Egzamin zawodowy 2018: Jak napisać apelację z prawa karnego - kazus

Notatka urzędowa

10 maja 2015 r. w godz. 6:00–18:00 pełniłem służbę w patrolu zmotoryzowanym radiowozem nieoznakowanym wspólnie z asp. Dariuszem Frezją na terenie podległym Komendzie Rejonowej Policji Warszawa I.

O godz. 16:50 radiooperator SSK KSP przekazał informację, że na Komisariat Policji Warszawa I zgłosił się mężczyzna, który padł ofiarą rozboju w Ogrodzie Saskim. Mężczyzna w oświadczeniu ustnym podał, iż nazywa się:

Funkcjonariusze Komendy Rejonowej Policji Warszawa I ustalili, że poszkodowany spożywał alkohol w parku wraz z dwoma mężczyznami. W trakcie mężczyźni rzucili się na niego, krzycząc „dawaj złoto”, jeden z nich zaczął go dusić, natomiast drugi zaczął szarpać za łańcuszek, który miał na szyi. Mężczyźni zerwali łańcuszek i oddalili się w głąb parku w kierunku Grobu Nieznanego Żołnierza.

Poszkodowany podał rysopis sprawców: pierwszy w wieku około 40 lat, włosy krótkie, jasne, na twarzy miał widoczne zasiniaczenie lewego oka, ubrany w krótkie ciemne spodenki i czarną kurtkę. Drugi: w wieku około 40 lat, wzrost około 180 centymetrów, ubrany w jasną koszulę i niebieskie spodnie.

Udaliśmy się w penetrację, w trakcie której załoga zatrzymała jednego ze sprawców:

Poszkodowany, który przybył na miejsce, rozpoznał ww. sprawcę. Ignacy Gerbera był przez nas wcześniej zatrzymywany. Ustaliliśmy, że przebywa przy ul. Żurawiej 19 m. 12, gdzie mieści się melina pijacka. W związku z podejrzeniem, że drugi ze sprawców mógł tam się udać, również skierowaliśmy się pod powyższy adres.

W mieszkaniu zastaliśmy:

W trakcie przeszukiwania ww. ujawniliśmy w kieszeni spodni łańcuszek koloru złotego. Poszkodowany rozpoznał w nim swoją własność, jak również drugiego ze sprawców. Zatrzymani zostali przewiezieni do SODON, ul. Kolska 2/4 i osadzeni do dyspozycji Policji. Na miejscu nie chcieli poddać się badaniu na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu.

Poszkodowany przewieziony do Komendy Rejonowej Policji Warszawa I w celu przeprowadzenia dalszych czynności. Na miejscu zbadany urządzeniem alkosensor z wynikiem: I – 1,40 mg/l; II – 1,45 mg/l, wystawiono wezwanie na dzień 11 maja 2015 r.,

godz. 10:00, celem przesłuchania.

Zatrzymanych oraz pokrzywdzonego sprawdzono – osoby nieposzukiwane.

Dokumentację wraz z depozytem przekazano dyżurnemu Komendy Rejonowej Policji Warszawa I.

Notatkę sporządzono celem dalszego wykorzystania służbowego.

(podpis policjanta)

Protokół

Z przebiegu badania stanu trzeźwości urządzeniem elektronicznym

Warszawa, dnia 10 maja 2015 r.

asp. Dariusz Frezja z Komendy Rejonowej Policji Warszawa I

(stopień, imię i nazwisko policjanta prowadzącego czynność, nazwa jednostki)

Działając na podstawie art. 47 ust. 1 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (t.j. Dz.U. z 2002 r. Nr 147, poz. 1231

ze zm.), § 2 pkt 1 i § 4 rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 6 maja 1983 r. w sprawie warunków i sposobu dokonywania badań na zawartość alkoholu w organizmie (Dz.U. Nr 25, poz. 117) oraz:

a) Art. 126 i art. 129 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym (Dz.U. z 2003 r. Nr 58, poz. 515 ze zm.),

b) Art. 54 § 1, 4 i 5 ustawy z dnia 24 sierpnia 2001 r. – Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenie (Dz.U. Nr 106, poz. 1148 ze zm.),

c) Art. 74 § 2 i 3 oraz art. 308 § 1 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego (Dz.U. Nr 69, poz. 555 ze zm.), doprowadziłem na badanie ilościowe zawartości alkoholu w wydychanym powietrzu:

Pana Antoniego Irys,

s. Michała i Wioletty, ur. 29 października 1969 r.

Dokument tożsamości: dowód osobisty seria i numer ANZ 675432

wydany przez Prezydenta Miasta Warszawy

dokument uprawniający do kierowania pojazdami

Badanie przeprowadzono urządzeniem elektronicznym Alkometr A2.0 nr fabryczny 999/11, data ważności świadectwa 1 stycznia 2016 r. zgodnie z instrukcją użytkowania tego urządzenia.

Badanie

Czas badania

(godz. min./ Wynik badania

(‰ lub mg/dm3)

I

17:23

1,40 mg/l

II

17:33

1,45 mg/l

odpowiadające stężeniu we krwi

 Czynność dokonana w związku: Osoba poszkodowana.

Badany oświadczył, że spożywał: wódkę w ilości 0,5 litra, dnia 10 maja 2015 r. o godz. od godz. 10:30

post. Tomasz Goździk z Komendy Rejonowej Policji Warszawa I

 Uwagi: brak.

Badany:

1. nie żąda ponownego badania stanu trzeźwości urządzeniem elektronicznym,

2. nie żąda badania krwi,

3. nie zgłasza uwag do prawidłowości zabezpieczenia ustnika.

PROTOKÓŁ ZATRZYMANIA OSOBY

Warszawa, dnia 10 maja 2015 r.

Na podstawie art. 244 § 1 KPK

asp. Dariusz Frezja z Komendy Rejonowej Policji Warszawa I

Osoby uczestniczące w czynności: protokołowałem osobiście.

Zatrzymał: Janusza Fijołek

s. Franciszka i Alicji

zam.: Warszawa, ul. Synów Pułku 78 m. 76

zajęcie: prace dorywcze

tożsamość zatrzymanego ustalono na podstawie dowodu osobistego: seria i numer

AWT 786543, numer PESEL: 66050187645

Przyczyny zatrzymania:

Osoba podejrzana o dokonanie rozboju wspólnie i w porozumieniu z inną osobą w Ogrodzie Saskim w dniu 10 maja 2015 r. ok. godz. 14:30; zachodzi obawa zatarcia śladów i ukrywania się.

Oświadczenie zatrzymanego

Zostałem(am) pouczony(a) o przysługującym mi na mocy art. 244 § 2, art. 245, art. 246

§ 1 i 2, art. 464 § 1, art. 612 § 2 KPK, art. 46 § 1, 3 i 4, art. 47 § 1 KPW* prawie: wniesienia do sądu Rejonowego dla Warszawy-Śródmieścia w Warszawie w terminie 7 dni zażalenia, w którym mogę domagać się zbadania zasadności, legalności oraz prawidłowości zatrzymania*, żądania powiadomienia o zatrzymaniu osoby najbliższej, pracodawcy, szkoły lub uczelni, dowódcy (w przypadku żołnierza), zarządzającego przedsiębiorstwem (w przypadku przedsiębiorcy lub członka organu zarządzającego przedsiębiorcy)*, kontaktu z adwokatem/radcą prawnym i bezpośredniej z nim rozmowy oraz prawie skorzystania z jego pomocy*, udziału w posiedzeniu sądu odwoławczego rozpatrującego zażalenie na zatrzymanie*, nawiązaniu kontaktu z urzędem konsularnym lub przedstawicielstwem dyplomatycznym* oraz na podstawie art. 15 ust. 7 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji o prawie złożenia zażalenia do miejscowo właściwego prokuratora na sposób prowadzenia czynności związanych z zatrzymaniem.

Po pouczeniu zatrzymany oświadczył co następuje: nic nie oświadczył.

Oświadczenie osoby w związku z zatrzymaniem: nic nie oświadczył.

Oświadczenie zatrzymanego o stanie zdrowia, z uwzględnieniem opisu i przyczyn ewentualnych obrażeń: zdrowy, brak widocznych obrażeń ciała.

Zatrzymany był badany przez lekarza: dyżurnego SODON Warszawa, ul. Kolska 2/4.

Do protokołu załączono: brak załączników.

Zgodnie z art. 244 § 4 KPK o zatrzymaniu osoby podejrzanej o popełnienie przestępstwa zawiadomiono Prokuratora Rejonowego Warszawa-Śródmieście w Warszawie o godz. 17:40 dnia 10 maja 2015 r. faksem, przekazując ponadto kopię protokołu.

PROTOKÓŁ ZATRZYMANIA OSOBY

Warszawa, dnia 10 maja 2015 r.

Ignacy Gerbera

Na podstawie art. 244 § 1 KPK

asp. Dariusz Frezja z Komendy Rejonowej Policji Warszawa I

Osoby uczestniczące w czynności: protokołowałem osobiście.

 Zatrzymał: Ignacego Gerbera

s. Jana i Marii

zam.: Warszawa, ul. Żytnia 19 m. 2

zajęcie: bezrobotny

tożsamość zatrzymanego ustalono na podstawie dowodu osobistego seria i numer:

AKX 898971, numer PESEL: 66020112876

Przyczyny zatrzymania:

Osoba podejrzana o dokonanie rozboju wspólnie i w porozumieniu z inną osobą w Ogrodzie Saskim w dniu 10 maja 2015 r. ok. godz. 14:30; zachodzi obawa zatarcia śladów i ukrywania się.

Oświadczenie zatrzymanego

Zostałem(am) pouczony(a) o przysługującym mi na mocy art. 244 § 2, art. 245, art. 246 § 1 i 2, art. 464 § 1, art. 612 § 2 KPK, art. art. 46 § 1, 3 i 4, art. 47 § 1 KPW prawie: wniesienia do sądu Rejonowego dla Warszawy-Śródmieścia w Warszawie w terminie 7 dni zażalenia, w którym mogę domagać się zbadania zasadności, legalności oraz prawidłowości zatrzymania, żądania powiadomienia o zatrzymaniu osoby najbliższej, pracodawcy, szkoły lub uczelni, dowódcy (w przypadku żołnierza), zarządzającego przedsiębiorstwem (w przypadku przedsiębiorcy lub członka organu zarządzającego przedsiębiorcy)*, kontaktu z adwokatem/radcą prawnym i bezpośredniej z nim rozmowy oraz prawie skorzystania z jego pomocy*, udziału w posiedzeniu sądu odwoławczego rozpatrującego zażalenie na zatrzymanie*, nawiązaniu kontaktu z urzędem konsularnym lub przedstawicielstwem dyplomatycznym* oraz na podstawie art. 15 ust. 7 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji o prawie złożenia zażalenia do miejscowo właściwego prokuratora na sposób prowadzenia czynności związanych z zatrzymaniem.

Po pouczeniu zatrzymany oświadczył co następuje: nic nie oświadczył.

Oświadczenie osoby w związku z zatrzymaniem: nic nie oświadczył.

Oświadczenie zatrzymanego o stanie zdrowia, z uwzględnieniem opisu i przyczyn ewentualnych obrażeń: zdrowy, widoczne zasinienie oka lewego.

Zatrzymany był badany przez lekarza: dyżurnego SODON Warszawa, ul. Kolska 2/4.

 Do protokołu załączono: brak załączników.

 Zgodnie z art. 244 § 4 KPK o zatrzymaniu osoby podejrzanej o popełnienie przestępstwa zawiadomiono Prokuratora Rejonowego Warszawa-Śródmieście w Warszawie o godz. 17:45 dnia 10 maja 2015 r. faksem, przekazując ponadto kopię protokołu.

PROTOKÓŁ PRZESZUKANIA OSOBY

jej odzieży i podręcznych przedmiotów

Warszawa, dnia 10 maja 2015 r.

Janusz Fijołek

Na podstawie art. 219 § 2 KPK

asp. Dariusz Frezja z Komendy Rejonowej Policji Warszawa I

Osoby uczestniczące w czynności: post. Tomasz Goździk

Okazał:

Legitymację służbową nr LPA 089876 wydaną przez Komendę Stołeczną Policji, a następnie zawiadomił Komendę Rejonową Policji Warszawa I o celu przeszukania, pouczył o prawie wskazania osoby, która może być obecna przy przeszukaniu oraz wezwał do wydania dobrowolnie: rzeczy pochodzących z przestępstwa, służących do jego popełnienia albo których posiadanie jest zabronione.

 Pan Janusz Fijołek odmówił dobrowolnego wydania rzeczy, nie podając powodu.

W toku przeszukania: osoby i jej odzieży znaleziono rzeczy wyszczególnione w spisie i opisie rzeczy.

Podczas przeszukania nie nastąpiły przeszkody.

Osoby, których prawa zostały naruszone, pouczono o prawie złożenia w terminie 7 dni od daty czynności, zażalenia do sądu rejonowego, w okręgu którego toczy się postępowanie oraz o prawie złożenia w analogicznym terminie zażalenia do właściwego miejscowo prokuratora na sposób prowadzenia przeszukania.

Pana Janusz Fijołek, gdy przeszukanie zostało dokonane bez uprzedniego wydania postanowienia przez prokuratora lub sąd, pouczono o prawie zgłoszenia do protokołu żądania doręczenia postanowienia w przedmiocie zatwierdzenia przeszukania.

W przypadku zgłoszenia żądania, postanowienie w przedmiocie zatwierdzenia czynności zostanie doręczone w terminie 7 dni od daty przeszukania.

Czy osoba uprawniona żąda doręczenia postanowienia w przedmiocie zatwierdzenia przeszukania? Nie.

Pan Janusz Fijołek oświadczył: nic nie oświadczył z powodu stanu nietrzeźwości.

Do protokołu załączono: spis i opis rzeczy

Spis i opis rzeczy znalezionych w toku przeszukania:

1. Łańcuszek na szyję, metal koloru złotego z uszkodzoną zapinką.

 

Warszawa, dnia 10 maja 2015 r.

 asp. Dariusz Frezja z Komendy Rejonowej Policji Warszawa I

na podstawie art. 228 KPK rzeczy opisane:

w poz. 1 zabrał, celem dołączenia do akt sprawy KRP-I-798/12

Kopia spisu może stanowić pokwitowanie.

PROTOKÓŁ ZEZNAŃ ŚWIADKA

Warszawa, dnia 10 maja 2015 r.

Tomasz Goździk

Adam Koniczyna – asp. Komendy Rejonowej Policji Warszawa I

Z udziałem protokolanta: osobiście.

Na podstawie art. 177 § 1 KPK i art. 143 § 1 pkt 2 KPK przesłuchał niżej wymienionego w charakterze świadka.

Tożsamość świadka stwierdzono na podstawie: legitymacji służbowej nr LPA 080659.

Świadka uprzedzono o odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznania (art. 233 § 1 KK), co świadek potwierdza własnoręcznym podpisem.

Świadka pouczono również o uprawnieniach wynikających z art. 182 KPK, art. 183 KPK i art. 185 KPK.

Świadek podał następujące dane:

Imię i nazwisko – Tomasz Goździk

Imiona rodziców – Krzysztof, Danuta

Data i miejsce urodzenia – 22 marca 1984 r. w Szczecinie

Miejsce zamieszkania – Komenda Rejonowa Policji Warszawa I, ul. Wilcza 21

Adres dla doręczeń – j.w.

Zajęcie – policjant

Wykształcenie – średnie

Karalność za fałszywe zeznania – niekarany

Stosunek do stron – obcy

Uprzedzony o odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznania, zeznaję:

W dniu 10 maja 2015 r. pełniłem służbę patrolową radiowozem oznakowanym na terenie Śródmieścia w Warszawie wraz z sierż. Dariuszem Frezją. Około godz. 16:50 w radiostacji usłyszeliśmy komunikat o rozboju dokonanym na mężczyźnie w Ogrodzie Saskim w okolicy ul. Marszałkowskiej. Podano rysopis jednego ze sprawców, którym to miał być mężczyzna w wieku ok. 40 lat, z podbitym okiem, ubrany w krótkie ciemne spodenki i czarną kurtkę. Od razu udaliśmy się na penetrację terenu, gdzie w Ogrodzie Saskim, nieopodal Grobu Nieznanego Żołnierza, na ławce siedział mężczyzna, który odpowiadał podanemu rysopisowi, był sam. Dokonaliśmy jego wylegitymowania, a okazał się nim: Ignacy Gerbera, s. Jana i Marii, ur. 1 lutego 1966 r. w Warszawie, PESEL 66020112876, seria i numer dowodu osobistego AKX 898971, zam. Warszawa, ul. Żytnia 19 m. 2. Od mężczyzny czuć było alkohol. Na miejsce wezwaliśmy załogę, która miała kontakt ze zgłaszającym. Była to załoga w składzie post. Marcin Konwalia i post. Jan Anturium, która miała ze sobą poszkodowanego, którym to okazał się być: Antoni Irys, s. Michała i Wioletty, ur. 29 października 1969 r. w Warszawie, PESEL 69102987654, seria i numer dowodu osobistego ANZ 675432, zam. Warszawa, Al. Jerozolimskie 29 m. 65. Zgłaszający rozpoznał w legitymowanym mężczyźnie sprawcę rozboju. Oświadczył, że mężczyzna ten chwilę wcześniej wraz z drugim nieznanym mu mężczyzną użyli wobec niego siły fizycznej, dusili go, i zabrali mu łańcuszek, który miał zawieszony na szyi wykonany ze złota koloru żółtego, wartości jednak nie był w stanie określić. Od poszkodowanego czuć było również woń alkoholu. Ustaliliśmy, że zatrzymany przebywa w znanej tutejszej jednostce policji melinie pijackiej mieszczącej się w Warszawie przy ul. Żurawiej 19 m. 12. W związku z podejrzeniem, że drugi ze sprawców mógł tam się udać skierowaliśmy się pod powyższy adres. W mieszkaniu zastaliśmy: Janusza Fijołek, s. Franciszka i Alicji, ur. 1 maja 1966 r. w Warszawie,

PESEL 66050187645, seria i numer dowodu osobistego AWT 786543, zam. Warszawa, ul. Synów Pułku 78 m. 76. W trakcie przeszukiwania w/w ujawniliśmy w kieszeni spodni łańcuszek koloru złotego. Poszkodowany rozpoznał w nim swoją własność, jak również drugiego ze sprawców. Zatrzymani zostali przewiezieni do SODON, ul. Kolska 2/4 i osadzeni do dyspozycji Policji. Na miejscu nie chcieli poddać się badaniu na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu. Poszkodowanego przewieźliśmy do Komendy Rejonowej Policji Warszawa I w celu przeprowadzenia dalszych czynności. Na miejscu poszkodowany został zbadany urządzeniem alkosensor z wynikiem:

I – 1,40 mg/l; II – 1,45 mg/l. W związku z wynikiem badania poszkodowanemu wystawiono wezwanie na dzień 11 maja 2012 r. o godz. 10:00, celem przesłuchania. Zatrzymani mężczyźni zostali wylegitymowani, okazali się nieposzukiwani, ale wielokrotnie notowani za różne przestępstwa.

PROTOKÓŁ PRZYJĘCIA USTNEGO ZAWIADOMIENIA O PRZESTĘPSTWIE I PRZESŁUCHANIA W CHARAKTERZE ŚWIADKA OSOBY ZAWIADAMIAJĄCEJ

 Warszawa, dnia 11 maja 2015 r.

Antoni Irys

Na podstawie art. 304 KPK

Adam Koniczyna – asp. Komendy Rejonowej Policji Warszawa I

Z udziałem protokolanta: osobiście.

Na podstawie art. 177 § 1 KPK i art. 143 § 1 pkt 2 KPK przesłuchał niżej wymienionego w charakterze świadka.

Tożsamość świadka stwierdzono na podstawie dowodu osobistego: numer i seria ANZ 675432.

Świadka uprzedzono o odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznania (art. 233 § 1 KK), co świadek potwierdza własnoręcznym podpisem.

Świadka pouczono również o uprawnieniach wynikających z art. 182 KPK, art. 183 KPK i art. 185 KPK

Świadek podał następujące dane:

Imię i nazwisko – Antoni Irys

Imiona rodziców – Michał, Wioletta

Data i miejsce urodzenia – 29 października 1969 r. w Warszawie

Miejsce zamieszkania – Warszawa, Al. Jerozolimskie 29 m. 65

Adres dla doręczeń – j.w.

Zajęcie – pilot wycieczek zagranicznych

Wykształcenie – wyższe

Karalność za fałszywe zeznania – niekarany

Stosunek do stron – obcy, pokrzywdzony

Uprzedzony o odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznania, zeznaję:

W dniu 10 maja 2015 r. ok. godz. 10:00 spotkałem kolegę Ignacego Gerbera, spotkałem go w tym parku co jest Grób Nieznanego Żołnierza, zaczęliśmy rozmawiać i wyszyła nasza wspólna propozycja, żeby napić się alkoholu. W tym celu udaliśmy się do sklepu i kupiliśmy alkohol, razem zakupiony alkohol piliśmy w parku do godz. 14:00. Około godz. 14:00 podszedł do nas mężczyzna ze szramą na policzku w wieku ok. 45 lat, normalnej budowy ciała, szczupły, włosy koloru ciemny blond, był to kolega Ignacego o imieniu Janusz. Nie znam jego nazwiska, widziałam go po raz pierwszy w życiu. Ignacy rozmawiał z Januszem, ja się do tej rozmowy nie wtrącałem. Później alkohol zaczęliśmy pić we trzech. W pewnym momencie Ignacy powiedział do mnie „ja cię zabiję”. Ja się trochę przestraszyłem i zacząłem tłumaczyć, że to przecież ja jestem sponsorem, to ja mu pomagam finansowo i go znam od kilku lat. Po moim tłumaczeniu, które trwało kilka minut Ignacy wstał, a właściwie to rzucił się na mnie i zaczął mnie dusić. Ten drugi mężczyzna o imieniu Janusz widząc, że Ignacy mnie dusi również rzucił się na mnie, kopnął mnie w brzuch, a następnie ja siedząc na ławce dalej byłem duszony przez Ignacego, a Janusz zaczął mi ściągać sygnet z palca mojej lewej ręki. Jest to złoty sygnet o wartości nie mniejszej niż 1.700,00 zł. Ja zacisnąłem pięść uniemożliwiając ściągnięcie mi sygnetu z palca, wygiąłem całe ciało próbując się uwolnić, ale nie mogłem, bo Janusz siedział na mnie. Ignacy widząc, że Janusz nie może mi zdjąć sygnetu krzyknął do niego „dawaj złote”. Wtedy Janusz puścił moją rękę, z której nie mógł zdjąć sygnetu i zerwał mi złoty łańcuszek, który miałem na szyi. Wartość tego łańcuszka to nie mniej niż 1.500,00 zł, bo tyle za niego zapłaciłem u jubilera, łańcuszek waży 25 gram, jest ze złota. Janusz po zerwaniu mi łańcuszka z szyi schował go do swojej kieszeni, wstał ze mnie. Ja wykorzystałem ten moment i uciekłem, za chwilę podjechałem na Komisariat Policji Warszawa I. Na Komisariacie opowiedziałem na dyżurce o tym zdarzeniu, policjant który mnie wysłuchał po chwili zadzwonił w celu wysłania w tamten rejon radiowozu. Po krótkiej chwili usłyszałem jak policjant odebrał telefon, ja usłyszałem słowa „mamy go” i pytanie do mnie, czy ma podbite lewe oko, odpowiedziałem policjantowi, że to Ignacy – on miał podbite oko. Następnie policjant powiedział, że zaraz podjedzie radiowóz i pojadę na miejsce zdarzenia. Po chwili przyjechał radiowóz i pojechaliśmy w to miejsce, stał tam już drugi radiowóz, a Ignacy leżał już na masce radiowozu zakuty w kajdanki. Jak tam wysiadłem to policjanci, którzy tam stali zapytali się mnie czy to jest sprawca. Odpowiedziałem, że tak, był to Ignacy. Następnie Ignacy został zabrany do radiowozu, a policjanci zapytali się mnie jak wyglądał drugi sprawca. Powiedziałem, że ten drugi miał szramę na twarzy – w ten sposób go skojarzyłem. Policjanci wtedy dali mi do zrozumienia, że domyślają się kto to to może być. Następnie udałem się z policjantami na ul. Żurawią. Weszliśmy do bloku czteropiętrowego i weszliśmy do jednego z mieszkań, które było otwarte. W tym mieszkaniu zastaliśmy jedną kobietę i czterech mężczyzn, wśród których siedział w środku Janusz. Ja zadałem Januszowi pytanie, czy mnie poznajesz, na co on odpowiedział, że mnie nie zna i widzi mnie pierwszy raz na oczy. Wtedy jeden z policjantów kazał mu pokazać zawartość kieszeni, po czym wyciągnął z jego tylnej kieszeni spodni łańcuszek, który od razu mi pokazał i zapytał się mnie czy to jest mój łańcuszek. Ja odpowiedziałem, że jest to mój łańcuszek. Ten mężczyzna nic się nie odezwał. Następnie policjanci założyli mu kajdanki i wyprowadzili z mieszkania i wsadzili do radiowozu. Następnie wszyscy przyjechaliśmy na Komendę Rejonową Policji Warszawa I. Na Komendzie zostało mi wystawione wezwanie do stawiennictwa z uwagi na fakt, że w dniu wczorajszym byłem pod wpływem alkoholu. Chciałbym dołączyć do akt sprawy kopię zlecenia dla Pracowni Złotniczej na wykonanie sygnetu oraz łańcuszka złotego oraz wyliczenia złotnika w postaci zapisków na małych kartkach papieru. Na tym zleceniu jest podana wstępnie przyjęta cena, to jest 1.600,00 zł. W rzeczywistości zapłaciłem za łańcuszek i sygnet łącznie 4.460,00 zł, z czego za łańcuszek w granicach 1.500,00–1.700,00 zł, a za sygnet ok. 2.400,00 zł.

Dodaję, że w tej cenie łącznej była również zapłata dla grawera za usługę wykonania herbu na sygnecie. Nie dostarczałem złotnikowi materiału do wykonania tej biżuterii. Nie potrafię wyjaśnić dlaczego na zleceniu podana jest kwota tylko 1.600,00 zł. Na pewno zapłaciłem za ten łańcuszek podaną przeze mnie kwotę ok. 1.600,00 zł i według mnie jest to rzeczywista wartość tego łańcuszka. Ja w chwili zdarzenia byłem pod wpływem alkoholu. Piłem alkohol już trzeci dzień z rzędu, dlatego ten alkohol utrzymywał się na jakimś poziomie. Był to okres wolny, to sobie na to pozwoliłem. Ale ja pamiętam szczegóły tego zdarzenia. Śnią mi się one wręcz po nocach. Byłem zaskoczony nagłym atakiem Ignacego Gerbera. Ja znam go ze dwadzieścia lat, nigdy tak się wobec mnie nie zachowywał. Ja go znam ogólnie z dzielnicy, pomagałem mu często finansowo, dawałem mu drobne kwoty, czasem jedzenie. Zdarzało się, że piłem w jego towarzystwie alkohol, ale sporadycznie. To ja zawsze sponsorowałem alkohol. Zdarza mi się pić alkohol, ale nie regularnie, mam dłuższe okresy abstynencji. Nie leczyłem się odwykowo. Ja gdy się wyrwałem, biegiem oddaliłem się z Ogrodu. Na miejscu zostali obydwaj sprawcy. Nie widziałem, żeby Janusz oddalał się z Ogrodu. Przy zatrzymaniu Janusza widziałem, jak policjant wyciągnął mu z tylnej kieszeni spodni mój łańcuszek i zapytał czy go rozpoznaję. Powiedziałem, że tak. To wszystko co mam do powiedzenia w tej sprawie.

PROTOKÓŁ PRZESŁUCHANIA PODEJRZANEGO

Warszawa, dnia 11 maja 2015 r.

Janusz Fijołek

Adam Koniczyna – asp. Komendy Rejonowej Policji Warszawa I

działając na podstawie art. 175 § 1 KPK, art. 311 § 2 i 3 KPK, zgodnie z art. 143 § 1

pkt 2 KPK

przy udziale protokolanta: osobiście

przesłuchał niżej wymienionego jako podejrzanego o czyn z art. 280 § 1 KK.

Tożsamość podejrzanego stwierdzono na podstawie dowodu osobistego: seria i numer AWT 786543.

Podejrzany podał następujące dane:

Imię i nazwisko – Janusz Fijołek

Imiona rodziców – Franciszek, Alicja

Data i miejsce urodzenia – 1 maja 1966 r. w Warszawie

Miejsce zamieszkania – Warszawa, ul. Synów Pułku 78 m. 76

Adres dla doręczeń – j.w.

Obywatelstwo – polskie

Wykształcenie – zawodowe

Stan cywilny – kawaler

Liczba dzieci i ich wiek – nie posiada

Liczba osób na utrzymaniu podejrzanego – bez osób na utrzymaniu

Zawód wyuczony – tapicer

Zatrudnienie – prace dorywcze

Uposażenie – ok. 1.000,00 zł netto

Stan majątkowy – bez majątku

Karalność – karany

Stan zdrowia – zdrowy, psychiatrycznie oraz odwykowo nie leczony, bez uzależnień

Podejrzanego pouczono o uprawnieniach określonych w art. 300 KPK i art. 301 KPK oraz o obowiązkach i konsekwencjach wskazanych w art. 74 KPK, art. 75 KPK, art. 138 KPK i art. 139 KPK.

Pouczenia te otrzymałem na piśmie.

Podejrzanego pouczono o treści art. 175 KPK. Podejrzany wyjaśnił:

Zostałem pouczony o prawach i obowiązkach podejrzanego w postępowaniu karnym, w tym o prawie do odmowy składania wyjaśnień. Treść pouczenia zrozumiałem. Treść zarzutu jest również dla mnie zrozumiała. Przyznaję się do popełnienia tego czynu. Będę wyjaśniać. Tego dnia piliśmy razem alkohol z Ignacym Gerbera i Antkiem. Tego Antka znałem wcześniej z widzenia. Za alkohol płacił Antek i częściowo ja. Ja nie pamiętam, żeby Ignacy kopnął Antka, ale na pewno go przytrzymał, a ja wtedy wziąłem ten łańcuszek. Ja też go nie kopnąłem. Nie przytrzymywałem Antka i nie dusiłem. Wszyscy byliśmy pod takim wpływem upojenia alkoholowego, że Antek nie miał siły żeby jakoś się nam stawiać. Trudno mi powiedzieć po co nam był ten łańcuszek, bo człowiek pijany to człowiek głupi. Może chcieliśmy ten łańcuszek sprzedać, żeby mieć pieniądze na alkohol. Ja odszedłem pierwszy z tego parku do znajomych mieszkających na ul. Żurawiej, żeby ten łańcuszek sprzedać. Nie wiem dlaczego Antek i Ignacy zostali w parku. Antek na pewno dobrowolnie nie oddał tego łańcuszka. Ja na pewno nie ściągałem sygnetu z ręki Antka, nie kojarzę takiej sytuacji. Nie było takiej sytuacji żebym kopał w brzuch tego Antka. Nie siedziałem na nim okrakiem. Tam chodzi tyle ludzi, że byłoby to niemożliwe. Może go szarpnąłem za szyję przy ściągnięciu łańcuszka. Ja ten łańcuszek zerwałem z szyi tego Antka siłowo. Antek mówił nam, że to był złoty łańcuch. Żałuję, że zrobiłem taką głupotę. Nie mam nic więcej do dodania.

Protokół po osobistym odczytaniu podpisuję.

PROTOKÓŁ PRZESŁUCHANIA PODEJRZANEGO

Warszawa, dnia 11 maja 2015 r.

Ignacy Gerbera

Adam Koniczyna – asp. Komendy Rejonowej Policji Warszawa I

działając na podstawie art. 175 § 1 KPK, art. 311 § 2 i 3 KPK, zgodnie z art. 143 § 1 pkt 2 KPK

przy udziale protokolanta: osobiście

przesłuchał niżej wymienionego jako podejrzanego o czyn z art. 280 § 1 KK.

Tożsamość podejrzanego stwierdzono na podstawie dowodu osobistego: seria i numer AKX 898971.

Podejrzany podał następujące dane:

Imię i nazwisko – Ignacy Gerbera

Imiona rodziców – Jan, Maria

Data i miejsce urodzenia – 1 lutego 1966 r. w Warszawie

Miejsce zamieszkania – Warszawa, ul. Żytnia 19 m. 2

Adres dla doręczeń – j.w.

Obywatelstwo – polskie

Wykształcenie – podstawowe

Stan cywilny – kawaler

Liczba dzieci i ich wiek – nie posiada

Liczba osób na utrzymaniu podejrzanego – bez osób na utrzymaniu

Zawód wyuczony – bez zawodu

Zatrudnienie – bezrobotny

Uposażenie – zasiłek w kwocie 800,00 zł

Stan majątkowy – bez majątku

Karalność – karany

Stan zdrowia – zdrowy, psychiatrycznie oraz odwykowo nie leczony, bez uzależnień

Podejrzanego pouczono o uprawnieniach określonych w art. 300 KPK i art. 301 KPK oraz o obowiązkach i konsekwencjach wskazanych w art. 74 KPK, art. 75 KPK, art. 138 KPK i art. 139 KPK.

Pouczenia te otrzymałem na piśmie.

Podejrzanego pouczono o treści art. 175 KPK. Podejrzany wyjaśnił:

Zostałem pouczony o prawach i obowiązkach podejrzanego w postępowaniu karnym, w tym o prawie do odmowy składania wyjaśnień. Treść pouczenia zrozumiałem. Treść zarzutu jest również dla mnie zrozumiała. Przyznaję się do popełnienia tego czynu. Będę wyjaśniać. Zrobiliśmy to, a nie powinniśmy byli tego robić. Antek Irys jest naszym kolegą. Źle się z tym teraz czuję. Spotkałem przedwczoraj Antka Irysa i zaczęliśmy sobie popijać piwko w parku. Znam go już parę ładnych lat. Piliśmy piwo i wódkę. Stawiał Antek. Przenieśliśmy się na ławkę bliżej ul. Marszałkowskiej i dalej piliśmy, kupując alkohol w małym sklepiku. Przyszedł Janusz Fijołek. Antek go znał i piliśmy we trzech. Nie wiem co się stało, że doszło do kłótni. Ja nie pamiętam czy ja uderzyłem Antka. Może go za rękę przytrzymałem. Byłem wtedy pijany. Łańcuszek zerwał z szyi Antka chyba Fijołek. Nie pamiętam, żeby ktoś mu ściągał sygnet. W którymś momencie Fijołek gdzieś poszedł i Antek też gdzieś poszedł. Ja zostałem sam na ławce. Potem przyjechała Policja. Antek jest pilotem wycieczek. On na te wycieczki wyjeżdża za granicę. Jak zaczyna pić raz na jakieś dwa tygodnie to szuka kogoś do picia. On jest alkoholikiem. Przeważnie on sponsoruje alkohol. Bywa, że dwa/trzy miesiące nie pije, więc jak wpada w ciąg to ma za co pić, bo ma uskładane pieniądze. Ja nie wiem dlaczego chcieliśmy wziąć ten łańcuszek, nie wiem dlaczego tak się stało. Nie mam nic więcej do dodania.

Protokół po osobistym odczytaniu podpisuję.

ZAPYTANIE O UDZIELENIE INFORMACJI O OSOBIE

Numer PESEL: 66020112876

Nazwisko rodowe: Gerbera

Nazwisko (w tym przybrane): ----

Imiona: Ignacy

Imię ojca: Jan

Imię matki: Maria

Data urodzenia: 1 lutego 1966 r.

Miejsce urodzenia: Warszawa

Obywatelstwo: polskie

Miejsce zamieszkania: Warszawa, ul. Żytnia 19 m. 2

Rodzaj danych, które mają być przedmiotem informacji o osobie:

- Kartoteka Karna

- Kartoteka Osób Pozbawionych Wolności oraz Poszukiwanych Listem Gończym

Zakres danych, które mają być przedmiotem informacji o osobie: pełne.

ODPOWIEDŹ W ZAŁĄCZENIU

MINISTERSTWO SPRAWIEDLIWOŚCI

KRAJOWY REJESTR KARNY

CZERNIAKOWSKA 100 00-454 WARSZAWA

Komenda Rejonowa Policji Warszawa I

ul. Wilcza 21

00-544 Warszawa

INFORMACJA O OSOBIE Z KRAJOWEGO REJESTRU KARNEGO

 

Numer PESEL 66020112876

Nazwisko rodowe Gerbera

Nazwisko (w tym przybrane) –––

Imiona Ignacy

Imię ojca Jan

Imię matki Maria

Nazwisko rodowe matki Pachnik

Obywatelstwo polskie

Data urodzenia 1 lutego 1966 r.

Miejsce urodzenia Warszawa

Miejsce zamieszkania Warszawa, ul. Żytnia 19 m. 2

Zawód wyuczony bez zawodu

Rodzaj danych, które były przedmiotem informacji o osobie: Kartoteka Karna,

Kartoteka Osób Pozbawionych Wolności oraz Poszukiwanych Listem Gończym

 Zakres danych, które mają być przedmiotem informacji o osobie:

Kartoteka Karna Data wydania informacji 2015-05-15

1. Sąd Rejonowy dla Warszawy-

-Żoliborza

2011-09-11

2011-09-19 III K 78/06

art. 279 § 1 KK, art. 69 § 1 KK, art. 69 § 2 KK, art. 70 § 1

pkt 1 KK,

art. 33 § 2 KK

2 lata pozbawienia wolności;

50 stawek po 10,00 zł grzywny 5 lat

 

2. Sąd Rejonowy dla Warszawy-Żoliborza

2012-12-13

2012-12-21 III K 99/05

art. 222 § 1 KK, art. 64 § 1 KK,

art. 224 § 1 KK, art. 85 KK,

art. 86 § 1 KK, art. 69 § 1 KK, art. 69 § 2 KK, art. 70 § 1

pkt 1 KK,

art. 71 § 1 KK 1 rok pozbawienia wolności

 1 rok pozbawienia wolności

 2 lata pozbawienia wolności;

100 stawek po 10,00 zł grzywny 5 lat

3. Sąd Rejonowy w Kutnie

2015-01-02

2015-01-10 II K 87/11

art. 278 § 1 KK,

art. 63 § KK 4 miesiące pozbawienia wolności

 

ZAPYTANIE O UDZIELENIE INFORMACJI O OSOBIE

Numer PESEL: 66050187645

Nazwisko rodowe: Fijołek

Nazwisko (w tym przybrane): –––

Imiona: Janusz

Imię ojca: Franciszek

Imię matki: Alicja

Data urodzenia: 1 maja 1966 r.

Miejsce urodzenia: Warszawa

Obywatelstwo: polskie

Miejsce zamieszkania: Warszawa, ul. Synów Pułku 78 m. 76

Rodzaj danych, które mają być przedmiotem informacji o osobie:

- Kartoteka Karna

- Kartoteka Osób Pozbawionych Wolności oraz Poszukiwanych Listem Gończym

Zakres danych, które mają być przedmiotem informacji o osobie: pełne

ODPOWIEDŹ W ZAŁĄCZENIU

MINISTERSTWO SPRAWIEDLIWOŚCI

KRAJOWY REJESTR KARNY

CZERNIAKOWSKA 100 00-454 WARSZAWA

Komenda Rejonowa Policji Warszawa I

ul. Wilcza 21

00-544 Warszawa

INFORMACJA O OSOBIE Z KRAJOWEGO REJESTRU KARNEGO

 

Numer PESEL 66050187645

Nazwisko rodowe Fijołek

Nazwisko (w tym przybrane) ––––––––––––––

Imiona Janusz

Imię ojca Franciszek

Imię matki Alicja

Nazwisko rodowe matki Trachta

Obywatelstwo polskie

Data urodzenia 1 maja 1966 r.

Miejsce urodzenia Warszawa

Miejsce zamieszkania Warszawa, ul. Synów Pułku 78 m. 76

Zawód wyuczony tapicer

Rodzaj danych, które były przedmiotem informacji o osobie: Kartoteka Karna,

Kartoteka Osób Pozbawionych Wolności oraz Poszukiwanych Listem Gończym

Zakres danych, które mają być przedmiotem informacji o osobie:

Kartoteka Karna Data wydania informacji 2015-05-15

1. Sąd Rejonowy w Pruszkowie

2006-05-20

2006-05-28 II K 65/06

art. 279 § 1 KK, art. 69 § 1 KK, art. 69 § 2 KK, art. 70 § 1 pkt 1 KK;

1 rok i 6 miesięcy pozbawienia wolności

2. Sąd Rejonowy dla Warszawy-Żoliborza

2012-12-13

2012-12-1 III K 99/08

art. 222 § 1 KK,

art. 64 § 1 KK,

art. 224 § 1 KK,

art. 85 KK,

art. 86 § 1 KK, art. 69 § 1 KK, art. 69 § 2 KK, art. 70 § 1

pkt 1 KK,

art. 71 § 1 KK 1 rok pozbawienia wolności

1 rok pozbawienia wolności

2 lata pozbawienia wolności;

100 stawek po 10,00 zł grzywny 5 lat

3. Sąd Rejonowy w Toruniu

2011-03-02

2011-07-10 III K 187/10

art. 278 § 1 KK

8 miesięcy pozbawienia wolności

5 lat

Prokuratura Rejonowa Warszawa-Śródmieście

w Warszawie

ul. Krucza 38/42

00-512 Warszawa

Sygn. akt 1 Ds 891/15

Warszawa, dnia 1 czerwca 2015 r.

AKT OSKARŻENIA

przeciwko Januszowi Fijołek

o przestępstwo z art. 280 § 1 KK

oraz

Ignacemu Gerbera

o przestępstwo z art. 280 § 1 KK

Oskarżam:

1. Janusza Fijołek,

s. Franciszka i Alicji z domu Trachta, ur. 1 maja 1966 r. w Warszawie, obywatelstwa polskiego, zam. Warszawa, ul. Synów Pułku 78 m. 76, kawalera, nie posiadającego dzieci, bez osób na utrzymaniu, o wykształceniu zawodowym, z zawodu tapicera, utrzymującego się z prac dorywczych, osiągającego dochód ok. 1.000,00 zł netto, bez majątku, karanego.

(zatrzymanego w dniu 10 maja 2015 r.; wobec którego postanowieniem Sądu Rejonowego dla Warszawy-Śródmieścia w Warszawie w sprawie o sygn. akt II Kp 1231/12 z dnia 12 maja 2015 r. zastosowano środek zapobiegawczy w postaci dozoru)

2. Ignacego Gerbera,

s. Jana i Marii z domu Pachnik, ur. 1 lutego 1966 r. w Warszawie, obywatelstwa polskiego, zam. Warszawa, ul. Żytnia 19 m. 2, kawalera, nie posiadającego dzieci, bez osób na utrzymaniu, o wykształceniu podstawowym, bez zawodu, bezrobotnego, utrzymującego się z zasiłku w kwocie 500,00 zł netto, bez majątku, karanego.

(zatrzymanego w dniu 10 maja 2015r.; wobec którego postanowieniem Sądu Rejonowego dla Warszawy-Śródmieścia w Warszawie w sprawie o sygn. akt II Kp 1231/12 z dnia 12 maja 2015 r. zastosowano środek zapobiegawczy w postaci dozoru)

o to, że:

w dniu 10 maja 2015 r. w Ogrodzie Saskim przy ul. Marszałkowskiej w Warszawie, działając wspólnie i w porozumieniu, używając przemocy wobec Antoniego Irys polegającej na duszeniu, szarpaniu, kopnięciu w brzuch i przytrzymywaniu pokrzywdzonego, dokonali zaboru w celu przywłaszczenia należącego do Antoniego Irysa złotego łańcuszka o wartości 1.500,00 zł,

tj. o czyn z art. 280 § 1 KK.

Na podstawie art. 24 § 1 KPK, art. 28 § 1 KPK, art. 3 § 1 KPK sprawa podlega rozpoznaniu przez Sąd Rejonowy dla Warszawy-Śródmieścia w Warszawie w V Wydziale Karnym w postępowaniu zwyczajnym.

UZASADNIENIE

Prokuratura Rejonowa Warszawa-Śródmieście w Warszawie nadzorowała śledztwo o sygn. akt 1 Ds 891/12 przeciwko Januszowi Fijołek i Ignacemu Gerbera podejrzanym o dokonanie rozboju na osobie Antoniego Irys. W wyniku przeprowadzonego w tej sprawie postępowania przygotowawczego ustalono następujący stan faktyczny:

k. /…/, k. /…/, k. /…/.

W dniu 10 maja 2015 r. ok. godz. 10:00 w Ogrodzie Saskim w Warszawie Ignacy Gerbera spotkał Antoniego Irys. Postanowili wspólnie napić się alkoholu, który zakupili w pobliskim sklepie, a następnie spożywali w Ogrodzie do ok. godz. 14:00. Po godz. 14:00 do mężczyzn przyłączył się Janusz Fijołek. Po jakimś czasie wspólnego spożywania napojów alkoholowych między mężczyznami doszło do sprzeczki. Ignacy Gerbera zwrócił się wówczas do Antoniego Irys słowami „chyba cię zabiję”, a po chwili, mimo prób wyjaśnienia sytuacji ze strony Antoniego Irysa, zaczął pokrzywdzonego dusić rękami. Widząc tę sytuację Janusz Fijołek również zaczął dusić Antoniego Irysa, a także kopnął go w brzuch. Następnie Antoni Irys siedząc na ławce był przytrzymywany przez Janusza Fijołek, który usiadł na nim okrakiem i równocześnie duszony przez Ignacego Gerbera. W tym czasie Janusz Fijołek zaczął ściągać z palca Antoniego Irysa złoty sygnet, którego jednak nie udało mu się zdjąć z zaciśniętej pięści. Jednocześnie Ignacy Gerbera nakłaniał Janusza Fijołek do kradzieży krzycząc: „dawaj złote”. Gdy Januszowi Fijołek nie powiodła się próba zabrania pokrzywdzonemu sygnetu, zerwał z jego szyi złoty łańcuszek. Po zerwaniu łańcuszka Antoni Irys uciekł z miejsca zdarzenia i zgłosił się do Komendy Rejonowej Policji Warszawa I. Wkrótce po zgłoszeniu się pokrzywdzonego funkcjonariusze Komendy Rejonowej Policji Warszawa I zatrzymali na terenie Ogrodu Saskiego Ignacego Gerbera, a następnie w mieszkaniu przy ul. Żurawiej 19 m. 12 w Warszawie Janusza Fijołka, przy którym w wyniku przeszukania ujawniono skradziony łańcuszek. Przy zatrzymaniu Janusza Fijołka obecny był Antoni Irys, który potwierdził, iż łańcuszek znaleziony przy podejrzanym jest jego własnością.

Antoni Irys przesłuchany w charakterze świadka oszacował wartość skradzionego łańcuszka na kwotę 1.500,00 zł.

Zgromadzony materiał dowodowy dał podstawę do przedstawienia Januszowi Fijołka i Ignacemu Gerbera zarzutów popełnienia czynu z art. 280 § 1 KK w zw. z art. 64 § 1 KK.

k. /…/

Przesłuchany w charakterze podejrzanego Ignacy Gerbera przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Twierdził, że był pijany. Nie pamiętał czy bił pokrzywdzonego, czy tylko go przytrzymywał.

k. /…/

Przesłuchany w charakterze podejrzanego Janusz Fijołek przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Wyjaśnił, że to on zerwał złoty łańcuszek. Twierdził jednak, że nie przytrzymywał, nie dusił i nie kopał pokrzywdzonego.

k. /…/

Ignacy Gerbera i Janusz Fijołek byli karani sądownie.

Wykaz osób podlegających wezwaniu na rozprawę:

Oskarżeni:

Janusz Fijołek – k. /…/

Ignacy Gerbera – k. /…/

Pokrzywdzony:

Antoni Irys – k. /…/

Świadek:

Tomasz Goździk – k. /…/

Wykaz innych dowodów podlegających ujawnieniu na rozprawie:

1. Notatka urzędowa – k. /…/

2. Protokół z przebiegu badania stanu trzeźwości urządzeniem elektronicznym Antoniego Irysa – k. /…/

3. Protokół zatrzymania osoby Ignacego Gerbera – k. /…/

4. Protokół zatrzymania osoby Janusza Fijołka – k. /…/

5. Protokół przeszukania osoby Janusza Fijołka wraz ze spisem i opisem rzeczy – k. /…/

6. Karta karna Janusza Fijołka – k. /.../

7. Karta karna Ignacego Gerbera – k. /.../

Dowody rzeczowe i miejsce ich przechowywania:

Wykaz dowodów rzeczowych – k. /…/

ZAŁĄCZNIK DO AKTU OSKARŻENIA

Na podstawie art. 333 § 3 KPK przedstawiam do dyspozycji Sądu listę osób podlegających wezwaniu na rozprawę główną wraz z ich adresami:

Oskarżeni:

- Janusz Fijołek – przebywający: Areszt Śledczy Warszawa-Białołęka, ul. Ciupagi 1,

- Ignacy Gerbera – przebywający: Areszt Śledczy Warszawa-Białołęka, ul. Ciupagi 1.

Pokrzywdzony:

- Antoni Irys – zam. Warszawa, Al. Jerozolimskie 29 m. 65.

Świadek:

- Tomasz Goździk – adres do doręczeń: Komenda Rejonowa Policji

Warszawa I, ul. Wilcza 21.

Sygn. akt V K 970/15

 

PROTOKÓŁ ROZPRAWY GŁÓWNEJ

 Dnia 1 sierpnia 2016 r.

 Sąd Rejonowy dla Warszawy-Śródmieścia w Warszawie V Wydział Karny

Sprawa: Janusza Fijołek i Ignacego Gerbera

oskarżonych z art. 280 § 1 KK

OBECNI

Przewodnicząca: SSR Irena Nasturcja

Protokolant: Piotr Hiacynt

Prokurator: Tadeusz Lilia

Wywołano sprawę o godz. 9:00. Rozprawa odbyła się jawnie.

Na rozprawę stawili się:

oskarżony Janusz Fijołek – stawił się

oskarżony Ignacy Gerbera – stawił się

pokrzywdzony Antoni Irys – stawił się

Pokrzywdzony oświadcza, iż będzie występował w charakterze oskarżyciela posiłkowego w niniejszym postępowaniu. W imieniu pokrzywdzonego stawił się radca prawny

– Jan Żonkil, składa pełnomocnictwo.

Stawił się świadek Tomasz Goździk.

Oskarżyciel posiłkowy pozostaje na sali rozpraw.

Świadek na polecenie Przewodniczącej opuszcza salę rozpraw, pozostając do dyspozycji Sądu.

Oskarżeni podali co do swej osoby (art. 213 KPK):

Oskarżony Janusz Fijołek, s. Franciszka i Alicji z domu Trachta, ur. 1 maja 1966 r. w Warszawie, obywatelstwo polskie, zam. Warszawa, ul. Synów Pułku 78 m. 76, kawaler, nie posiadający dzieci, bez osób na utrzymaniu, o wykształceniu zawodowym, z zawodu tapicer, utrzymujący się z prac dorywczych, osiągający dochód ok. 1.000,00 zł netto, bez majątku, karany, psychiatrycznie, neurologicznie, ani odwykowo nie leczony, seria i numer dowodu osobistego: AWT 786543.

Prokurator nie ma pytań do danych osobowych oskarżonego.

Oskarżony Ignacy Gerbera, s. Jana i Marii z domu Pachnik, ur. 1 lutego 1966 r. w Warszawie, obywatelstwo polskie, zam. Warszawa, ul. Żytnia 19 m. 2, kawaler, nie posiadający dzieci, bez osób na utrzymaniu, o wykształceniu podstawowym, bez zawodu, bezrobotny, utrzymujący się z zasiłku w kwocie 800,00 zł netto, bez majątku, karany, psychiatrycznie, neurologicznie, ani odwykowo nie leczony, seria i numer dowodu osobistego:

AKX 898971.

Prokurator nie ma pytań do danych osobowych oskarżonego.

Prokurator odczytał akt oskarżenia.

Oskarżeni, uprzedzeni o treści art. 175 KPK, na pytanie Przewodniczącej, czy przyznają się do zarzucanych im czynów oraz czy chcą złożyć wyjaśnienia i jakie, podali:

Oskarżony Janusz Fijołek, zrozumiałem zarzut, przyznaję się do popełnienia zarzucanego mi czynu, podtrzymuję w całości to co wcześniej mówiłem. Nie mam nic więcej do dodania. Nie będę składał wyjaśnień, ani odpowiadał na pytania. Wszystko co miałem do powiedzenia w tej sprawie, powiedziałem w postępowaniu przygotowawczym.

Prokurator nie ma pytań do świadka.

Oskarżyciel posiłkowy nie ma pytań do świadka.

Sąd postanowił

Na podstawie art. 389 § 1 KPK ujawnić, a Przewodnicząca odczytać wyjaśnienia oskarżonego złożone w postępowaniu przygotowawczym w dniu 11 maja 2015 r.

Po odczytaniu:

Podtrzymuję w całości odczytane wyjaśnienia.

Oskarżony Ignacy Gerbera, zrozumiałem zarzut, przyznaję się do popełnienia zarzucanego mi czynu. Nie będę składał wyjaśnień, ani odpowiadał na pytania. W sumie to nie ma o czym mówić. Wszystko, co miałem do powiedzenia w tej sprawie powiedziałem w postępowaniu przygotowawczym.

Sąd postanowił

Na podstawie art. 389 § 1 KPK ujawnić, a Przewodnicząca odczytać wyjaśnienia oskarżonego złożone w postępowaniu przygotowawczym w dniu 11 maja 2015 r.

Po odczytaniu:

Podtrzymuję w całości odczytane wyjaśnienia.

Przewodnicząca zarządziła postępowanie dowodowe oraz pouczyła oskarżonych o przysługującym im prawie zadawania pytań osobom przesłuchiwanym oraz składania wyjaśnień co do każdego dowodu (art. 386 § 2 KPK).

Świadków wezwano na salę rozpraw. Przewodnicząca uprzedziła świadków o odpowiedzialności za złożenie fałszywych zeznań (art. 233 KK) oraz pouczyła ich o treści art. 182, 183, 185 KPK. Zapytani o imiona, nazwiska, wiek, zajęcie, miejsce zamieszkania, karalność za fałszywe zeznania oraz stosunek do stron, świadkowie podali:

1. Antoni Irys, ur. 29 października 1969 r., zamieszkały Warszawa, pilot wycieczek zagranicznych, obcy, niekarany, seria i numer dowodu osobistego ANZ 675432. Uprzedzony o treści art. 233 § 1 KK i art. 183 § 1 KPK. Za zgodą stron bez przyrzeczenia.

2. Tomasz Goździk, ur. 22 marca 1984 r., zamieszkały Warszawa, policjant, obcy, niekarany, legitymacja służbowa nr LPA 080659. Uprzedzony o treści art. 233 § 1 KK

i art. 183 § 1 KPK. Za zgodą stron bez przyrzeczenia.

Każdego świadka wezwano na salę osobno i przesłuchano w nieobecności tych świadków, którzy jeszcze nie zeznawali.

Świadek Antoni Irys zeznaje:

Ja wiem o co chodzi w sprawie. Ja jestem pokrzywdzony. To zdarzenie miało miejsce chyba 10 maja ubiegłego roku. Ja sobie poszedłem na wycieczkę Starówką, Krakowskim Przedmieściem, później postałem trochę obok Grobu Nieznanego Żołnierza i Ogrodem chciałem przejść do ul. Marszałkowskiej na tramwaj. Po drodze spotkałem mojego dobrego znajomego Ignacego Gerbera i po tym wszystko się wydarzyło.

Na pytania Przewodniczącej:

Propozycja napicia się czegoś mocniejszego była wspólna. Za alkohol zapłaciłem ja. Ja zawsze płacę za alkohol jak piję z Ignacym. On jest permanentnie osobą bezrobotną. We dwóch piliśmy chyba do godz. 14:00, a później dołączył do nas Janusz, którego wcześniej nie znałem. To znaczy znałem go, ale tylko z widzenia. Alkohol zaczęliśmy pić we trzech. To Ignacy zaczął mi grozić, nie Janusz. Ja próbowałem załagodzić sytuację. Po moim tłumaczeniu, które trwało z pół godziny chyba, Ignacy wstał, a właściwie to rzucił się na mnie i zaczął mnie dusić. Janusz widząc, że Ignacy mnie dusi również rzucił się na mnie, kopnął mnie w brzuch, bardzo mocno. To wszystko co pamiętam.

Sąd postanowił

Na podstawie art. 391 § 1 KPK ujawnić, a Przewodnicząca odczytać w całości zeznania świadka Antoniego Irysa złożone w postępowaniu przygotowawczym w dniu 11 maja 2015 r.

Po odczytaniu:

Podtrzymuję odczytane zeznania. Odczytane zeznania składałem na drugi dzień po zdarzeniu i wtedy to wszystko pamiętałem dokładnie. Wnoszę o zasądzenie na podstawie art. 46 § 1 KK na moją rzecz od oskarżonych łącznie kwotę 1.000,00 zł, jako zadośćuczynienie. Mam nauczkę, aby nie zadawać się z takimi ludźmi, jak oskarżeni. Ignacego znam tyle lat i zawsze raczej mu pomagałem. Nigdy nie spodziewałbym się, że tak ze mną postąpi. Ja nie mam problemu z alkoholem. Czasem sobie wypije, ale to nie jest uzależnienie.

Świadek Tomasz Goździk zeznaje:

Ja wiem o co chodzi w sprawie. Kojarzę twarze oskarżonych, ale z uwagi na upływ czasu i liczbę przeprowadzanych interwencji nie jestem w stanie podać żadnych szczegółów. Ja pamiętam tylko, że chodziło o złoty łańcuszek, czy o złoty sygnet.

Sąd postanowił

Na podstawie art. 391 § 1 KPK ujawnić, a Przewodnicząca odczytać w całości zeznania świadka Tomasza Goździk złożone w postępowaniu przygotowawczym w dniu 10 maja 2015 r.

Potwierdzam w całości odczytane zeznania.

Oskarżeni oświadczają, że znają treść dokumentów zawartych w aktach sprawy, bo zapoznawali się z nimi po wniesieniu aktu oskarżenia.

Strony wyrażają zgodę na uznanie dokumentów dowodowych za ujawnione bez odczytania.

Sąd postanowił

Na podstawie art. 394 § 1 i 2 KPK uznać za ujawnione bez odczytywania następujące dowody:

1. Notatka urzędowa – k. /…/

2. Protokół z przebiegu badania stanu trzeźwości urządzeniem elektronicznym Antoniego Irysa – k. /…/

3. Protokół zatrzymania osoby Ignacego Gerbera – k. /…/

4. Protokół zatrzymania osoby Janusza Fijołka – k. /…/

5. Protokół przeszukania osoby Janusza Fijołka wraz ze spisem i opisem rzeczy – k. /…/

6. Karta karna Janusza Fijołka – k. /.../

7. Karta karna Ignacego Gerbera – k. /.../.

Na pytanie Przewodniczącej strony oświadczają, że nie żądają uzupełnienia przewodu sądowego.

Przewodnicząca ogłosiła, że przewód sądowy jest zamknięty, po czym udzieliła głosu stronom.

Oskarżyciel publiczny:

Wnosi o uznanie oskarżonych winnych popełnienia zarzucanych im czynów i wymierzenie kar po 3 lata pozbawienia wolności.

Pełnomocnik oskarżyciela posiłkowego:

Przyłącza się do wniosku prokuratora.

Oskarżyciel posiłkowy:

przyłącza się do wniosku swojego pełnomocnika i wnosi o zasądzenie na jego rzecz od oskarżonych poniesionych przez niego kosztów związanych z reprezentowaniem go przez pełnomocnika.

Oskarżony Janusz Fijołek w ostatnim słowie:

Wnoszę o karę z warunkowym zawieszeniem jej wykonania. Ja żałuję tego co się stało i przepraszam pokrzywdzonego za to wszystko.

Oskarżony Ignacy Gerbera w ostatnim słowie:

Ja również wnoszę o karę z warunkowym zawieszeniem jej wykonania. Antek przepraszam cię za to co zrobiłem, zachowałem się jak, sam wiesz kto.

Sąd udał się na naradę.

Po sporządzeniu wyroku Przewodnicząca ogłosiła go publicznie, podała ustnie najważniejsze powody wyroku oraz wskazała stronom sposób i termin wniesienia apelacji.

Na pytanie Przewodniczącej oskarżony Janusz Fijołek oświadcza, że zrozumiał treść wyroku oraz pouczenia.

Na pytanie Przewodniczącej oskarżony Ignacy Gerbera oświadcza, że zrozumiał treść wyroku oraz pouczenia.

Rozprawę zamknięto o godz. 13:20.

Sygn. akt V K 970/15

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 1 sierpnia 2016 r.

Sąd Rejonowy dla Warszawy-Śródmieścia w Warszawie V Wydział Karny w składzie:

Przewodnicząca: SSR Irena Nasturcja

Protokolant: Piotr Hiacynt

przy udziale Prokuratora: Tadeusz Lilia

po rozpoznaniu w dniu 1 sierpnia 2012 r. sprawy:

1. Janusza Fijołka, s. Franciszka i Alicji, ur. 1 maja 1966 r. w Warszawie,

2. Ignacego Gerbera, s. Jana i Marii, ur. 1 lutego 1966 r. w Warszawie,

oskarżonych o to, że:

w dniu 10 maja 2015 r. w Ogrodzie Saskim przy ul. Marszałkowskiej w Warszawie działając wspólnie i w porozumieniu, używając przemocy wobec Antoniego Irysa polegającej na duszeniu, szarpaniu, kopnięciu w brzuch i przytrzymywaniu pokrzywdzonego dokonali zaboru w celu przywłaszczenia należącego do Antoniego Irys złotego łańcuszka o wartości 1.500,00 zł,

tj. o czyn z art. 280 § 1 KK.

orzeka:

I. oskarżonych Janusza Fijołek i Ignacego Gerbera uznaje za winnych popełnienia zarzucanego im w akcie oskarżenia czynu, stanowiącego przestępstwo z art. 280 § 1 KK i za to na podstawie art. 280 § 1 KK wymierza każdemu z oskarżonych kary po 2 (dwa) lata pozbawienia wolności;

II. na podstawie art. 69 § 1 KK i art. 70 § 1 KK wykonanie orzeczonych wobec oskarżonych kar pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres 3 (trzech) lat, tytułem próby;

III. na podstawie art. 624 § 1 KPK zwalnia oskarżonych od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych.

 

Warszawa, dnia 2 sierpnia 2012 r.

radca prawny Jan Żonkil

Kancelaria Radcy Prawnego

ul. Marszałkowska 26

00-639 Warszawa

Sygn. akt V K 970/15

Do Sądu Rejonowego dla Warszawy-Śródmieścia

w Warszawie

V Wydział Karny

ul. Marszałkowska 82

00-517 Warszawa

WNIOSEK o sporządzenie uzasadnienia wyroku

Działając w imieniu oskarżyciela posiłkowego Antoniego Irysa, jako Jego pełnomocnik (pełnomocnictwo w aktach sprawy), na podstawie art. 422 § 1 i 2 KPK wnoszę o sporządzenie na piśmie uzasadnienia wyroku Sądu Rejonowego dla Warszawy-Śródmieścia w Warszawie, który zapadł w dniu 1 sierpnia 2016 r. w sprawie o sygn. V K 970/15 w całości w odniesieniu do obu oskarżonych oraz o doręczenie tegoż na adres mojej kancelarii wraz z odpisem wyroku.

PEŁNOMOCNICTWO

Ja, Antoni Irys, oskarżyciel posiłkowy w sprawie o sygn. akt V K 970/15 Sądu Rejonowego dla Warszawy-Śródmieścia w Warszawie, niniejszym upoważniam radcę prawnego Jana Żonkil, prowadzącego Kancelarię Radcy Prawnego w Warszawie przy ul. Marszałkowskiej 26, do reprezentowania mnie i występowania w wyżej wskazanej sprawie przed wszystkimi sądami i organami, jako pełnomocnik z prawem udzielenia dalszych substytucji.

Warszawa, dnia 28 lipca 2016 r.

Antoni Irys

Sygn. akt V K 970/15

UZASADNIENIE

W dniu 10 maja 2015 r. ok. godz. 10:00 Antoni Irys przebywając w Ogrodzie Saskim w Warszawie spotkał swojego znajomego, którego znał od wielu lat, tj. Ignacego Gerbera. Podczas rozmowy mężczyźni podjęli decyzję, aby wspólnie spożyć alkohol. W tym celu udali się do pobliskiego sklepu, gdzie pokrzywdzony zakupił stosowną ilość alkoholu. Następnie Antoni Irys oraz Ignacy Gerbera udali się do Ogrodu Saskiego, gdzie przystąpili do spożywania zakupionego przez pokrzywdzonego alkoholu. Około godz. 14:00 do Gerbera i Irysa podszedł Janusz Fijołek, który także przyłączył się do spożywania alkoholu. W pewnym momencie Ignacy Gerbera zwrócił się do pokrzywdzonego słowami – „ja cię zabije”. Pokrzywdzony tłumaczył oskarżonemu, że przecież pomaga mu finansowo, zakupił alkohol, który wspólnie spożywają. Tłumaczenie to trwało kilka minut. Gerbera wstał i rzucił się na siedzącego na ławce pokrzywdzonego i zaczął go dusić. Widząc to Janusz Fijołek również rzucił się na pokrzywdzonego, kopiąc go także w brzuch. W momencie, jak Gerbera dusił pokrzywdzonego, Janusz Fijołek chciał zdjąć z palca pokrzywdzonego sygnet. Próba ta jednak nie powiodła się. Widząc na szyi pokrzywdzonego złoty łańcuszek, Janusz Fijołek zaczął szarpać pokrzywdzonego za szyję, a następnie chwycił ręką i zerwał go z szyi Antoniego Irysa. W tym czasie Ignacy Gerbera cały czas przetrzymywał pokrzywdzonego, jednocześnie dusząc go. Janusz Fijołek schował zerwany z szyi pokrzywdzonego łańcuszek do kieszeni i w tym momencie Antoni Irys wyrwał się i uciekł z miejsca zdarzenia, udając się na Policję.

Obydwaj oskarżeni byli wcześniej karani.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie: zeznań pokrzywdzonego /k. …/, zeznań świadka Tomasza Goździka /k. .../, częściowo na podstawie wyjaśnień oskarżonych – Ignacego Gerbera /k. .../, Janusza Fijołka /k. .../, kart karnych /k. .../.

Oskarżeni przyznali się do popełnienia zarzucanego im czynu. Co do zasady wyjaśnienia te korespondowały z zeznaniami pokrzywdzonego. Janusz Fijołek twierdził jednak, że nie kopnął w brzuch Antoniego Irysa i w tym zakresie wyjaśnień tych Sąd nie uznał za wiarygodne. Natomiast Ignacy Gerbera przedstawił bardziej łagodny przebieg zdarzenia, twierdząc, że przetrzymywał „może” pokrzywdzonego za rękę. Także w tym przypadku, zdaniem Sądu wyjaśnienia oskarżonego w tym zakresie nie były wiarygodne. W ocenie Sądu za wiarygodne w całości uznać należało zeznania Antoniego Irysa. Nie mogło ujść uwadze Sądu, że w chwili zdarzenia pokrzywdzony był pod wpływem alkoholu /k. .../. Jednakże pokrzywdzony przesłuchany był następnego dnia, a okoliczności zdarzenia, które podał Tomaszowi Goździk – policjantowi, który podjął interwencję – bezpośrednio po zdarzeniu korespondowały ze złożonymi przez niego zeznaniami. Nadto, jak wynikało z protokołu przeszukania Janusza Fijołka /k. …/, zatrzymany został przy nim łańcuszek, który uprzednio oskarżony zerwał z szyi pokrzywdzonego. Zeznania pokrzywdzonego uznać należało za logiczne i spójne. Za wiarygodne uznać należało także zeznania Tomasza Goździka, który nie był bezpośrednim świadkiem zdarzenia i wiedzę o jego przebiegu uzyskał od pokrzywdzonego. Świadek ten uczestniczył natomiast w interwencji już po zdarzeniu.

Wyjaśnienia oskarżonych w zakresie, w którym przyznali się do popełnienia zarzucanego im czynu i w znaczącej części, w której korespondowały z zeznaniami pokrzywdzonego, Sąd uznał za wiarygodne.

Na rozprawie w dniu 2 sierpnia 2016 r. oskarżeni, podobnie jak w postępowaniu przygotowawczym, przyznali się do popełnienia zarzucanego im czynu i wyrazili szczerą skruchę.

Czyn oskarżonych, ustalony na podstawie całokształtu dowodów zgromadzonych w sprawie wyczerpał znamiona art. 280 § 1 KK. Oskarżeni bowiem działając wspólnie i w porozumieniu z ustalonym przez siebie podziałem ról, który to podział oraz porozumienie nastąpiły w trakcie zdarzenia w sposób dorozumiany, dokonali przestępstwa rozboju na pokrzywdzonym. Oskarżeni używając wobec Antoniego Irysa przemocy polegającej na duszeniu, szarpaniu, kopnięciu w brzuch dokonali zaboru w celu przywłaszczenia złotego łańcuszka.

Analizując całokształt zebranego w sprawie materiału dowodowego Sąd uznał, że wina oskarżonych została udowodniona. W chwili popełnienia czynu byli oni osobami dorosłymi. Nie zachodziła żadna okoliczność, która uwalniałaby ich od odpowiedzialności za popełnione przestępstwo, tj. wyłączająca bezprawność czynu bądź winę oskarżonych. W tej konkretnej sytuacji można było w ocenie Sądu wymagać od oskarżonych zachowania zgodnego z prawem. Fakt, że oskarżeni podczas zdarzenia byli pod wpływem alkoholu w żadnym razie nie mógł stanowić okoliczności usprawiedliwiającej ich zachowanie.

Sąd na podstawie art. 280 § 1 KK wymierzył oskarżonym kary pozbawienia wolności po dwa lata, których wykonanie warunkowo zawiesił na okres 3 lat, tytułem próby.

Przystępując do wymiaru kary, Sąd miał na uwadze okoliczność, że oskarżeni byli osobami karanymi /k…../, wziął też pod uwagę stopień społecznej szkodliwości czynu, który uznać należy za znaczny, mając na uwadze sposób działania oskarżonych i charakter przestępstwa jakiego się dopuścili.

Za okoliczności łagodzące Sąd uznał przyznanie się oskarżonych do popełnienia zarzuconego im czynu i wyrażenie szczerej skruchy. Mając na uwadze te okoliczności, zdaniem Sądu należało dać szansę oskarżonym i zawiesić wykonanie orzeczonych wobec nich kar pozbawienia wolności na maksymalny, tj. pięcioletni okres próby. Mając na uwadze dotychczasową karalność oskarżonych Sąd uznał jednak, że należy przyjąć pozytywną prognozę kryminologiczną odnośnie obu oskarżonych i uznać, że pomimo niewykonywania kar będą oni przestrzegać porządku prawnego i nie popełnią ponownie przestępstwa. Zdaniem Sądu należy dać jeszcze jedną szansę obu oskarżonym i uznać, że nie ma potrzeby ich resocjalizacji w warunkach zakładu karnego, gdyż orzeczenie kar z warunkowym zawieszeniem będzie wystarczające dla osiągnięcia celów kary, a w szczególności zapobiegnie powrotowi do popełnienia przez nich przestępstw.

Mając na uwadze obecną sytuację materialną oskarżonych, Sąd na podstawie art. 624

§ 1 KPK zwolnił ich od ponoszenia kosztów sądowych. W tych okolicznościach nie mógł zostać uwzględniony wniosek oskarżyciela posiłkowego w zakresie zasądzenia na jego rzecz od oskarżonych poniesionych kosztów ustanowienia pełnomocnika.

Apelacja i omówienie

Warszawa, dnia 15 września 2016 r.

radca prawny Jan Żonkil

Kancelaria Radcy Prawnego

ul. Marszałkowska 26

00-639 Warszawa

Sąd Okręgowy w Warszawie

X Wydział Karny Odwoławczy

ul. Chopina 1

00-556 Warszawa

za pośrednictwem

Sądu Rejonowego dla Warszawy-Śródmieścia

w Warszawie

V Wydział Karny

ul. Marszałkowska 82

00-517 Warszawa

Sygn. akt V K 970/15

Apelacja pełnomocnika oskarżyciela posiłkowego

W imieniu oskarżyciela posiłkowego Antoniego Irys (pełnomocnictwo w aktach sprawy), wnoszę apelację od wyroku Sądu Rejonowego dla Warszawy-Śródmieścia w Warszawie z dnia 1 sierpnia 2016 r. (sygn. akt V K 970/15), którego odpis wraz z uzasadnieniem doręczono mi dnia 3 września 2016 r.

Na podstawie art. 444 KPK, art. 425 § 1, 2 i 3 KPK zaskarżam wyżej wskazany wyrok w odniesieniu do obu oskarżonych, tj. Janusza Fijołka i Ignacego Gerbera, w zakresie orzeczenia o karze, środku karnym oraz w zakresie rozstrzygnięcia o kosztach procesu na ich niekorzyść i w oparciu o treść art. 427 § 1 i 2 KPK i art. 438 pkt 1, 2, 3 i 4 KPK wyrokowi temu zarzucam:

1. obrazę prawa materialnego, tj. art. 46 § 1 KK, poprzez niezastosowanie tego przepisu, w sytuacji gdy oskarżyciel posiłkowy w terminie określonym w art. 49a KPK złożył wniosek o zasądzenie od obu oskarżonych kwoty 1000 zł tytułem zadośćuczynienia, a zatem Sąd Rejonowy miał obowiązek orzeczenia od oskarżonych odpowiedniej kwoty na rzecz Antoniego Irysa;

2. obrazę przepisu postępowania karnego, tj. art. 627 KPK, poprzez nie zasądzenie na rzecz oskarżyciela posiłkowego poniesionych przez niego wydatków związanych z ustanowieniem pełnomocnika, w sytuacji gdy Antoni Irys złożył w tym zakresie wniosek, a zatem zasądzenie od oskarżonych tych wydatków było obowiązkiem Sądu Rejonowego;

3. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczonych wobec obu oskarżonych kar, poprzez bezpodstawne przyjęcie, że wobec oskarżonych Fijołka i Gerbera występuje pozytywna prognoza kryminologiczna i, że w związku z tym nie wymagają oni resocjalizacji w warunkach zakładu karnego, co w konsekwencji spowodowało orzeczenie wobec oskarżonych kar pozbawienia wolności w wymiarze po 2 lata z warunkowym zawieszeniem ich wykonania na okres 3 lat, które to kary są rażąco niewspółmiernie łagodne i nie uwzględniają celów kary określonych

w art. 53 KK, bowiem Sąd Rejonowy nie uwzględnił przy ich wymiarze w należyty i właściwy sposób istotnych okoliczności obciążających dotyczących dotychczasowej wieloletniej karalności obu oskarżonych oraz charakteru popełnionego przez nich czynu, podczas gdy nadanie właściwego znaczenia tym okolicznościom powinno skutkować ustaleniem, że prognoza społeczno-kryminologiczna dotycząca oskarżonych Fijołka i Gerbera jest negatywna i wymagają oni resocjalizacji w warunkach zakładu karnego i w konsekwencji orzeczeniem wobec obu oskarżonych bezwzględnych kar pozbawienia wolności, gdyż tylko tego rodzaju kary są adekwatne do stopnia winy oskarżonych i stopnia społecznej szkodliwości popełnionego przez nich czynu i spełnią swoje cele, o których mowa w art. 53 KK.

Podnosząc powyższe zarzuty wnoszę o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez:

1. zasądzenie od obu oskarżonych na rzecz oskarżyciela posiłkowego kwoty 1000 zł tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę,

2. orzeczenie wobec oskarżonych Janusza Fijołka i Ignacego Gerbera kar pozbawienia wolności w wymiarze 3 lat,

3. zasądzenie od oskarżonych na rzecz oskarżyciela posiłkowego zwrotu wydatków związanych z ustanowieniem pełnomocnika według norm przypisanych.

UZASADNIENIE

(………………….)

OMÓWIENIE KAZUSU

Dokonane w niniejszej sprawie przez Sąd Rejonowy ustalenia faktyczne dotyczące przebiegu rozboju jakiego dopuścili się obaj oskarżeni na pokrzywdzonym Antonim Irysie są prawidłowe, a w związku z tym brak jest podstaw do ich kwestionowania poprzez zarzut określony w art. 438 pkt 3 KPK, obaj oskarżeni przyznali się bowiem do popełnienia zarzucanego im czynu określonego w art. 280 § 1 KK. Skoro zaś ustalenia faktyczne są prawidłowe, to nie ma również podstaw, aby pełnomocnik oskarżyciela posiłkowego analizował przedmiotową sprawę w aspekcie poszukiwania uchybień Sądu dotyczących przepisów postępowania karnego ze sfery gromadzenia i oceny dowodów. Gdyby bowiem naruszono jeden czy więcej przepisów z tej sfery, to ustalenia Sądu nie mogłyby być uznane za prawidłowe. Jest bowiem oczywiste, że w apelacji zasadne jest podniesienie obrazy przepisów postępowania tylko wówczas, gdy jesteśmy w stanie wykazać, że tego rodzaju naruszenie mogło mieć wpływ na treść wyroku, czyli, że doprowadził do błędnych ustaleń. Taki tok analizy sprawy w aspekcie wykluczenia możliwości postawienia w apelacji określonych zarzutów jest konieczny, zwłaszcza podczas zdawania egzaminów zawodowych, podczas których zdający dysponuje ściśle określonym czasem i jest celowe, aby nie tracił tego czasu na poszukiwanie uchybień, które w danej sprawie nie występują, bądź też występują, ale nie mają żadnego wpływu na treść wyroku. Osoba poddająca analizie określoną sprawę powinna zatem stosując wskazany tok rozumowania i postępowania wykluczyć możliwość postawienia w apelacji określonych rodzajowo zarzutów (jak w omawianej sprawie) i skoncentrować swoją uwagę na poszukiwaniu uchybień w innych sferach związanych z obrazą prawa materialnego, czy też rażącą niewspółmierność orzeczonej kary. Dokonując tego rodzaju analizy akt sprawy w tym wyroku i uzasadnienia, pełnomocnik oskarżyciela posiłkowego powinien dostrzec, że Sąd Rejonowy naruszył art. 46 § 1 KK. Przepis ten zawiera bowiem w sobie normę o charakterze bezwzględnym, czyli Sąd musi orzec o obowiązku naprawienia wyrządzonej przestępstwem szkody w całości albo w części lub zasądzenia zadośćuczynienia za doznaną krzywdę, jeżeli pokrzywdzony złożył w tym zakresie wniosek w terminie określonym w art. 49a KPK. Z akt niniejszej sprawy wynika, że w trakcie przesłuchania przed Sądem w toku rozprawy głównej pokrzywdzony wniósł o zasądzenie na jego rzecz od oskarżonych łącznie kwoty 1000 zł tytułem zadośćuczynienia. Sąd Rejonowy powyższy wniosek złożony przez pokrzywdzonego całkowicie pominął i w ten sposób naruszył art. 46

§ 1 KK. Pełnomocnik oskarżyciela posiłkowego powinien także zaskarżyć wyrok w zakresie orzeczonych wobec oskarżonego kar pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem ich wykonania, stawiając zarzut rażącej ich niewspółmierności. Z treści pisemnych motywów wyroku wynika bowiem, że Sąd Rejonowy nie uwzględnił w niniejszej sprawie w sposób należyty i właściwy występujących okoliczności obciążających, a w szczególności dotychczasowej ich wieloletniej karalności. Dlatego też stanowisko Sądu, który ustalił wobec obu oskarżonych pozytywną prognozę społeczną i uznał, że pomimo dotychczasowej wielokrotnej karalności kary z warunkowym zawieszeniem ich wykonania spełnią swoje cele określone w art. 53 KK, w tym w szczególności zapobiegną powrotowi do popełnienia przestępstw, uznać należy za błędne. W przedmiotowej sprawie istnieje zatem podstawa, aby zakwestionować ustalenia Sądu odnoszące się do pozytywnej prognozy wobec oskarżonych, które skutkowało orzeczeniem kar pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem ich wykonania. Skarżący powinien zatem jako podstawę zarzutu wskazać zarówno pkt 3, jak również pkt 4 art. 438 KPK, skoro w ramach zarzutu rażącej niewspółmierności kary, kwestionuje ustalenia Sądu (tylko odnoszące się do kwestii kary), dotyczące pozytywnej prognozy. Zarzut dotyczący tej kwestii pełnomocnik oskarżyciela posiłkowego powinien zredagować w taki sposób, aby z jego treści wynikało, że istnieje istotna wyraźna różnica pomiędzy karą orzeczoną przez Sąd Rejonowy a karą jaką należałoby orzec w niniejszej sprawie, gdyby w sposób prawidłowy zostały zastosowane wszystkie dyrektywy wymiaru kary określone w art. 53 KK, czyli gdyby Sąd Rejonowy uwzględnił w sposób prawidłowy (nadał właściwe znaczenie) występującym w sprawie okolicznościom obciążającym dotyczącym obu oskarżonych, a w szczególności ich dotychczasowej wielokrotnej karalności, co powinno skutkować orzeczeniem bezwzględnych kar pozbawienia wolności.

W apelacji należy także zarzucić Sądowi Rejonowemu obrazę art. 627 KPK, z którego treści wynika, że od skazanego w sprawach z oskarżenia publicznego Sąd zasądza koszty sądowe na rzecz Skarbu Państwa oraz wydatki na rzecz oskarżyciela posiłkowego. W zakresie poniesionych przez Skarb Państwa kosztów sądowych Sąd Rejonowy miał możliwość zwolnienia na podstawie art. 624 § 1 KPK oskarżonego od ponoszenia tych kosztów i tak to w wyroku uczynił. W tym zakresie oskarżyciel posiłkowy nie ma interesu prawnego (gravamen), aby ten element wyroku kwestionować. Natomiast Sąd miał obowiązek zasądzić od oskarżonego poniesione przez oskarżyciela posiłkowego ma wydatki związane z ustanowieniem pełnomocnika. Z protokołu rozprawy wynika, że oskarżyciel posiłkowy po zamknięciu przewodu sądowego we wniosku końcowym wnosił, aby Sąd zasądził od oskarżonych poniesione przez niego koszty związane z reprezentowaniem go przez pełnomocnika. Skoro pokrzywdzony nie złożył rachunku odnośnie wysokości tych wydatków, to Sąd powinien na podstawie art. 627 KPK zasądzić te wydatki wedle norm przepisanych, czyli mając na uwadze treść rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości

w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu. W tym miejscu należy zaznaczyć, że gdyby wyrok Sądu Rejonowego w pozostałym zakresie był prawidłowy, to rozstrzygnięcie dotyczące kosztów procesu byłoby zaskarżone poprzez wniesienie zażalenia. Skoro jednak Sąd meriti dopuścił się obrazy prawa materialnego i orzekł wobec oskarżonych kary rażące – niewspółmiernie łagodne, to w takiej sytuacji, zgodnie z treścią art. 447 § 3 KPK, zarzut dotyczący obrazy art. 627 KPK należy podnieść w apelacji. Z tego też względu art. 447 § 3 KPK należy wymienić w podstawie zaskarżenia wyroku w niniejszej sprawie

W przedmiotowej sprawie pełnomocnik oskarżyciela posiłkowego powinien wnosić o wydanie wyroku reformatoryjnego przez Sąd odwoławczy, gdyż nie ma żadnych przeszkód określonych w art. 454 § 1 lub § 2 KPK do zmiany wyroku przez Sąd Okręgowy.

Uwzględniając stan prawny, w którym oskarżeni Janusz Fijałek i Ignacy Gerber dokonali przypisanego im czynu i w dacie orzekania przez Sąd Rejonowy zarzuty zawarte

w apelacji są prawidłowe. Należy natomiast mieć na uwadze fakt, że z dniem 1.7.2015 r. zmianie uległa treść art. 69 § 1 KK. Zgodnie z owym brzmieniem tego przepisu Sąd może aktualnie warunkowo zawiesić karę pozbawienia wolności w wymiarze nieprzekraczającym roku. Gdyby więc w aktualnym stanie prawnym Sąd warunkowo zawiesił karę pozbawienia wolności w wymiarze 2 lat, to zamiast zarzutu rażącej niewspółmierności kary pełnomocnik oskarżyciela posiłkowego powinien zarzucić obrazę prawa materialnego,

tj. art. 69 § 1 KK poprzez jego błędne zastosowanie, w sytuacji gdy Sąd może warunkowo zawiesić wykonanie kary pozbawienia wolności w wymiarze nieprzekraczającym roku.

W przedmiotowej sprawie pełnomocnik oskarżyciela posiłkowego nie mógł jednak zarzucić Sądowi obrazy art. 69 §1 KK mimo tego, że Sąd orzekł karę 2 lata pozbawiania wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 3 lat oraz mimo tego, że obaj oskarżeni byli wcześniej skazani na kary pozbawiania wolności. Brak możliwości postawienia zarzutu obrazy art. 69 § KK wynika jednak z treści art. 4 § 1 KK oraz z faktu, że czyn przypisany oskarżonym został popełniony w dniu 10 maja 2015 r. a zatem przed zmianą treści art. 69 § 1 KK, która nastąpiła z dniem 1.7.2015 r. i Sąd miał obowiązek zgodnie z treścią art. 4 § 1 KK zastosować ustawę względniejszą dla sprawców. Gdyby przedmiotowy czyn był popełniony 1.7.2015r. lub później to wówczas pełnomocnik powinien postawić zarzut obrazy prawa materialnego, tj. art. 69 § 1 KK poprzez jego błędne zastosowanie zamiast zarzutu zawartego w pkt 3 apelacji czyli zarzutu, o którym mowa w art. 438 pkt 3 i 4 KPK.