- Bezpośrednio po rozwiązaniu stosunku pracy pracownik był do niej niezdolny i pobierał przez 3 miesiące zasiłek chorobowy. Wygrał proces o przywrócenie do pracy. Czy może teraz zażądać wynagrodzenia za okres pozostawania bez pracy, który rozpoczął się po upływie okresu pobierania zasiłku? – pyta czytelnik.
Tak. Czas pozostawania bez pracy, za który pracownikowi przywróconemu na etat przysługuje wynagrodzenie na podstawie art. 57 § 1 kodeksu pracy, nie musi obejmować miesięcy następujących bezpośrednio po rozwiązaniu stosunku pracy. W orzecznictwie Sądu Najwyższego przyjmowane jest stanowisko, że okres pobierania zasiłku chorobowego i świadczenia rehabilitacyjnego podlega odliczeniu od okresu pozostawania bez pracy, o którym stanowi art. 57 § 1 k.p. (dotyczący roszczeń służących pracownikowi z tytułu bezprawnego rozwiązania przez pracodawcę umowy o pracę bez wypowiedzenia), jak i art. 47 k.p. (dotyczący roszczeń służących pracownikowi z tytułu bezprawnego wypowiedzenia przez pracodawcę umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony).
Jak trafnie wskazał Sąd Najwyższy w wyroku z 9 maja 2017 r. (II PK 68/16), wyłączeniu z okresu, za który przysługuje wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy, podlegają okresy niezdolności pracownika do świadczenia pracy, takie jak okres:
- pobierania świadczeń z ubezpieczenia społecznego, w tym zasiłku chorobowego, świadczenia rehabilitacyjnego oraz
- renty z tytułu niezdolności do pracy wraz z dodatkiem pielęgnacyjnym z tytułu niezdolności do samodzielnej egzystencji.
