Sylwester M. (imię fikcyjne) zwrócił się do Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w B. o udostępnienie kopii zleceń i zamówień dokonanych u osób trzecich w zakresie wykonania opinii prawniczych wraz z kopiami faktur wystawionych przez te podmioty za wykonane usługi.
Po przejściu drogi sądowej Inspektor został zobowiązany do udostępnienia tej informacji publicznej. Przekazał jednak zanonimizowane kopie faktur, odmawiając udostępnienia informacji publicznej w zakresie informacji zawartej na fakturze dotyczącej podmiotów, którym zostały wypłacone środki za wykonane opinie prawne.
Na takim samym stanowisku stanął Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego, który stwierdził, że ochronie podlegają dane podmiotu wystawiającego fakturę. W sprawie – zdaniem organu – znalazł zastosowanie przepis art. 5 ust. 2 ustawy o dostępie do informacji publicznej, zgodnie z którym prawo do informacji publicznej podlega ograniczeniu ze względu na prywatność osoby fizycznej lub tajemnicę przedsiębiorcy.
Obywatel zaskarżył obie decyzje do sądu administracyjnego. Podniósł, że z chwilą wystawienia dokumentu, jakim jest faktura za świadczoną usługę i umieszczenie tych danych na dokumencie księgowym, zmienia się ich charakter i nie stanowią one już prawnie chronionych danych osobowych osoby prywatnej, ale osoby wykonującej działalność gospodarczą pod wskazaną nazwą i adresem. Jak podkreślił, nawet użycie w nazwie firmy danych osobowych i używanie ich do oznaczenia nazwy podmiotu wykonującego działalność gospodarczą nie są już prywatnymi danymi osobowymi, lecz stanowią informację publiczną, do której uzyskania uprawniony jest każdy obywatel.
Rozpatrujący skargę Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi przyznał rację obywatelowi, wskazując, że w sprawie nie mamy do czynienia z prywatnością osoby fizycznej, ponieważ podmiot realizujący usługę na rzecz organu państwa, który wystawił temu organowi fakturę to przedsiębiorca, czyli chociażby osoba fizyczna prowadząca jednoosobową działalność gospodarczą. Taki podmiot chroni jedynie tajemnica przedsiębiorcy, która – zgodnie z ugruntowanymi poglądami judykatury – rozciąga się na nieujawnione do wiadomości publicznej informacje techniczne, technologiczne, organizacyjne przedsiębiorstwa lub inne informacje posiadające wartość gospodarczą, co do których przedsiębiorca podjął niezbędne działania w celu zachowania ich poufności.
