Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi rozstrzygnął w interpretacji z 11 kwietnia 2016 r. (1061-IPTPP1.4512.158.2016.1.RG) kwestię rozliczenia powiatu po „centralizacji".
Z pytaniem zwrócił się powiat zarejestrowany jako odrębny od swoich jednostek budżetowych podatnik VAT. W przypadku gospodarowania przez starostę nieruchomościami należącymi do Skarbu Państwa w charakterze podatnika VAT występuje powiat. W jednej deklaracji rozlicza czynności powiatu oraz czynności dotyczące nieruchomości należących do Skarbu Państwa w związku z realizacją zadań z zakresu administracji rządowej. Jednak dochody z tytułu tych czynności są odprowadzane do budżetu państwa. Tylko w określonych przypadkach starosta może zatrzymać 5 proc. dochodów w budżecie powiatu. Powiat zapytał, czy w wyniku „centralizacji" rozliczeń w samorządach przestanie być podatnikiem z tytułu tych czynności.
Dyrektor Izby Skarbowej uznał stanowisko wnioskodawcy za nieprawidłowe. Przypomniał, że zgodnie z wyrokiem TSUE z 29 września 2015 r. (C-276/14) gminna jednostka organizacyjna, której działalność gospodarcza nie spełnia kryterium samodzielności w rozumieniu art. 9 ust. 1 dyrektywy 2006/112/WE, nie może być podatnikiem odrębnie od gminy. Odnosi się to również do powiatowych jednostek budżetowych.
Na podstawie art. 11 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami organem reprezentującym Skarb Państwa w sprawach gospodarowania nieruchomościami jest starosta wykonujący zadanie z zakresu administracji rządowej. Natomiast organami reprezentującymi jednostki samorządu terytorialnego są ich organy wykonawcze. Jednocześnie starosta – w sprawach gospodarowania nieruchomościami stanowiącymi własność Skarbu Państwa – działa jako reprezentant Skarbu Państwa.
Z kolei zgodnie z ustawą o VAT, podatnikiem nie może być starosta, przede wszystkim z tego względu, że nie jest on podmiotem samodzielnie prowadzącym działalność gospodarczą. To powiat posiada status podatnika VAT w przypadku wykonywania czynności nałożonych na starostę ustawą o gospodarce nieruchomościami z tytułu najmu, dzierżawy i użytkowania wieczystego nieruchomości będących własnością Skarbu Państwa, na podstawie umów cywilnoprawnych. Wynika to z faktu, iż Skarb Państwa – jako osoba prawna niemająca własnych organów – opisane działania zleca jako zadanie z zakresu administracji rządowej staroście.