Takie stanowisko zajęła Izba Skarbowa w Łodzi w interpretacji z 18 października 2016 r. (1061-IPTPP2.4512.466.2016.1.KW).
Gmina z własnych środków oraz źródeł zewnętrznych sfinansowała budowę przydomowych oczyszczalni ścieków (POŚ). W tym celu zawarła z zainteresowanymi mieszkańcami umowy cywilnoprawne. Na podstawie tych umów pobrała od mieszkańców środki finansowe w celu pokrycia części kosztów budowy POŚ. Pierwotne brzmienie umów zakładało, że pobierze ona środki finansowe w kwocie ok. 30 proc. budowy. Wnoszone opłaty były ewidencjonowane jako sprzedaż opodatkowana VAT ze stawką 23 proc.
Umowy nie regulowały jednak wprost kwestii własności POŚ, które po wybudowaniu pozostają własnością gminy, oraz sposobu udostępnienia POŚ do korzystania mieszkańcom. Zgodnie z postanowieniami umów w ich ostatecznym brzmieniu mieszkańcy nie będą upoważnieni do rozporządzania POŚ faktycznie czy prawnie. Nie będą też mogli w żaden sposób, bez zgody gminy, ingerować w strukturę zamontowanych urządzeń ani w sposób funkcjonowania POŚ. Mieszkańcy są natomiast zobowiązani do ponoszenia wszelkich kosztów i opłat związanych z utrzymaniem oraz korzystaniem z POŚ.
Po trzech latach, w czasie których gmina będzie świadczyć kompleksową usługę oczyszczania ścieków na rzecz mieszkańca, POŚ zostanie sprzedana przez gminę tej osobie.
Realizacja inwestycji w zakresie przydomowych oczyszczalni ścieków należy do zadań własnych gminy jako sprawa z zakresu „kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych" i jest związana z zaspokajaniem zbiorowych potrzeb wspólnoty.