Jak geodeta ma mierzyć przed oddaniem budynku do użytku

Obowiązek dołączania dokumentacji geodezyjnej do zawiadomienia o zakończeniu budowy obiektu budowlanego lub do wniosku o udzielenie pozwolenia na użytkowanie takiego obiektu powstał od 28 czerwca 2015 r. na podstawie znowelizowanego art. 57 ust. 1 pkt 5 – Prawo budowlane. Dokumentacja geodezyjna ma zawierać wyniki geodezyjnej inwentaryzacji powykonawczej oraz informację o zgodności usytuowania obiektu budowlanego z projektem zagospodarowania działki lub terenu lub też odstępstwach od tego projektu. Inwentaryzację musi sporządzić osoba wykonująca samodzielne funkcje w dziedzinie geodezji i kartografii oraz posiadającą odpowiednie uprawnienia zawodowe.

Przepisy okazały się zbyt ogólne - geodeci nie wiedzieli, jakie kryteria stosować przy sprawdzaniu zgodności usytuowania obiektu z projektem. Główny Urząd Geodezji i Kartografii wydał w lutym 2016 stanowisko w tej sprawie, uzgodnione z Głównym Inspektorem Nadzoru Budowlanego.

Geodeta powinien wiedzieć

Według GUGiK w przepisie chodzi o dokumentację geodezyjną rozumianą w kontekście § 61 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia ministra spraw wewnętrznych i administracji z 9 listopada 2011 r. w sprawie standardów technicznych wykonywania geodezyjnych pomiarów sytuacyjnych i wysokościowych oraz opracowywania i przekazywania wyników tych pomiarów do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego (Dz. U. Nr 263, poz. 1572). Powinna ona zatem obejmować mapą geodezyjnej inwentaryzacji powykonawczej tj. mapę obrazującą położenie i kształt obiektów budowlanych oraz sposób zagospodarowania i ukształtowania terenu po zakończeniu procesu budowlanego.

Do tej mapy należy dołączyć informację o zgodności usytuowania wybudowanych obiektów budowlanych z projektem zagospodarowania działki lub terenu lub odstępstwach od tego projektu.

W ocenie Głównego Urzędu Geodezji i Kartografii, aby możliwe było stwierdzenie, czy dany obiekt budowlany objęty geodezyjną inwentaryzacją powykonawczą jest usytuowany zgodnie z projektem zagospodarowania działki lub terenu, należałoby ustalić, czy różnice między odległościami (długościami odcinków) wykazywanymi na tym projekcie w postaci liczbowej a odległościami z pomiaru wykonanego w ramach geodezyjnej inwentaryzacji powykonawczej, a także odchylenia liniowe między matematycznymi położeniami charakterystycznych punktów obiektu, ustalonymi na podstawie danych wynikających z geodezyjnej inwentaryzacji powykonawczej oraz danych pozyskanych z projektu zagospodarowania działki lub terenu w drodze geodezyjnego pomiaru kartograficznego, nie przekraczają odchyleń dopuszczalnych (OD).

GUGiK proponuje - mając na uwadze normy ISO z zakresu pomiarów geodezyjnych na potrzeby budownictwa - aby wartość OD była obliczana na podstawie takich wzorów:

1) w przypadku porównywania odległości (długości odcinków):

OD = 2,5 x m

d

,

w którym:

m

d

oznacza błąd średni pomiaru odległości (odcinka);

2) w przypadku porównywania położenia charakterystycznych punktów obiektu budowlanego:

w którym

m

pk

oznacza błąd średni wyznaczenia położenia charakterystycznego punktu obiektu budowlanego w drodze geodezyjnego pomiaru kartometrycznego na projekcie zagospodarowania działki lub terenu,

m

pt

oznacza błąd średni wyznaczenia położenia charakterystycznego punktu obiektu budowlanego w drodze geodezyjnego pomiaru terenowego wykonanego w ramach geodezyjnej inwentaryzacji powykonawczej.

- Zważywszy, że opracowaniem mapy geodezyjnej inwentaryzacji powykonawczej zajmują się osoby wykonujące samodzielne funkcje w dziedzinie geodezji i kartografii oraz posiadające odpowiednie uprawnienia zawodowe, uprawnione jest przyjęcie założenia, że osoby te posiadają odpowiedni poziom wiedzy akademickiej pozwalającej na prawidłowe ustalenie wartości m

d

, m

pk

oraz m

pt

– podkreśla GUGiK

Zwraca przy tym uwagę, że na wartość m

d