Od tego roku przy ustalaniu wysokości nagrody rocznej dla funkcjonariuszy służb mundurowych kadry będą kierować się wspólną zasadą, zgodnie z którą nagroda roczna stanowi 1/12 uposażenia otrzymanego w roku kalendarzowym, za który nagroda ta przysługuje. Jednolite zasady ustalania wysokości nagrody rocznej dla funkcjonariuszy wszystkich służb mundurowych wprowadziła obowiązująca od 1 czerwca 2014 r. ustawa z 24 stycznia 2014 r. (>patrz podstawa prawna). W zeszłym roku nowe zasady ustalania tego świadczenia stosowane były wyłącznie do funkcjonariuszy przyjętych do służby po dacie wejścia w życie tej ustawy. Pozostałym mundurowym nagroda roczna ustalana była „po staremu". Teraz nowe zasady dotyczą wszystkich funkcjonariuszy. Pokażemy je na przykładzie Policji.
Jedna dwunasta uposażenia
Przyjęcie, iż nagroda roczna stanowi 1/12 uposażenia otrzymanego przez funkcjonariusza w roku, za który ta nagroda przysługuje, to w porównaniu z dotychczasowymi zasadami (według których podstawę jej ustalenia stanowiło miesięczne uposażenie zasadnicze funkcjonariusza wraz z dodatkami o charakterze stałym, należne mu w ostatnim dniu służby wliczanym do okresu, za który przysługuje nagroda) spora zmiana. Obecnie na wysokość nagrody rocznej wypłaconej funkcjonariuszowi mają wpływ wszystkie okresy, w których jego uposażenie zostało obniżone. Dla przykładu, gdy policjant przebywa na zwolnieniu lekarskim, to wysokość jego uposażenia wynosi co do zasady 80 proc. uposażenia; gdy korzysta z urlopów związanych z opieką nad dzieckiem (macierzyńskiego, tzw. adopcyjnego, rodzicielskiego czy ojcowskiego), jego uposażenie w zależności od przyjętego wariantu wynosić może 60, 80 lub 100 proc. uposażenia.
Choć więc wymienione okresy niewykonywania obowiązków służbowych nie mają negatywnego wpływu na prawo do nagrody rocznej, wlicza się je bowiem do okresu służby uprawniającego do nagrody, to niewątpliwie odbiją się one na jej wysokości. Im mniejsze wynagrodzenie policjant będzie bowiem otrzymywał, tym niższa będzie podstawa do obliczenia przysługującej mu nagrody.
Niektóre okresy pomijane
Trzeba też pamiętać, iż nie wszystkie okresy, w których funkcjonariusz ma obniżone uposażenie, będą uwzględniane w podstawie wymiaru nagrody rocznej. Chodzi tu o uposażenie, jakie policjant otrzymuje w okresie zawieszenia go w czynnościach służbowych lub w okresie tymczasowego aresztowania. Na mocy art. 110 ust. 4a ustawy o policji (dalej uop) uposażenia tego (wypłacanego policjantowi w wysokości 50 proc.) nie wlicza się bowiem do podstawy wymiaru nagrody rocznej. Chyba że postępowanie karne w sprawie o przestępstwo lub przestępstwo skarbowe lub postępowanie dyscyplinarne w sprawie o czyn pozostający w związku z aresztowaniem lub zawieszeniem w czynnościach służbowych zostało umorzone prawomocnym orzeczeniem (nie dotyczy warunkowego umorzenia postępowania karnego lub postępowania w sprawie o przestępstwo skarbowe ani umorzenia tego postępowania z powodu przedawnienia lub amnestii) bądź policjant został uniewinniony na podstawie prawomocnego wyroku lub orzeczenia o uniewinnieniu w postępowaniu dyscyplinarnym.
To nie tylko płaca zasadnicza
Nagroda roczna przysługuje w wysokości 1/12 uposażenia otrzymanego przez funkcjonariusza w danym roku (czyli faktycznie wypłaconego). W podstawie nagrody rocznej uwzględnione powinny więc zostać wszelkiego rodzaju wypłaty postawione do jego dyspozycji w danym roku, pod warunkiem że będą one mieściły się w pojęciu uposażenia. Pozostałe niemające tego charakteru już nie (patrz ramka i przykład).
