Tak uznał Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w wyroku z 20 grudnia 2016 r. (I SA/Wr 1092/16).
Stan faktyczny
Spółka prowadzi działalność i zatrudnia pracowników na umowy o pracę oraz inne umowy, np. zlecenia. W związku z tym jako płatnik pobiera zaliczki na PIT od świadczeń wypłacanych ubezpieczonym. Firma ustala podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne osób zatrudnionych. Zdarza się jednak nieprawidłowe ustalenie podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne zarówno z powodów zawinionych przez płatnika, jak i przez ubezpieczonych. W takim przypadku dochodzi do ustalenia wyższej podstawy opodatkowania PIT, która jest podstawą odprowadzania zaliczek przez spółkę. Niższa składka na ubezpieczenie społeczne skutkuje wyższą podstawą opodatkowania i wyższym PIT. Firma podkreśliła, że każdorazowe ujawnienie niedopłaty składek skutkuje obowiązkiem rozliczenia ich z ZUS zarówno w części opłacanej przez nią jako płatnika, jak i tej, do której sfinansowania zobowiązany był ubezpieczony.
Spółka podkreśliła, że nie będzie dochodzić zwrotu kwot zapłaconych składek na ubezpieczenie społeczne w części należnej od ubezpieczonych. Zapytała jednak czy wartość zaległej składki na ubezpieczenie społeczne (część ubezpieczonego) odprowadzonej przez nią w celu wywiązania się z obowiązków płatnika stanowi dla pracowników dochód podlegający opodatkowaniu PIT. W konsekwencji, czy spółka powinna pobrać od nich zaliczki na PIT.
Sama uważała, że takie kwoty nie podlegają opodatkowaniu. Odprowadzenie zaległej składki jest bowiem realizacją obowiązku publicznoprawnego spółki. Pracownicy nie otrzymają ani środków finansowych, ani praw majątkowych, które powiększą ich majątek. Nie otrzymają również nieodpłatnych świadczeń od spółki. Odprowadzenie składek skutkuje transferem środków do ZUS, a nie na rzecz pracowników. Ponadto, w ocenie firmy, składki na ubezpieczenie społeczne w części pracowniczej są wyłączone z opodatkowania, ponieważ podlegają odliczeniu od podstawy opodatkowania.
Innego zdania był jednak fiskus. Uznał, że zapłacenie ze środków płatnika kwoty składek na ubezpieczenie społeczne w części, w której powinny być pokryte z dochodu osoby fizycznej, skutkuje powstaniem przychodu po stronie pracowników.
