamowy. Za bardziej wartościową z perspektywy społecznej należy uznać głęboką świadomość finansową.
[wyimek]„Finansowe prawo jazdy” to program wypracowany w Niemczech i Austrii[/wyimek]
Aby dyskutować nad przyjęciem narodowej strategii w zakresie edukacji finansowej, która wydaje się niezbędna, warto zapoznać się z najlepszymi doświadczeniami w tym zakresie z innych krajów, głównie tych wysoko rozwiniętych. Doświadczenia te odnoszą się zarówno do edukowania dzieci i młodzieży podlegających obowiązkowi szkolnemu, jak również osób dorosłych. Więcej informacji na ten temat zawiera raport „Produkty finansowe i edukacja finansowa w Polsce na tle wybranych krajów wysoko rozwiniętych”. Narodowa strategia byłaby m.in. narzędziem koordynacji bardzo licznych, ale niestety także bardzo rozproszonych, inicjatyw edukacyjnych podejmowanych przez różne instytucje.
[srodtytul]Programy w szkołach[/srodtytul]
Zaczynając od najmłodszych, należy wskazać na włączenie (na zasadach dobrowolności) w Wielkiej Brytanii do programu nauczania od 5. do 16. roku życia elementów edukacji finansowej. Ich zakres jest uzależniony od przedziału wiekowego. Na przykład najmłodsi powinny się dowiedzieć, co to jest pieniądz, do jakich służy celów i jakie są jego źródła, młodzież zaś – poznać podstawowe usługi finansowe, nabyć umiejętności planowania finansów gospodarstwa domowego. Metody nauczania powinny być dopasowane do wieku. Im wcześniej rozpocznie się edukację dzieci w tym zakresie, tym większa szansa na wykształcenie pożądanych nawyków („czym skorupka za młodu…”). Innym przykładem jest „finansowe prawo jazdy”, które wypracowano w Niemczech i w Austrii. W Niemczech program ten został przygotowany przez instytucję zajmującą się pomocą dla osób nadmiernie zadłużonych i jest skierowany do dzieci starszych (13 – 15 lat) i młodzieży (16 – 19 lat). Kurs edukacyjny jest zakończony egzaminem, a osoby, które zdały egzamin, otrzymują dokument potwierdzający poziom zdobytej wiedzy finansowej. Ponadto w Internecie dostępne są materiały edukacyjne dla osób w wieku 16 – 25 lat.
