Tak orzekł Sąd Najwyższy w postanowieniu z 5 grudnia 2014 r., III CSK 45/14.
Sąd I instancji oddalił wniosek o wpis w księdze wieczystej prawa użytkowania wieczystego działki nr 897/13 i własności posadowionego na niej budynku na rzecz W. i M.J. oraz prawa użytkowania wieczystego działki nr 897/14 na rzecz C.S.A. Uczestnicy sformułowali ten wniosek w pkt XXII umowy zamiany, zawartej w formie aktu notarialnego. W ocenie sądu I instancji umowa zamiany nie stanowiła uzasadnionej podstawy do dokonania wnioskowanego wpisu, ponieważ nie przewidywała skutku rozporządzającego w postaci przejścia prawa własności.