3. Po trzecie, umowa taka powinna zawierać zapis, zgodnie z którym w podstawowym okresie umowy leasingu odpisów amortyzacyjnych dokonywać będzie korzystający.
W przypadku spełnienia tych przesłanek, do przychodów finansującego i odpowiednio do kosztów uzyskania przychodów korzystającego nie zalicza się opłat ustalonych w umowie leasingu, ponoszonych przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w części stanowiącej spłatę wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych.
Choćby za symboliczną złotówkę
Z kolei art. 17g ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT – choć nie wprost – wprowadza zasadę, zgodnie z którą po upływie podstawowego okresu umowy leasingu finansowego, przeniesienie własności przedmiotu leasingu na korzystającego powinno następować w drodze sprzedaży przy zastosowaniu ceny, która może znacznie odbiegać od wartości rynkowej przedmiotu leasingu. Teza ta znajduje potwierdzenie w utrwalonej linii orzeczniczej sądów administracyjnych. Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 23 marca 2013 r. (II FSK 1484/11) wskazał, że jakkolwiek przepisy kodeksu cywilnego przewidują nieodpłatne przeniesienie własności przedmiotu leasingu na korzystającego, to jednak przepisy ustawy o CIT wymagają, aby przeniesienie własności następowało w drodze sprzedaży. Dlatego firmy leasingowe zawierając umowy z korzystającym, często ustalają cenę sprzedaży przedmiotu leasingu w symbolicznej wysokości np. 1 zł – co nieraz dziwi podatników – z uwagi na to, że ich przychód określany jest w takiej sytuacji od ceny określonej w umowie sprzedaży, a nie od rzeczywistej wartości rynkowej przedmiotu leasingu, co jest dla nich korzystne ekonomicznie.
Tak jak przy najmie i dzierżawie
Gdy umowa leasingu finansowego nie zawiera postanowienia o odpłatnym przeniesieniu własności przedmiotu leasingu, organy podatkowe często kwestionują jej charakter. W tym miejscu warto przywołać wyrok NSA z 6 czerwca 2013 r. (II FSK 1332/11), w którym wskazano, że przeniesienie własności przedmiotu leasingu w sposób określony w art. 70916 k.c., bez określenia ceny sprzedaży wymaganej przez art. 17g ustawy o CIT powoduje, że nie zostałyby spełnione warunki określone w tym przepisie. W ocenie NSA, oczywistą konsekwencją w takiej sytuacji jest stosowanie art. 17l ustawy o CIT, który nakazuje stosować przepisy art. 12 – 16 ustawy o CIT dla umów najmu i dzierżawy.
Jak wynika z powyżej powołanych wyroków, w przypadku braku określenia w umowie dodatkowego świadczenia za przeniesienie własności przedmiotu leasingu, organ podatkowy może nie zgodzić się na zastosowanie przez finansującego art. 17g ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, który pozwala wykazać przychód w wysokości znacznie niższej niż wartość rynkowa przedmiotu leasingu. W takiej sytuacji istnieje ryzyko uznania przez organy podatkowe, że finansujący uzyskał przychód z przeniesienia własności przedmiotu leasingu w wysokości jego wartości rynkowej.
podstawa prawna: art. 7091 - 70918 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (tekst jedn. DzU z 2017 r. poz. 459 ze zm.)
