To naturalne, że się o niego martwisz. My również, właśnie dlatego tu jesteśmy. Chcesz mu pomóc, to szlachetne z twojej strony, nawet bardzo – tym bardziej, biorąc pod uwagę, na jak wielkie ryzyko się narażasz. Tak łatwo będzie przeinaczyć twoją decyzję, twoją troskę, wielkoduszność. Już słyszę tych wszystkich świętoszków oburzających się na naszą współpracę, na tę noc. Musisz to znieść, ich obelgi będą twoim krzyżem – metaforycznym, rzecz jasna. Ale ty go ratujesz, Judaszu. Nie daj sobie wmówić, że jest inaczej. My tylko chcemy ci w tym pomóc, dostarczyć niezbędnych środków. Razem sobie poradzimy. Uratujemy go przed nim samym. Ocalimy z tego, co się jeszcze da.