Co jest ważniejsze: wola narodu czy ratowanie wspólnej waluty? Przywiązanie do wartości każe dać odpowiedź pierwszą, ale nie wolno zapominać, że narody mogą wybrać źle, a koszty ich błędu często pokrywają inni. Poniżej dalsza część artykułu

  Wielce prawdopodobne,  co pokazują sondaże,  że Grecy odrzucą przyjęte już przez parlament cięcia  wydatków budżetowych,  nie spełnią więc warunków przyznania im pomocy przez UE i MFW. Wypracowany w Brukseli pakiet ratunkowy dla euro weźmie w łeb i albo nastąpi niekontrolowane  bankructwo Hellady, albo  dostanie ona pieniądze  bezwarunkowo. To z kolei wywoła burzę w państwach donatorach, głównie w Niemczech, gdzie głosowanie w Bundestagu albo choćby weto jego komisji budżetowej w końcu uniemożliwi taką pomoc.  Demokracja grecka zmierzy się z niemiecką. Konflikt ten pokazuje,  że nie istnieje demokratyczna Unia Europejska. Głosowanie powszechne – czy to w wyborach, czy referendum – ma sens tylko na poziomipoe państw, na poziomie Wspólnoty bywa destrukcyjne. Jak więc zarządzać Unią? Jaką powinna mieć legitymizację? To pytanie na przyszłość – tak długo, jak trwa kryzys, UE musi być zarządzana skutecznie, choćby niedemokratycznie. Nikt nie pyta o patent kapitana na okręcie, który nabiera wody. Papandreu obawia się politycznych konsekwencji decyzji, które mogą ocalić Grecję. Zasłania się wolą narodu. Brukselski pakiet ratunkowy jest ułomny i niczego nie rozwiązuje, ale daje chociaż czas na znalezienie rozwiązania. Demokracja w myśl zawołania "a po nas choćby potop" jest warcholstwem i prowadzi do chaosu, czyli własnego zaprzeczenia.