Tak orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny ?w Warszawie w wyroku z 20 sierpnia 2014 r. (III SA/Wa 585/14).
Spółka, która świadczy usługi ubezpieczeniowe i leasingowe, po wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) ?z 17 stycznia 2013 r. w sprawie BGŻ Leasing (C–224/11) złożyła wniosek o zwrot nadpłaty w VAT i należnego od niej oprocentowania. Zdaniem spółki podstawy do zwrotu nadpłaty wynikały z wyroku TSUE, w świetle którego usługa ubezpieczenia przedmiotu leasingu i usługa leasingu są od siebie odrębne. ?W związku z tym usługa ubezpieczenia powinna być samodzielnie opodatkowana, ?a spółka miała prawo do żądania nadpłaty ?i oprocentowania od samej usługi ubezpieczenia. W ocenie spółki dla zwrotu nadpłaty i oprocentowania bez znaczenia pozostawało to, że wyrok TSUE był wyrokiem interpretującym, a nie stwierdzającym niezgodność prawa krajowego ze wspólnotowym.
Organ podatkowy odmówił spółce zwrotu. Podnosił, że wykładnia art. 74 w zw. ?z art. 78 § 5 pkt 1 ordynacji podatkowej (dalej: o.p.) wskazuje, że podstawa do zwrotu nadpłaty i oprocentowania jest zależna od tego, czy wyrok TSUE odnosi się bezpośrednio do źródła. Dlatego też art. 74 o.p. ma zastosowanie tylko do orzeczeń TSUE stwierdzających niezgodność przepisów prawa krajowego ze wspólnotowym. Wyrok TSUE w sprawie BGŻ Leasing miał zaś charakter interpretujący.
Sąd uchylił decyzję w całości. Wskazał, że dla zastosowania art. 74 o.p. nie ma znaczenia charakter wyroku TSUE. Z linii orzeczniczej sądów administracyjnych wynika bowiem, że art. 74 o.p. nie uzależnia zwrotu od podziału orzeczeń TSUE na interpretujące i stwierdzające niezgodność prawa krajowego ze wspólnotowym. Jednocześnie art. 74 o.p. ma uzupełnienie w art. 78 § 5 ?pkt 1 o.p., który określając oprocentowanie nadpłaty, uwzględnia sytuacje związane ?z opublikowaniem wyroku TSUE. W konsekwencji spółce przysługiwał zwrot nadpłaty i odsetek w związku z zapadłym wyrokiem TSUE.
—Natalia Matuszak, współpracowniczka zespołu zarządzania ?wiedzą podatkową firmy Deloitte
