1 stycznia 2017 r. spółka zawarła umowę kredytową na kwotę 15 000 000 zł. Umowa została zawarta na 12 miesięcy z jednoczesnym zastrzeżeniem, że termin spłaty może być prolongowany w wyniku odrębnych negocjacji. Pod koniec roku kierownictwo spółki zdecydowało, że będzie ubiegało się o prolongatę spłaty wspomnianego kredytu do 31 grudnia 2019 r.
Negocjacje z bankiem w sprawie prolongaty rozpoczęły się w listopadzie 2017 r. Załóżmy, że bank wyda zgodę na prolongatę terminu spłaty kredytu w styczniu 2018 r. Rok obrotowy spółki jest tożsamy z rokiem kalendarzowym. Spółka planuje zatwierdzenie sprawozdania finansowego za 2017 r. 31 marca 2018 r.
Czy wspomniany kredyt bankowy może zostać zaprezentowany w sprawozdaniu finansowym jako zobowiązanie długoterminowe? – pyta czytelnik.
Międzynarodowy Standard Rachunkowości nr 1 „Prezentacja sprawozdań finansowych" w § 72 stwierdza, że jednostka klasyfikuje swoje zobowiązania finansowe jako krótkoterminowe, gdy są one wymagalne w ciągu dwunastu miesięcy od zakończenia okresu sprawozdawczego nawet wówczas, gdy umowa o refinansowaniu lub umowa modyfikacji terminów spłat zmieniająca charakter zobowiązania na długoterminowy została zawarta po zakończeniu okresu sprawozdawczego, a przed zatwierdzeniem sprawozdania finansowego do udostępnienia.
W związku z tym spółka nie może zaprezentować powyższego zobowiązania jako długoterminowe ze względu na to, że porozumienie dotyczące prolongaty zostanie zawarte po zakończeniu okresu sprawozdawczego.