Tak orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w wyroku z 8 sierpnia 2017 r. (I SA/Kr 624/17).
Wniosek o interpretację wpłynął od spółki zajmującej się działalnością produkcyjną. W celu unowocześnienia tej działalności spółka zawarła z dostawcą systemów komputerowych umowę na dostawę i wdrożenie inteligentnego systemu zarządzania produkcją (dalej: system). System jest narzędziem informatycznym samodzielnie sterującym produkcją. Aby działał prawidłowo, potrzeba wielu zabiegów dopasowujących go do indywidualnych potrzeb spółki. Po wdrożeniu, system będzie dalej ulepszany przez dział informatyczny spółki.
Spółka zwróciła się do organu z pytaniem: czy zaliczane do kosztów uzyskania przychodu odpisy amortyzacyjne od wartości początkowej środków trwałych (sprzętu komputerowego) oraz licencji wchodzących w zakres systemu, mogą być uznane za koszty kwalifikowane z art. 18d ust. 3 ustawy o CIT i czy spółka będzie mogła o nie pomniejszyć podstawę opodatkowania, zgodnie z art. 18d ust. 1 ustawy o CIT. Zdaniem spółki, na to pytanie należy odpowiedzieć twierdząco, gdyż jej działalność podlega pod definicję działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, a zakup systemu oraz licencji jest nabyciem narzędzi niezbędnych do prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej.
Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z 28 lutego 2017 r. (2461-IBPB-1-3.4510.1014.2016.1.SK) uznał stanowisko spółki za nieprawidłowe. Nabycie sprzętu oraz licencji do lepszego zarządzania produkcją nie stanowi jeszcze o prowadzeniu działalności badawczo-rozwojowej, a odpisy amortyzacyjne nie mogą być uznane za koszty kwalifikowane. Gdyby nawet zgodzić się ze stanowiskiem spółki (z czym organ się nie zgodził), że samo nabycie sprzętu z licencją noszą znamiona działalności badawczo-rozwojowej, to należy zauważyć, że wskazane środki trwałe i wartości niematerialne i prawne nie służą działalności badawczo-rozwojowej, gdyż - jak wskazała sama spółka - system ma służyć przede wszystkim zarządzaniu procesem produkcyjnym.
Spółka wniosła skargę na tę interpretację do WSA w Krakowie, jednak sąd przychylił się do stanowiska organu i oddalił skargę. W uzasadnieniu wskazał, iż w przedstawionym stanie faktycznym brakuje podstaw do stwierdzenia, że spółka prowadzi działalność badawczo-rozwojową. Rzeczywiście spółka wykorzystuje innowacyjne technologie produkcji, lecz fakt ten nie przesądza jeszcze o prowadzeniu działalności badawczo-rozwojowej. Sąd wskazał, że gdyby spółka prowadziła działalność na podstawie ustawy o zasadach finansowania nauki bądź ustawy o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej, można by wskazać wprost, że jest podmiotem prowadzącym działalność badawczo-rozwojową. Jednak tak nie jest. Spółka prowadzi działalność produkcyjną i zakupione innowacyjne rozwiązania wykorzystuje do działalności produkcyjnej. —Michalina Żukowska, współpracowniczka zespołu zarządzania wiedzą podatkową firmy Deloitte
