Możliwość przypisania odpowiedzialności
Podmiot, który nie jest sprawcą naruszenia prawa konkurencji, może w pewnych okolicznościach zostać ukarany za naruszenia innego podmiotu, jeżeli oba te podmioty tworzą przedsiębiorstwo w rozumieniu prawa konkurencji.
Jeżeli jedna ze spółek zależnych wchodząca w skład takiego przedsiębiorstwa umyślnie lub wskutek niedbalstwa naruszy prawo konkurencji, Komisja Europejska może uznać spółkę dominującą za solidarnie odpowiedzialną za zapłatę nałożonej kary.
Zgodnie z wyrokiem TSUE z 10 września 2009 r., Akzo Nobel i in. przeciwko Komisji (C?97/08 P), zachowanie spółki zależnej można przypisać spółce dominującej gdy mimo posiadania odrębnej osobowości prawnej owa spółka zależna nie określa w sposób autonomiczny swojego zachowania na rynku, lecz stosuje instrukcje przekazywane przez spółkę dominującą, w szczególności ze względu na istniejące związki gospodarcze, organizacyjne i prawne.
W praktyce, gdy spółka dominująca pośrednio lub bezpośrednio posiada całość lub prawie całość kapitału spółki zależnej, będącej sprawcą naruszenia, istnieje wzruszalne domniemanie, że spółka dominująca wywiera decydujący wpływ na zachowanie spółki zależnej i że stanowią one jedno przedsiębiorstwo.
Zastosowanie tego domniemania ma zniechęcać potencjalnych naruszycieli prawa konkurencji oraz poprawiać skuteczność w egzekwowaniu nakładanych kar.