Polski przewoźnik jest także w pierwszej 20. nadal funkcjonujących przewoźników lotniczych na świecie.
Dzisiejszy LOT powstał po połączeniu dwóch linii lotniczych — Aerolotu i Aero oraz Śląskiego Towarzystwa Lotniczego. Od początku był przedsiębiorstwem państwowym. To Wydział Lotnictwa Cywilnego w Ministerstwie Komunikacji opracował pierwszą strategię dla polskiego lotnictwa. Zakładała ona likwidację wszystkich prywatnych firm lotniczych i powstanie jednego państwowo-samorządowego przedsiębiorstwa Linie Lotnicze LOT Sp. z o. o.
Nowa linia utrzymała połączenia Poznań-Łódź-Warszawa i dodała dwa nowe z Warszawy do Katowic i Bydgoszczy. W maju 1929 r. rozpisano konkurs na znak graficzny przedsiębiorstwa. Pod koniec roku konkurs rozstrzygnięto, a stylizowany żuraw autorstwa warszawskiego plastyka Tadeusza Gronowskiego od tego czasu stał się znakiem rozpoznawczym, w dwa lata później został uznany za godło przewoźnika. Wtedy także do nazwy LOT-u dodane zostało słowo „Polskie”.
W 1931 roku LOT otworzył kolejną trasę Warszawa-Lwów-Czerniowce-Bukareszt, a w dwa lata później powstała siedziba linii na stołecznym lotnisku Okęcie. Mija kolejnych 5 lat i w 1938 roku następuje kolejna zmiana nazwy na Polskie Linie Lotnicze LOT, a przewoźnik potwierdza, że jest naprawdę linią międzynarodową i załoga LOT-u leci ze Stanów Zjednoczonych do Polski. Linia ma już 26 samolotów. Rozwój przerywa wojna. Z floty pozostaje 16 maszyn, które parkują w Rumunii.
Linia została reaktywowana w 1945 roku i szybko tworzyła sieć oddziałów krajowych. 18 lipca 1946 roku Rada Ministrów wydała dekret, na mocy którego powstało Przedsiębiorstwo Państwowe Polskie Linie Lotnicze LOT. Pierwszym dyrektorem naczelnym został przedwojenny prokurent firmy, Wojciech Zieliński, który przejął od wojska 10 dwusilnikowych Li-2 i uruchomił połączenie Warszawa-Gdańsk. Chwilę później linia kupiła 10 Douglasów DC3 i ruszają kolejne połączenia krajowe oraz Berlin, Paryż, Sztokholm i Praga.