Coraz częściej przedsiębiorcy proponują młodym różne praktyki. Aby bezpiecznie przyjąć taką osobę, warto zawrzeć z nią umowę o praktykę absolwencką. Dzięki temu pracodawca nie narazi się na ryzyko przekwalifikowania tej umowy na umowę o pracę.
Po szkole i studiach
Zasady odbywania praktyki absolwenckiej reguluje ustawa z 17 lipca 2009 r. o praktykach absolwenckich (DzU nr 127, poz. 1052; dalej: ustawa). Dzięki praktykom młodzież po zakończeniu kształcenia w szkole gimnazjalnej, ponadgimnazjalnej lub uczelni wyższej może praktycznie wykorzystać wiedzę zdobytą w toku edukacji i zyskać dodatkowe umiejętności zawodowe.
Zgodnie z art. 2 ustawy podmiot przyjmujący na praktykę absolwencką może skierować swoją ofertę jedynie do osób, które są absolwentami co najmniej gimnazjum i w dniu rozpoczęcia praktyki nie ukończyły 30. roku życia. Umowa zawarta z praktykantem to szczególny rodzaj umowy cywilnoprawnej, dlatego na przyjmującym nie spoczywają obowiązki charakterystyczne dla zatrudnienia na umowie o pracę. Nie musi on więc np. skierować praktykanta na badania lekarskie, prowadzić jego akt osobowych czy wypełniać obowiązków związanych z ubezpieczeniem społecznym i zdrowotnym.
Co w treści
Umowa o praktykę absolwencką może być odbywana odpłatnie lub nieodpłatnie, ale nie potrwa ona dłużej niż 3 miesiące. Dopuszczalne jest zawarcie kolejnej umowy między praktykantem a tym samym przyjmującym podmiotem, ale łączny okres trwania wszystkich umów nie może przekroczyć 3 miesięcy.
Umowa powinna określać w szczególności: