Impreza szkolna dla absolwentów liceum. Kobieta opuszcza ją dość szybko. Za nią wychodzi mężczyzna. Wsiada do tego samego wagonu metra, opuszcza wagon na tym samym przystanku. Kobieta, na którą w domu czeka nastoletnia córka, boi się. Nad ranem wychodzi do śpiącego pod drzwiami mężczyzny. Odnajduje w jego komórce numer, wkrótce przyjeżdża po niego brat.
Dwie osoby, które mają różne problemy z pamięcią
Dwoje ludzi w średnim wieku. Oboje mają problemy z pamięcią. Saul cierpi na demencję. Czasem pamięta jeszcze zdarzenia sprzed lat, ale nie wie, co działo się przed chwilą. Nie wie, dlaczego szedł za kobietą. Tak, był kiedyś żonaty. Teraz mieszka z bratem. Sylvia z kolei zbyt dobrze pamięta. Wypycha z siebie to, co wraca i wciąż tak samo boli. Nie utrzymuje żadnych kontaktów z bliskimi. Tajemnica ukryta w przeszłości dużo Sylvię kosztowała. Kobieta od chwili, gdy pojawiła się na świecie jej córka, chodzi na spotkania klubu AA. Jest „niepijącą alkoholiczką”. Pracuje w domu opieki, ale jej całym światem jest córka. Dlatego jest matką zaborczą i nadopiekuńczą, jakby chciała swoje dziecko chronić przed czymś, co sama kiedyś przeżyła.
Czytaj więcej
Niemka Emily Atef, Norweg Leiv Igor Devolt i Meksykanin Michel Franco opowiadają o różnych światach, ale uczucia są w ich filmach równie trudne i skomplikowane
Te dwie osoby, które mają różne problemy z pamięcią, zbliżają się do siebie. Zwłaszcza że brat Saula prosi, by Sylvia pracowała u niego.
Laureat nagród w Cannes i w Wenecji, Meksykanin Michel Franco, jak mało kto potrafi z bardzo bliska obserwować swoich bohaterów, niby zwyczajnych, a kryjących w sobie psychiczne zadry. Jak mężczyzna z „Opiekuna” zajmujący się umierającymi ludźmi, jak dziwny turysta z „Sundown”, który ma swoje powody, by nie wracać do domu z meksykańskiego kurortu Acapulco. Franco nie daje się zwieść pozorom, stara się ich zrozumieć.
