Nie. Ustawodawca przyjmuje w sposób niebudzący wątpliwości (w art. 21 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym), że koszty sporządzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obciążają budżet gminy. Wyjątkiem będzie sytuacja, w której sporządzenie planu miejscowego stanowi konsekwencję (w części lub całości) zamiaru realizacji inwestycji celu publicznego. Wówczas koszty sporządzenia planu obciążają odpowiednio budżet państwa, województwa, powiatu lub innego inwestora realizującego inwestycję celu publicznego.
Natomiast władze gminy nie mogą domagać się ponoszenia i pokrywania kosztów sporządzenia planu miejscowego w innych sytuacjach, na przykład przez właścicieli nieruchomości objętych postanowieniami planu, ani innych osób – zarówno fizycznych, jak i prawnych –zainteresowanych uchwaleniem danego planu (wyrok WSA w Gdańsku z 29 października 2008 r., II SA/Gd 799/07, LEX nr 511480). Władze gminy, w tym również rada gminy nie może namawiać właścicieli nieruchomości do współfinansowania sporządzenia planu, ani kosztów wprowadzenia do obowiązujących planów miejscowych zmian (wyrok WSA w Lublinie z 13 lipca 2006 r., II SA/Lu 556/06, LEX nr 1695183).
Oczywiście, nie ma przeszkód, aby konkretni właściciele nieruchomości (lub inni użytkownicy przestrzeni) przekazywali gminie darowiznę. Nie może to być jednak darowizna z poleceniem. Pomimo zróżnicowanej praktyki w różnych województwach trzeba uznać, że ryzykowne byłoby też zawieranie umów między gminą a właścicielami nieruchomości w zakresie finansowania kosztów sporządzenia planu miejscowego. Tym bardziej, więc wydaje się uzasadniony wniosek, że kierowanie wobec właścicieli nieruchomości oczekiwań zapłaty określonych sum pieniężnych w związku z uchwaleniem planu miejscowego nie powinno stanowić gminnej praktyki. ?
—Maciej J. Nowak, radca prawny
podstawa prawna: art. 21 ustawy z 27 marca 2003 r. o planowaniu o zagospodarowaniu przestrzennym (tekst jedn. DzU z 2016 r., poz. 778 ze zm.)
