Sprawa dotyczy przywódców tzw. Centrolewu, sojuszu ludowo-lewicowych partii opozycyjnych wobec rządów obozu sanacyjnego – m.in. Wincentego Witosa i Stanisława Dubois. W nocy z 9 na 10 września 1931 r. aresztowano kilkunastu polityków. Zostali oskarżeni o próbę obalenia przemocą rządu. 13 stycznia 1932 r. Sąd Okręgowy w Warszawie uznał dziesięciu oskarżonych za winnych i wymierzył im kary więzienia.
Sąd Apelacyjny w Warszawie utrzymał wyrok. Sąd Najwyższy z kolei oddalił kasację obrony. Kilku skazanych zgłosiło się do odbycia kary. Pięciu innych, w tym Wincenty Witos, wybrało emigrację. 31 października 1939 r. prezydent RP Władysław Raczkiewicz ogłosił objęcie amnestią wszystkich skazanych.