Wyjątkiem jest sytuacja, gdy dochody z majątku dziecka (jeśli go posiada) pokrywają koszty jego utrzymania i wychowania.

O alimenty dla dziecka występuje ten jego rodzic lub prawny opiekun, któremu sąd przyznał prawo rodzicielskie.

Usamodzielnienie się dziecka bywa błędnie utożsamiane z osiągnięciem pełnoletności lub ukończeniem 24. roku życia. Tymczasem kodeks rodzinny i opiekuńczy nie wskazuje wieku, po którego osiągnięciu dziecko bezwzględnie traci prawo do alimentów. Dostanie je więc pełnoletnie dziecko, które kontynuuje naukę bądź nie jest w stanie utrzymać się samodzielnie. Nie wygaśnie nigdy, jeśli nie będzie w stanie się usamodzielnić z powodu choroby lub niepełnosprawności.

Zawarcie przez dziecko małżeństwa obowiązku alimentacyjnego nie kończy, ale zmienia kolejność jego wykonywania – wówczas przed rodzicami obciąża on współmałżonka. Jeśli jednak jest taka potrzeba, rodzice wciąż muszą łożyć na dziecko. Wręcz mają obowiązek dzielić się z dziećmi nawet bardzo skromnymi dochodami, a nawet kosztem substancji ich majątku. Zwolnienie z tego obowiązku następuje tylko w razie zupełnego braku możliwości zarobkowych i majątkowych rodziców. Obowiązek ustaje, jeśli dziecko może samodzielnie się utrzymać pracą lub z majątku (np. renty rodzinnej, stypendium). Dotyczy to głównie dzieci pełnoletnich. Wówczas sąd bada, czy wykazują chęć dalszej nauki, czy pozwalają na to ich zdolności i cechy charakteru (wyrok SN sygn. akt III CKN 217/97).

Jeżeli jednak okaże się, że pełnoletnie dziecko przygotowane już do pracy (np. z zawodem potwierdzonym egzaminem) zaniedbuje studia, z własnej winy nie zdaje w terminie egzaminów, powtarza lata studiów i nie stara się znaleźć pracy, to obowiązek alimentacyjny rodziców ustaje. Nie kończy się zaś, jeśli nie może się samodzielnie utrzymać wskutek swej niezdolności do pracy, choćby nawet była spowodowana alkoholizmem czy narkomanią (uchwała SN, sygn. akt III CZP 76/85). Taką niezdolność oraz niezdolność znalezienia pracy dziecko musi jednak przed sądem wykazać, przedstawiając dowód, że znajduje się w niedostatku.