Roczna deklaracja CIT-8: wypełniamy krok po kroku

Podatnicy podatku dochodowego od osób prawnych (z pewnymi wyjątkami) powinni rozliczyć się z urzędem skarbowym, składając zeznanie o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) na formularzu CIT-8.

Publikacja: 07.03.2016 04:30

Foto: 123RF

Termin złożenia zeznania uzależniony jest od roku podatkowego spółki, jednak co do zasady upływa on z końcem trzeciego miesiąca następującego po zakończeniu roku podatkowego.

Przygotowanie rocznego zeznania wiąże się z koniecznością ustalenia podstawy opodatkowania CIT. Ze względu na różnice zachodzące między zasadami rachunkowości a przepisami podatkowymi, należy odpowiednio skorygować wynik finansowy wynikający z ksiąg rachunkowych.

Punktem wyjścia przy ustalaniu podstawy opodatkowania jest analiza przychodów księgowych pod kątem podatkowym. Następnie podatnik pomniejsza je o wydatki stanowiące koszty uzyskania przychodów zgodnie z przepisami podatkowymi. Różnice w podatkowym i księgowym ujęciu kosztów i przychodów powodują konieczność zwiększenia lub zmniejszenia wyniku finansowego brutto. Wynika to w szczególności z:

1) rozbieżności w kwalifikowaniu tych samych kategorii kosztów i przychodów,

2) różnic w rozpoznawaniu momentu powstawania kosztów i przychodów,

3) konieczności wykazania otrzymanych nieodpłatnie świadczeń.

Jeżeli przychody podatkowe są wyższe od kosztów uzyskania przychodów, to różnica stanowi dochód, który może być dodatkowo pomniejszony o przysługujące podatnikowi ulgi i zwolnienia. Również straty podatkowe mogą pomniejszać dochód, pod warunkiem że zostały osiągnięte maksymalnie w ciągu pięciu poprzednich lat podatkowych, a odliczenie od dochodu następuje w kwocie nie wyższej niż 50 proc. straty z danego roku.

Przykład

Dochodowy Biznes sp. z o.o. jest przedsiębiorstwem handlowo-usługowym zajmującym się sprzedażą artykułów elektrotechnicznych oraz świadczeniem usług montażowych. Na wynik finansowy brutto osiągnięty w 2015 r. składają się przychody w wysokości 787 750 zł oraz koszty w kwocie 329 500 zł. Rok podatkowy spółki pokrywa się z rokiem kalendarzowym, co oznacza, że termin złożenia zeznania rocznego przypada na 31 marca 2016 r. W trakcie roku podatkowego miały miejsce następujące zdarzenia:

1. W listopadzie 2015 r. spółka otrzymała fakturę za zakupione towary w kwocie 47 tys. zł netto. Termin płatności faktury przypada na 24 listopada 2015 r., ale faktura została uregulowana dopiero 30 stycznia 2016 r. W związku z tym, że spółka nie zapłaciła kontrahentowi w ciągu 30 dni od upływu terminu płatności, pomniejszyła koszty uzyskania przychodu roku 2015 o tę kwotę. Mimo że od 1 stycznia 2016 r. został zniesiony obowiązek wyłączenia z kosztów podatkowych nieuregulowanych zobowiązań (art. 15b ustawy o CIT), w podanym przykładzie termin wyłączenia kosztów przypadał na 24 grudnia, czyli w roku obowiązywania tego przepisu.

2. W roku podatkowym 2015 spółka uregulowała zaległe zobowiązania w wysokości 38 tys. zł wynikające z faktur otrzymanych w 2014 r., które zostały wyłączone z podstawy opodatkowania w 2014 r. i uwzględnione dopiero w rozliczeniu za 2015 r., czyli w roku zapłaty zaległych zobowiązań (zgodnie z zasadą wynikającą z art. 15b ustawy o CIT).

3. W lutym 2016 r. spółka otrzymała zwrot towaru od kontrahenta i wystawiła fakturę korygującą na kwotę 12 tys. zł netto. Sprzedaż miała miejsce w grudniu 2015 r. Zgodnie z nowymi zasadami obowiązującymi od 1 stycznia 2016 r. spółka skoryguje przychody w lutym 2016 r., czyli w miesiącu wystawienia faktury korygującej. Z tego względu nie wzięła pod uwagę tego zdarzenia w rozliczeniu za 2015 rok.

4. Zgodnie z przepisami ustawy o VAT, do 30 czerwca 2015 r. spółce nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od paliwa do samochodów osobowych. Wysokość nieodliczonego w tym okresie podatku od towarów i usług w kwocie 5500 zł została ujęta w kosztach księgowych w 2015 r.

5. Wynagrodzenia pracowników za grudzień 2015 r. zostały wypłacone w terminie określonym w umowach o pracę, tj. 5 stycznia 2016 r. Łączna suma wypłat wyniosła 100 tys. zł netto, natomiast wysokość składek na ubezpieczenia 30 tys. zł. Spółka uregulowała zobowiązanie wobec ZUS 18 stycznia 2016 r. Koszty wynagrodzeń pomniejszyły podstawę opodatkowania w 2015 roku, natomiast składki ZUS zostały opłacone nieterminowo (po 15 stycznia), więc stanowią koszt uzyskania przychodu w miesiącu zapłaty, tj. w styczniu 2016 r.

6. W grudniu 2015 r. spółka zobowiązała się do wykonania usługi montażowej i jednocześnie pobrała zaliczkę w wysokości 50 proc. wynagrodzenia (22 500 zł). Spółka wykonała usługę 7 stycznia 2016 r. i wystawiła fakturę w kwocie netto 45 tys. zł. Z uwagi na to, że otrzymane zaliczki nie stanowią przychodu księgowego ani podatkowego, całość wynagrodzenia zarówno w wyniku finansowym, jak i w rozliczeniu podatkowym zostanie wykazana w 2016 roku.

7. W październiku 2015 r. spółka nie dotrzymała terminu wykonania usługi dla kontrahenta i zgodnie z umową zapłaciła karę w wysokości 5 tys. zł. Kary umowne związane z opóźnieniem w wykonywaniu usług nie zostały przez ustawodawcę wskazane w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, dlatego spółka zaliczyła poniesioną karę do kosztów podatkowych.

8. W grudniu 2015 r. spółka sprzedała towary o wartości 6 tys. zł netto i wydała je kontrahentowi. Faktura została wystawiona 4 stycznia 2016 r. Spółka uwzględniła przychód z tej transakcji w wyniku finansowym 2015 r. (przychód podatkowy powstał również w 2015 r., w dniu wydania towaru).

9. Spółka otrzymała zlecenie na wykonanie usługi montażu, którą wykonała w listopadzie 2015 r. W tym celu zakupiła niezbędne materiały o wartości 2300 zł netto. Fakturę dokumentującą zakup otrzymała w styczniu 2016 r. Dla celów księgowych spółka ujęła ten koszt poprzez konto „Dostawy niefakturowane" w 2015 r. Spółka zaliczyła ten wydatek do kosztów uzyskania przychodu w 2015 r., ponieważ jest on bezpośrednio powiązany z przychodami tego roku.

10. Spółka rozwiązała rezerwę na zobowiązania handlowe w wysokości 240 tys. zł i zaliczyła przychód z tego tytułu do przychodów niepodatkowych ze względu na to, że rezerwy nie mogą stanowić koszów uzyskania przychodów (art. 16 ust. 1 pkt 27 ustawy o CIT).

11. Spółka spóźniła się z zapłatą grudniowej raty kredytu i uregulowała zobowiązanie wobec banku 10 stycznia 2016 r. Część odsetkowa raty wynosiła 700 zł. Spółka wyłączyła tę kwotę z podstawy opodatkowania w 2015 r., gdyż niezapłacone odsetki nie są uznawane za koszt uzyskania przychodu.

12. Na dzień bilansowy spółka zaksięgowała dodatnie różnice kursowe w wysokości 3100 zł z tytułu wyceny zobowiązań w walucie obcej, które zostaną uregulowane w 2016 r. Spółka ustala różnice kursowe dla celów podatkowych zgodnie z art. 9b ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, czyli w momencie zapłaty, wobec tego nie powiększyła przychodów 2015 r.

13. Spółka zawarła umowę leasingu, którą dla celów bilansowych potraktowała jako leasing finansowy. Ustalona suma odpisów amortyzacyjnych i części odsetkowej rat leasingowych w 2015 r. wynosi 19 200 zł. Umowa zawarta z leasingodawcą spełnia warunki leasingu operacyjnego wymienione w art. 17b ustawy o CIT. W związku z tym, spółka wyłączyła z kosztów uzyskania przychodów kwotę 19 200 zł i zaliczyła kwotę 21 000 zł będącą sumą rat leasingowych wykazanych na fakturach otrzymanych od leasingodawcy (różnica między kwotą 21 000 zł a 19 200 zł została ujęta jako dodatkowy koszt podatkowy).

14. Spółka odnotowała straty podatkowe w roku 2013 i 2014, które wynosiły odpowiednio 56 tys. zł oraz 12 tys. zł. Dochód podatkowy 2015 r. spółka pomniejszyła o kwotę 34 tys. zł (50 proc. straty z 2013 r. i 50 proc. straty z 2014 r.). Wysokość odliczenia została uwzględniona w załączniku CIT-8/O w sekcji B.2.

15. Spółka przekazała darowiznę na rzecz organizacji pożytku publicznego w wysokości 10 tys. zł. Spółka skorzystała z prawa do odliczenia w pełnej kwocie (mieści się ona w granicach limitu 10 proc.). Odliczenie zostało uwzględnione w załączniku CIT-8/O w pozycji 50 oraz w informacji CIT-D.

16. Spółka w ciągu roku podatkowego wpłacała zaliczki na CIT w formie uproszczonej, których miesięczną wysokość ustaliła jako 1/12 podatku wykazanego w zeznaniu za 2013 r. Łączna wartość wpłat na rachunek urzędu skarbowego w 2015 r. wyniosła 32 424 zł.

Uwzględniając powyższe zdarzenia spółka sporządziła kalkulację CIT za 2015 r. W zeznaniu CIT-8 wykazała przychody w wysokości 544 650 zł (poz. 30) oraz koszty uzyskania przychodów w kwocie 291 600 zł (poz. 35). Spółka odliczyła straty podatkowe z poprzednich lat oraz darowiznę w łącznej wysokości 44 tys. zł (poz. 47). Wobec tego podstawa opodatkowania wyniosła 209 050 zł (poz. 57), a należny podatek 39 720 zł (poz. 62). Po uwzględnieniu zapłaconych w ciągu roku zaliczek na podatek (poz. 88), spółka posiada zobowiązanie podatkowe w wysokości 7296 zł (poz. 92).

Do zeznania CIT-8 spółka dołączyła informację CIT-8/O dotyczącą odliczeń od dochodu i od podatku oraz dochodów wolnych i zwolnionych od podatku. Spółka jest również zobligowana do przekazania informacji o otrzymanych i przekazanych darowiznach na załączniku CIT-D.

- Lidia Niewiadomska jest doradcą podatkowym i menedżerem w dziale prawnopodatkowym PwC

- Żaneta Gryka jest konsultantką w dziale prawnopodatkowym PwC

Termin złożenia zeznania uzależniony jest od roku podatkowego spółki, jednak co do zasady upływa on z końcem trzeciego miesiąca następującego po zakończeniu roku podatkowego.

Przygotowanie rocznego zeznania wiąże się z koniecznością ustalenia podstawy opodatkowania CIT. Ze względu na różnice zachodzące między zasadami rachunkowości a przepisami podatkowymi, należy odpowiednio skorygować wynik finansowy wynikający z ksiąg rachunkowych.

Pozostało 95% artykułu
2 / 3
artykułów
Czytaj dalej. Subskrybuj
Prawo dla Ciebie
Ministerstwo wydało ważny komunikat. Chodzi o studia online
Nieruchomości
Więcej drewna i mniejsze odległości między budynkami? Zmiany w prawie budowlanym
Nieruchomości
Droga konieczna dla wygody sąsiada? Ważny wyrok SN ws. służebności
Spadki i darowizny
Prawo użytkownika czy spadkobiercy? SN o odmowie przedłużenia użytkowania wieczystego
Sądy i trybunały
Jest data wyroku w sprawie Prezydenta. Obywatel zarzuca mu łamanie Konstytucji