Teraz 4 zł za tydzień dostępu!
Czytaj 46% taniej przez 4 miesiące
Na bieżąco o tym, co ważne w kraju i na świecie. Czytaj bez ograniczeń artykuły z Rzeczpospolitej i wydania magazynowego Plus Minus.
Prawo bilansowe nie decyduje o tym, który wydatek jest kosztem
O uznaniu danego wydatku za koszt uzyskania przychodów przesądzają wyłącznie regulacje prawa podatkowego. Przepisy ustawy o rachunkowości określają jedynie sposób prowadzenia ksiąg i jako takie nie mogą rozstrzygać, co stanowi koszt podatkowy i jak ustalić moment jego powstania.
Tak orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z 14 października 2015 r. (III SA/Wa 227/15).
Podatnik złożył wniosek do organu podatkowego o wydanie interpretacji indywidualnej, wskazując, że sprzedaje energię elektryczną. W celu prowadzenia sprzedaży podatnik zawiera umowy agencyjne z partnerami handlowymi, których zadaniem jest pozyskiwanie odbiorców, przez zawieranie umów w imieniu i na rachunek podatnika. Partnerzy handlowi wykonują również zadania, pozostające wyłącznie w bezpośrednim związku z zawartymi umowami, takie jak: niezbędne czynności informacyjno-techniczne, począwszy od informowania odbiorców o prawie do odstąpienia od umowy, a kończąc na przekazaniu spółce, w uzgodnionym terminie, podpisanych, kompletnych umów. W związku z tym każdy partner handlowy jest uprawniony do otrzymywania od spółki wynagrodzenia składającego się z prowizji. Według podatnika koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodami (w tym wskazane koszty prowizji) powinien rozpoznawać dla celów podatkowych jednorazowo, jeżeli dla celów rachunkowych chce je rozliczać w czasie.
Miesięczny limit darmowych artykułów został wyczerpany
