- Wniosek o udostępnienie informacji publicznej został przesłany do urzędu gminy zwykłą pocztą elektroniczną, bez autoryzowania podpisu nadawcy. Czy wójt ma obowiązek rozpatrzyć taki wniosek?
Tak. W art. 10 ustawy o dostępie do informacji publicznej (dalej u.d.i.p.) przewidziano, że informacja publiczna, która nie została udostępniona w Biuletynie Informacji Publicznej lub centralnym repozytorium prowadzonym przez ministra właściwego do spraw informatyzacji, jest udostępniana na wniosek. Informacja publiczna, która może być niezwłocznie udostępniona, jest udostępniana w formie ustnej lub pisemnej nawet bez pisemnego wniosku.
W orzecznictwie podkreśla się, że w u.d.i.p. nie wskazano jakichkolwiek wymagań formalnych dotyczących wniosku o udostępnienie informacji (poza utrwaleniem go w formie pisemnej). Przyjmuje się, że za pisemny wniosek należy uznać także przesłanie zapytania pocztą elektroniczną, i to nawet wtedy, gdy do jego autoryzacji nie użyto podpisu elektronicznego. Wniosek w tej formie, jeżeli wynika z niego w jasny sposób, co jest jego przedmiotem, wszczyna postępowanie w sprawie (por. np. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 16 marca 2009 r., sygn. I OSK 1277/08, ONSAiWSA 2010/5/91). Podkreśla się, że niezbędne jest, aby złożony wniosek dotarł do adresata. Ciężar dowodu w tym zakresie co do zasady obciąża wnioskodawcę (por. wyrok NSA z 18 listopada 2016 r., sygn. I OSK 1698/16, LEX nr 2177187). Zwraca się jednak uwagę, że ryzyko ewentualnego nieodebrania przez organ wysłanego do niego przy użyciu poczty elektronicznej listu, skierowanego na oficjalnie podany adres poczty elektronicznej organu, obciąża organ, a nie wnioskodawcę. Podanie do powszechnej wiadomości adresu poczty elektronicznej –poprzez zamieszczenie na internetowej stronie Biuletynu Informacji Publicznej organu – należy traktować jako jego zobowiązanie, że wiadomości wysłane na ten adres będą odbierane (wyrok WSA w Kielcach z 3 listopada 2016 r., sygn. II SAB/Ke 49/16, LEX nr 2161179).
Zgodnie z art. 13 ust. 1 u.d.i.p. zasadą jest, że udostępnianie informacji publicznej na wniosek następuje bez zbędnej zwłoki, nie później niż w terminie 14 dni od dnia złożenia wniosku. Jak zwrócono uwagę w wyroku NSA z 14 września 2012 r. (sygn. I OSK 1013/ 12, LEX nr 1376075), udzielenie informacji publicznej jest czynnością materialno – techniczną. W art. 16 ust. 1 u.d.i.p. określono jednak przypadki, które wymagają załatwienia sprawy w drodze decyzji administracyjnej. Odmowa udostępnienia informacji publicznej bądź umorzenie postępowania o udostępnienie informacji na podstawie art. 14 ust. 2 u.d.i.p. (z uwagi na brak możliwości udostępnienia informacji zgodnie z wnioskiem) wymagają wydania decyzji. W orzecznictwie przyjmuje się, że dopiero w takich sytuacjach ma zastosowanie art. 63 § 3a kodeksu postępowania administracyjnego (dalej k.p.a.), w którym określono wymagania, jakie powinno spełniać podanie wniesione w formie dokumentu elektronicznego. Załatwienie sprawy poprzez wydanie decyzji odmownej bądź decyzji o umorzeniu wymaga własnoręcznego podpisu wnioskodawcy bądź podpisu elektronicznego na wniosku o udostępnienie informacji publicznej. Brak takiego podpisu powinien zostać usunięty w trybie 64 § 2 k.p.a. Oznacza to, że organ powinien wezwać wnioskodawcę do usunięcia tego braku (złożenia wymaganego podpisu) w terminie 7 dni z pouczeniem, że nieusunięcie braku spowoduje pozostawienie wniosku bez rozpoznania (wyrok WSA w Gliwicach z 24 stycznia 2017 r., sygn. IV SA/Gl 1007/16, LEX nr 2204769).
podstawa prawna: art. 1-7, art. 10, art. 13-16 ustawy z 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (tekst jedn. DzU z 2016 r. poz. 1764)
