W najnowszym orzecznictwie wojewódzkich sądów administracyjnych prezentowany jest pogląd, zgodnie z którym dopuszczalne jest pełne odliczanie podatku od towarów i usług od określonych rodzajów wydatków związanych z samochodami służbowymi w sytuacji, gdy są one parkowane poza siedzibą firmy, a konkretnie – w miejscu zamieszkania określonych kategorii pracowników (współpracowników). Z poglądem tym nie zgadza się jednak minister finansów reprezentowany przez właściwych dyrektorów izb skarbowych. Organy podatkowe nie uznają racjonalności argumentacji przedstawianej przez podatników, która zyskuje aprobatę i potwierdzenie w wyrokach WSA, konsekwentnie zaskarżając korzystne dla przedsiębiorców rozstrzygnięcia do Naczelnego Sądu Administracyjnego.
Użytek prywatny wykluczony
Przypomnijmy, że ograniczenia możliwości pełnego odliczenia VAT nie stosuje się m.in. w sytuacji, gdy pojazdy samochodowe wykorzystywane są wyłącznie do celów działalności gospodarczej podatnika. Wykorzystywanie wyłącznie do celów działalności oznacza m.in., że sposób wykorzystywania pojazdów przez podatnika (zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach używania tych pojazdów) wyklucza ich użycie do celów prywatnych. Wyłącznie służbowy użytek musi być dodatkowo potwierdzony prowadzoną ewidencją przebiegu pojazdu zawierającą wiele wskazanych przepisami elementów.
Przesiadka nieuzasadniona
Z uwagi na specyfikę działalności niektórych podatników pojawia się niekiedy konieczność odbywania przez ich pracowników podróży służbowych (rozpoczynających się już w miejscu zamieszkania) lub pełnienia przez wybranych pracowników dyżurów w miejscu ich zamieszkania. Pracownicy ci uzyskują w ten sposób możliwość wykorzystywania pojazdów należących do pracodawcy w celu sprawnego przemieszczania się z miejsca zamieszkania do miejsca wykonywania obowiązków służbowych.
Przykład
Ekonomicznie zupełnie nieuzasadnione byłoby przemieszczanie się pracownika w pierwszej kolejności do siedziby pracodawcy, z wykorzystaniem środka transportu zapewnianego we własnym zakresie, a następnie przesiadanie się do pojazdu służbowego zaparkowanego w siedzibie pracodawcy bezpośrednio w celu wykonania obowiązków służbowych. W niektórych branżach takie rozwiązanie mogłoby zostać uznane za nieopłacalne, wiążąc się z koniecznością nieracjonalnego pokonywania tej samej trasy dwukrotnie, jeśli miejsce wykonywania czynności służbowych znajduje się w pobliżu miejsca zamieszkania pracownika. Niekiedy wręcz powodowałoby to znaczne straty finansowe, zwłaszcza gdy podatnik zobowiązuje się do zapewnienia kontrahentom szybkiej, sprawnej reakcji (np. w razie świadczenia usług serwisowych).
Warto przy tym zaznaczyć, że możliwość wykorzystywania pojazdów służbowych do celów działalności gospodarczej podatnika może obejmować nie tylko jego pracowników, ale również podmioty współpracujące z nim na podstawie umów cywilnoprawnych (np. osoby fizyczne prowadzące jednoosobową działalność gospodarczą).