Ustawa z 25 czerwca 2015 r. o zmianie ustawy – Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw (DzU z 2015 r., poz. 1220) obowiązuje już ponad dwa miesiące. Nadal jednak nie są jasne wszystkie zasady dotyczące możliwości wypowiedzenia i długości okresów wypowiedzenia terminowych umów o pracę. Szczególną niewiadomą są umowy zawierane w celu zastępstwa pracownika z uwagi na jego usprawiedliwioną nieobecność w pracy.
Nowa umowa na zastępstwo
Umowa na zastępstwo zawarta zgodnie z nowymi przepisami, tj. 22 lutego 2016 r. lub po tej dacie, nie budzi wątpliwości. Nowelizacja nie wyodrębnia jej jako oddzielnego rodzaju umowy o pracę. Potrzeba zawarcia takiej umowy, tj. zastępstwo pracownika w związku z jego usprawiedliwioną nieobecnością w pracy, została jednak bezpośrednio wskazana w art. 251 § 4 pkt 1 k.p. Przepis ten odnosi się do umów o pracę zawartych na czas określony, w przypadku których nie obowiązują przewidziane ograniczenia dotyczące długości okresu zatrudnienia i liczby zawartych umów.
W konsekwencji do umowy zawieranej w celu zastępstwa stosuje się obecnie zasady dotyczące umów na czas określony. Umowę na zastępstwo zawartą pod rządami nowych przepisów można zatem zawsze wypowiedzieć, a okres wypowiedzenia uzależniony jest od zakładowego stażu pracy i wynosi odpowiednio dwa tygodnie, miesiąc lub trzy miesiące. Nadal, w przypadku gdy ustanie przyczyna, dla której zawarto umowę na zastępstwo – tzn. osoba zastępowana wróci do pracy – umowa o pracę na czas określony zawarta w celu jego zastąpienia rozwiązuje się w przeddzień powrotu zastępowanej osoby.
Co istotne, nowelizacja uchyliła dotychczasowy art. 331 k.p., zgodnie z którym do 21 lutego 2016 r. wypowiedzenie umowy na zastępstwo było możliwe z zastosowaniem trzydniowego okresu wypowiedzenia.
Problem starych kontraktów
Wątpliwości pojawiają się w przypadku umowy na zastępstwo, którą zawarto przed wejściem w życie nowelizacji (przed 22 lutego 2016 r.) i która trwa pod rządami znowelizowanych przepisów. Trudno bowiem w sposób jednoznaczny wskazać, które przepisy należy obecnie stosować do takich umów – czy te sprzed 22 lutego 2016 r., czy wprowadzone nowelizacją.