To była pierwsza sprawa, która odbyła się po wydaniu 19 września br. uchwały pełnego składu Izby Odpowiedzialności Zawodowej. Wówczas to izba wskazała, kiedy zbrodnia komunistyczna staje się zbrodnią przeciwko ludzkości.
Według Instytutu Pamięci Narodowej sędzia Ewa G. miała w stanie wojennym w październiku 1982 r. brać udział w skazaniu opozycjonistów związkowych. Wydała postanowienie dotyczące zasadności rozpatrzenia sprawy w trybie doraźnym oraz uczestniczyła w wydaniu wyroku skazującego. I podpisała się pod wyrokiem.
Czytaj więcej
Nie podjęto skutecznych działań w celu osądzenia sprawców zbrodni sądowych – wskazuje sędzia Wiesław Kozielewicz, prezes Izby Odpowiedzialności Zawodowej Sądu Najwyższego.
Następnie doraźny Sąd Wojewódzki w Bielsku-Białej skazał na trzy lata więzienia: Władysława Byrcza i Kazimierza Jafernikowa. Byli oni oskarżeni o namalowanie na drodze publicznej w Sopotni Małej w nocy 1 października 1982 r. napisów i rysunków o treści „antypaństwowej”, np.: „Precz z juntą”, „Solidarność”, „Dla czerwonych” (oraz rysunek szubienicy). Podstawą oskarżenia opozycjonistów był art. 280 § 2 kodeksu karnego i art. 46 ust. 1 dekretu o stanie wojennym. Ostatecznie skazani skorzystali z prawa łaski.
Zawiłości sprawy wyjaśniał prezes Izby Odpowiedzialności Zawodowej SN Wiesław Kozielewicz.
