Warto podkreślić, że kodeks pracy nie narzuca pracodawcy kolejności nakładania kar, pozostawia mu swobodę wyboru sankcji i nie wprowadza ich gradacji.
Niewykluczone rozstanie
Za jedno przewinienie pracownika (za jeden czyn) można wymierzyć tylko jedną sankcję. Jeśli zatem szef nałożył już karę pieniężną za naruszenie pracowniczego obowiązku, nie może jednocześnie dać upomnienia czy nagany. Niezależnie jednak od sankcji porządkowej, dopuszcza się jednoczesne „ukaranie" etatowca w inny sposób – rozwiązując z nim stosunek pracy. Zarówno w drodze wypowiedzenia, jak i bez wypowiedzenia z winy pracownika. Tak uznał Sąd Najwyższy w wyroku z 25 października 1995 r. (I PRN 77/95). Według niego wymierzenie pracownikowi kary porządkowej nie wyklucza możliwości uznania tego samego nagannego zachowania, stanowiącego przesłankę ukarania, za przyczynę uzasadniającą wypowiedzenie umowy o pracę.Żadnej z kar porządkowych nie wolno zastosować po upływie 2 tygodni od powzięcia przez pracodawcę wiadomości o naruszeniu obowiązku pracowniczego i po upływie 3 miesięcy od samego zajścia (dopuszczenia się naruszenia). Dowiedzieć się o tym powinna osoba upoważniona do stosowania sankcji.
Ważna procedura
Ponadto karę nałoży się jedynie po uprzednim wysłuchaniu pracownika przez pracodawcę. Jeśli z powodu nieobecności w zakładzie pracownik nie może być wysłuchany, bieg 2-tygodniowego terminu nie rozpoczyna się, a rozpoczęty zawiesza się do dnia stawienia się podwładnego do pracy. Gdyby odmówił on złożenia wyjaśnień, szef może, bez wysłuchania, zastosować karę i nie narazi się na zarzut naruszenia przepisów o dyscyplinowaniu.
O użytej karze należy zawiadomić pracownika na piśmie. Wskazuje się w nim rodzaj uchybienia i datę dopuszczenia się tego naruszenia, a także informuje o prawie zgłoszenia sprzeciwu i terminie jego wniesienia. Odpis zawiadomienia o karze trafia do akt osobowych pracownika.
W ciągu 7 dni od dnia zawiadomienia o ukaraniu pracownik może wnieść sprzeciw od decyzji szefa i to w dowolnej formie. O jego uwzględnieniu lub odrzuceniu decyduje pracodawca (po rozpatrzeniu stanowiska organizacji związkowej reprezentującej pracownika). Jeśli etatowiec wniósł sprzeciw, może w razie jego odrzucenia przez pracodawcę, w ciągu 14 dni od zawiadomienia o tym odrzuceniu, wystąpić do sądu pracy o uchylenie zastosowanej kary. Jeśli sąd uwzględni jego sprzeciw lub uchyli karę pieniężną, szef zwraca podwładnemu równowartość tej kwoty.