Zgodnie z ustawą o CIT w razie otrzymania w związku z likwidacją osoby prawnej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ich wartość początkową ustala się w wysokości nie wyższej niż ich wartość rynkowa (art. 16g ust. 1 pkt 5).
Mimo braku w ustawie o CIT wyraźnego przepisu należy uznać, że zasady wyceny według wartości rynkowej znajdą również zastosowanie do gruntów, a także innych składników majątku otrzymanych w ramach likwidacji, niebędących środkami trwałymi czy wartościami niematerialnymi i prawnymi (tak np. interpretacja Izby Skarbowej w Warszawie z 28 stycznia 2009, IPPB3/423-1570/08-2/JG).
Tym samym, co do zasady, udziałowiec likwidowanej spółki rozpoczyna na nowo amortyzację otrzymanych składników majątku trwałego i ustala na nowo metodę amortyzacji (liniową, degresywną lub z zastosowaniem indywidualnych stawek).
Czasem kontynuacja
Ustawa o CIT przewiduje jednak wyjątek od wyceny według wartości rynkowej. Chodzi o sytuację, gdy otrzymany w ramach likwidacji majątek trwały został uprzednio wniesiony do spółki jako wkład niepieniężny w postaci przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części (art. 16g ust. 10b ustawy o CIT). Wówczas spółkę matkę obowiązuje zasada kontynuacji wyceny – według wartości, w jakiej składniki majątku trwałego na dzień likwidacji widniały w księgach likwidowanej spółki oraz kontynuowania przyjętej przez nią metody amortyzacji.
Brzmienie art. 16g ust. 10b ustawy o CIT może jednak budzić wątpliwości: czy w sytuacji gdy aport przedsiębiorstwa (jego zorganizowanej części) został wniesiony przez innego wspólnika niż ten, który otrzymał polikwidacyjny majątek, nakaz kontynuacji wyceny również znajdzie zastosowanie? Konstrukcja przepisu wskazuje, że metoda wyceny składników majątku polikwidacyjnego nie jest zależna od udziałowca – przyczyna powstaje niejako
